Το Σάββατο 2 Ιουλίου τελέστηκε η Νεκρώσιμη Ακολουθία του Καθηγητή Ιωάννη Γαλάνη, στον Ιερό Ναό Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου Θεσσαλονίκης.
Με ευλογία του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου, έλαβαν μέρος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αμορίου κ. Νικηφόρος, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Βλατάδων, ενώ παρέστη συμπροσευχόμενος και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ρηγίου κ. Ειρηναίος, Βοηθός της Ιεράς Μητροπόλεως Γαλλίας, άπαντες μαθητές του εκλιπόντος.
Επίσης, έλαβαν μέρος πολλοί ιερείς, ενώ παρέστησαν η σύζυγος, τα παιδιά, τα αδέλφια και άλλοι συγγενείς του μακαριστού Καθηγητή,, όπως και πολλοί συνάδελφοι και φοιτητές του, μεταξύ των οποίων και ο Κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής Καθηγητής Χρυσόστομος Σταμούλης.
Με ανάθεση του Προέδρου του Τμήματος Θεολογίας, Καθηγητή Νικολάου Μαγγιώρου, επικήδειο εκφώνησε εκ μέρους της Ακαδημαϊκής Κοινότητας ο Ομότιμος Καθηγητής της Καινής Διαθήκης Χαράλαμπος Ατματζίδης, μαθητής και συνάδελφος του μακαριστού Ιωάννη Γαλάνη.
Παραθέτουμε παρακάτω τον Επικήδειο αυτό Λόγο:
Ο απόστολος Παύλος γράφει προς τους Θεσσαλονικείς: «Οὐ θέλομεν δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, περὶ τῶν κοιμωμένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα. εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανεν καὶ ἀνέστη, οὕτως καὶ ὁ θεὸς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ»[1].
Πεφιλημένε μας διδάσκαλε,
Γενιές και γενιές φοιτητών και φοιτητριών σε άκουσαν, σε διάβασαν και σε διαβάζουν, καθώς ερμηνεύεις το παραπάνω απόσπασμα του απ. Παύλου από την πρώτη προς Θεσσαλονικείς επιστολή.
Σαράντα και πλέον χρόνια υπηρέτησες πιστά την Θεολογία και το γνωστικό αντικείμενο της «Καινής Διαθήκης» στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου μας, στο Ινστιτούτο Ορθόδοξης Θεολογίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου, στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή της Θεσσαλονίκης, στη Σχολή Επιμόρφωσης Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης, ως μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής των «Παυλείων», καθώς και στην Ελληνική Βιβλική Εταιρία, ως μέλος της μεταφραστικής ομάδας της Καινής Διαθήκης και ως δωρητής του προγράμματός σου για τις Πατερικές αναφορές στην Βίβλο. Το πρόγραμμα που η Ελληνική Βιβλική Εταιρεία ονόμασε προς τιμή σου «Πρόγραμμα Ιωάννη Γαλάνη».
Δάσκαλε δυστυχώς δεν πρόλαβες να δεις ολοκληρωμένο το πρόγραμμά σου. Να είσαι βέβαιος όμως ότι αυτό θα προχωρήσει.
Ιωάννη Γαλάνη, Εσύ, το απλό αγροτόπαιδο που οι γονείς σου σε έστειλαν να σπουδάσεις εφοδιάζοντάς σε εκτός από την απέραντη αγάπη τους και με ένα ζευγάρι παπούτσια για να μην περπατάς ξυπόλυτος, όπως μου έλεγες, ξεκίνησες το μακρινό σου ταξίδι.
Σπούδασες στην Αθήνα Θεολογία και πραγματοποίησες μεταπτυχιακές σπουδές στο Regensburg και το Μόναχο κοντά σε γνωστούς και εκλεκτούς καθηγητές όπως είναι και ο Georg Ratzinger, ο κατοπινός Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄, ο Frantz Mußner, ο Martin Brocke, ο Joachim Gnilka, ο Ferdinand Hahn και πολλοί άλλοι.
Με την επίβλεψη του διαπρεπούς καινοδιαθηκολόγου καθηγητή Γεώργιου Γαλίτη, που δεν βρίσκεται ανάμεσά μας λόγω ασθενείας, έγραψες την διδακτορική σου διατριβή με θέμα: «ΥΙΟΘΕΣΙΑ. Η χρήσις του όρου παρά Παύλω εν σχέσει προς τα νομικά και θεολογικά δεδομένα των λαών του περιβάλλοντός του».
Έκτοτε, αγαπημένε μας καθηγητά, με το διαβατήριο του διδακτορικού στο χέρι ταξίδεψες στα θαυμαστά τοπία της Καινής Διαθήκης.
Αγάπη σου μεγάλη το απέραντο λιβάδι της Θεολογίας του αποστόλου Παύλου και το πυκνό δάσος της Ιστορίας των Χρόνων της Καινής Διαθήκης.
Πάθος σου η μελέτη του ελληνικού πολιτισμού και η σύνδεσή της με την Καινή Διαθήκη.
Ιωάννη Γαλάνη ήσουν, όπως λέει και ο ποιητής Εγγονόπουλος, «ωραίος Έλληνας»[2].
Και έξαφνα, όπως λέει ο Καβάφης, «το χέρι του ο θάνατος απλώνει και το μέτωπό σου αγγίζει»[3], Ιωάννη Γαλάνη, θεωρώντας ότι σε έκλεψε από τους δικούς σου. Λάθος μεγάλο.
Είναι εδώ κοντά σου η πολυαγαπημένη σου Βάσω, η πολύτιμη βοηθός και συμπαραστάτης στις χαρές και στις λύπες, που μαζί της έστησες μια όμορφη οικογένεια με τα δυο παιδιά σας, τον Λεωνίδα και την Νατάσσα, τον εκλεκτό γαμπρό σου Αλέξανδρο και τα αξιαγάπητα εγγόνια σου Άγι και Βασούλα.
Είναι κοντά σου ο Επίσκοπος Κίτρους Γεώργιος, ο Αμορίου Νικηφόρος, ο Ρηγίου Ειρηναίος, ο Αρχιερατικός της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, αρχιμανδρίτης Δημήτριος ως εκπρόσωπος του Επισκόπου Βεροίας που αδυνατεί να παραστεί, οι πρωτοπρεσβύτεροι και συνάδελφοί σου Ιωάννης Σκιαδαρέσης και Βασίλειος Καλλιακμάνης, είναι εδώ και οι ιερείς του Ι. Ναού Κυρίλλου και Μεθοδίου και πολλοί άλλοι με τους οποίους συνεργάστηκες όλα αυτά τα χρόνια για το καλό της Εκκλησίας.
Είναι εδώ νοερά και ο καθηγητής και επίσκοπος Αρκαλοχωρίου Ανδρέας, που χθες τέλεσε τρισάγιο στη μνήμη σου στο Ι. Ν. των Αγίων Αναργύρων στη Λαγούτα της Κρήτης.
Είναι εδώ μαζί σου η ευρύτερη οικογένεια των συγγενών σου, των συναδέλφων σου, των φίλων.
Όμως Ιωάννη Γαλάνη είχες και μια μεγάλη δεύτερη οικογένεια, τα πνευματικά σου παιδιά, τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που τα ανάθρεψες θεολογικά και σε ευγνωμονούν γι’ αυτό.
Και αν τα φυσικά σου παιδιά τα είχες συνέχεια μαζί σου, τα πνευμαντικοπαίδια σου αυτά αναγκάστηκες να τα αποχωριστείς. Το γνωρίζω, δάσκαλε πάντα το έλεγες: «Χαράλαμπε, αυτό που μου λείπει είναι οι φοιτητές μου και οι φοιτήτριές μου». «Τι να κάνουμε καθηγητά», απαντούσα, «έτσι είναι η ζωή».
Όμως, Ιωάννη Γαλάνη, να είσαι βέβαιος, ότι είμαστε μαζί σου. «Του τάφου σου ο λίθος πέπλον ψιλόν, διαφανές, διά ημάς θα είναι», όπως λέει και ο Καβάφης[4].
Όλοι είναι εδώ, τα αγαπημένα σου πρόσωπα, οι επίσκοποι και οι ιερείς, οι συνάδελφοι, οι μαθητές και οι μαθήτριές σου.
Είμαστε και εμείς εδώ, η Αικατερίνη, η Άννα και εγώ, οι διδάκτορές σου. Πριν τρεις μέρες σε αναφέραμε δάσκαλε, δημόσια, στα ΚΗ΄ ΠΑΥΛΕΙΑ στην Βέροια. Άραγε ήταν κάτι προφητικό; Πάντως δεν ήταν vaticinium ex eventu.
Όλοι μας σου ευχόμαστε καλό ταξίδι, αγαπημένε μας Ιωάννη.
Να είσαι βέβαιος, όπως αναφέρει και ο ποιητής, πώς «δεν σ’ εχώρησεν από ημάς το μνήμα · από ημάς προς ους κοινός σχεδόν ήτον ο βίος»[5].
Άλλωστε το γνωρίζεις, δάσκαλε και το δίδαξες, πώς κάποτε, κατά τη Δευτέρα Παρουσία όλοι μας «πάντοτε σὺν κυρίῳ ἐσόμεθα»[6].
—————————————
Επίσης μίλησαν και άλλα πρόσωπα, εξαίροντας το ήθος και την προσωπικότητα του εκλιπόντος.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, πριν την απόλυση της Νεκρώσιμης Ακολουθίας, μετέφερε στη σύζυγο και στην ομήγυρη τις πατρικές ευχές του Παναγιωτάτου Ποιμενάρχου κ. Ανθίμου.
Ο ενταφιασμὀς του αειμνήτου Καθηγητή Ιωάννη Γαλάνη έγινε στο Κοιμητήριο Αναστάσεως Κυρίου.
[1] Α΄ Θεσ 2,13-14.
[2] Νίκος Εγγονόπουλος, «Μπολιβάρ: Ένα ελληνικό ποίημα», Ποιήματα, Εκδόσεις Ίκαρος, 2007, Αθήνα.
[3] Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης, «Στρατηγού θάνατος», Ποιήματα 1882-1932 – Από τα Θεραπειά στα περίχωρα της Αντιόχειας, Εκδόσεις Ερμής, Αθήνα 2003, 106.
[4] Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης, «Τῷ Στεφάνῳ Σκυλίτσῃ», Ποιήματα 1882-1932 – Από τα Θεραπειά στα περίχωρα της Αντιόχειας, Εκδόσεις Ερμής, Αθήνα 2003, 28.
[5] Κωνσταντίνος Πέτρου Καβάφης, «Τῷ Στεφάνῳ Σκυλίτσῃ», ό.π., 28.
[6] Α΄ Θεσ 4,17.
