Του Ηλία Υφαντή
Το να καλούμαστε τα τελευταία χρόνια να γιορτάσουμε τις εθνικές μας γιορτές της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου μοιάζει με τραγική ειρωνεία. Ιδιαίτερα κατά τα χρόνια της πασοκονουδουλικής μνημονιακής δικτατορίας. Οπότε ο λαός με κιγκλιδώματα και αστυνομικές διμοιρίες και κλούβες κρατιόταν μακριά από το χώρο των παρελάσεων. Σε τρόπο ώστε να μη μπορεί να καμαρώσει την μαθητιώσα νεολαία ή τα στρατευμένα παιδιά του. Τα οποία εντούτοις όφειλαν να αποδίδουν την «προσήκουσα» τιμή στην «εθνική μας ηγεσία». Μάλιστα κάποια χρονιά δεν επετράπη στο λαό ούτε ακόμη και η είσοδος στο ναό του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης. Κι όλα αυτά, για να μην ακούσουν οι εφιάλτες της πατρίδας τις ταιριαστές στην περίπτωση «επευφημίες».
Και δυστυχώς και τα τελευταία χρόνια η μνημονιακή δικτατορία συνεχίζεται, παρότι η αστυνομική βία βρίσκεται σε σχετική ύφεση. Και ασφαλώς η τραγική ειρωνεία παραμένει απροκάλυπτα έκδηλη. Δεδομένου ότι, όπως θα ’λεγε και ο Πρωθυπουργός μας, το καραβάνι της ληστρικής κατοχής των δυτικών κανιβάλων συνεχίζει απτόητο την πορεία του. Καθώς ο λαός μας βρίσκεται σε αξύπνητη χειμερία νάρκη και τα οποιαδήποτε «γαβγίσματα» των, υποτίθεται, «διαπραγματευτών» μας αφήνουν παγερά αδιάφορους τους διεθνείς εργολάβους της εθνικής μας καταστροφής. Και πάντα το θέατρο αυτό του παραλόγου ακομπανιάρεται, όπως είναι ευνόητο, απ’ τα φερέφωνα των ξεπουλημένων ΜΜΕ. Που και αυτά με περισσή δολιότητα συνεχίζουν να παραπλανούν και να τρομοκρατούν τον εξουθενωμένο λαό. Και ασφαλώς όσοι τυχόν έχουν να πουν ή να κάμουν κάτι ουσιαστικό και ελπιδοφόρο, όπως επανειλημμένα έχουμε τονίσει, περιθωριοποιούνται και απομονώνονται. Παρότι και αυτοί ακόμη φοβούνται, όπως φαίνεται, μήπως τους πουν «γραφικούς» και «συνωμοσιολόγους», αν μιλήσουν για το γεγονός ότι όλα αυτά που συμβαίνουν δεν είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, όπως διατυμπανίζεται και πιστεύεται. Αλλά, όπως όλα δείχνουν, είναι αποτέλεσμα ενός καλοστημένου δολοφονικού σχεδίου, που αποβλέπει στην εξαφάνιση της Ελλάδας και την εξόντωση του λαού μας. Προκειμένου να καρπωθούν τον πλούτο και τις ομορφιές της πατρίδας μας οι διεθνείς δολοφόνοι. Γιατί είναι οφθαλμοφανές το κακοηθέστατο παιχνίδι, που παίζεται ανάμεσα στο ΔΝΤ και τους ευρωπαίους «εταίρους» μας περί δήθεν ατέρμονων διαφωνιών. Των οποίων πάνσοφοι ξυλοσχίστες με φλύαρους διαξιφισμούς διερευνούν τα δυσεύρετα δήθεν βαθύτερα αίτια. Για να θυμίζουν έτσι τη λαϊκή παροιμία, που λέει ότι «όταν το λύκο τονε βλέπουμε, δεν ψάχνουμε για ντορό».
Κι ας μην ξεχνούμε ότι η 25η Μαρτίου εκτός από εθνική είναι και θρησκευτική γιορτή. Η οποία μάλιστα κουβαλάει άκρως επαναστατικά μηνύματα, που εκπορεύονται μέσα απ’ το ίδιο το Ευαγγέλιο που, όπως και άλλοτε έχουμε τονίσει, είναι η μεγαλύτερη όλων των επαναστάσεων. Τη δύναμη του οποίου γνωρίζουν όσοι με αδυσώπητο μίσος το πολεμούν, ενώ την αγνοούμε εμείς, οι-υποτίθεται-χριστιανοί. Και απόδειξη της αλήθειας αυτής αποτελούν πριν απ’ όλα τα όσα χαρακτηριστικά είπε η Παναγία στη μητέρα του Προδρόμου. Τονίζοντάς της ότι ο κυοφορούμενος απ’ αυτήν Γιος του Θεού θα γκρεμίσει τους τυράννους απ’ τους θρόνους και θα υψώσει τους ταπεινούς κι από το άλλο μέρος θα κάμει επαρκή τη ζωή των φτωχών, ενώ θα αφαιρέσει τα περισσεύματα της αδικίας των πλουσίων (Λουκά, α, 52-53). Αλλά και ο ίδιος ο Χριστός στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Ναζαρέτ είπε στους συμπολίτες του πως θα καταπολεμήσει τη φτώχεια, τη σκλαβιά, την αρρώστια και πριν απ’ όλα την αμαρτία, που είναι η ρίζα της πανανθρώπινης αθλιότητας (Λουκά,δ,16-20). Και φυσικά εξαιτίας της ανάλογης πολιτείας και διδασκαλίας του σταυρώθηκε.
Που σημαίνει ότι το Ευαγγέλιο μας φωνάζει ιδιαίτερα μάλιστα στην τωρινή συγκυρία πως δεν αρκούν τα γεύματα της ελεημοσύνης. Γιατί βέβαια η ελεημοσύνη ή αν θέλετε η κοινωνική πρόνοια είναι απαραίτητη για τους πάσης φύσεως ανήμπορους ν’ αντιμετωπίσουν τις ανάγκες επιβίωσης. Αποτελεί όμως εξευτελιστική αντιμετώπιση εκείνων, που εργάστηκαν μια ζωή, για να εξασφαλίσουν αξιοπρεπή σύνταξη. Που όμως ασυνείδητοι εφιάλτες κατακρεούργησαν, προκειμένου να υπηρετήσουν τα συμφέροντα τα δικά τους και των αφεντάδων τους και να αναρριχηθούν σε θώκους εξουσίας. Κι ακόμη εξευτελιστικότερο είναι για τα εκατομμύρια εκείνων, που μπορούν να εργαστούν και η μεθοδευμένη ανεργία τους οδηγεί στην έσχατη απελπισία και πολλές χιλιάδες ακόμη και στην αυτοκτονία. Ή εξαναγκάζει τους νέους, που αποτελούν πολύτιμο για την χώρα μας εθνικό κεφάλαιο να ξενιτεύονται, προκειμένου να γίνονται πλουτοπαραγωγικοί παράγοντες άλλων χωρών. Δημιουργώντας έτσι δυσαναπλήρωτα κενά στην υποτιθέμενη προσπάθεια ηθικής ανάτασης και οικονομικής ανάπτυξης της πατρίδας μας. Τα οποία θα κληθούν να αναπληρώσουν κάποιοι κατά το μάλλον ή ήττον πλημμελώς καταρτισμένοι αλλοεθνείς.
Και μπαίνει το ερώτημα: Ποια σχέση μπορεί να έχει ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου με το αηδέστατο και αηθέστατο αυτό μνημονιακό ντεκόρ; Τι να μας φλυαρήσουν οι ξεπουλητές της πατρίδας για το 1821! Τι να μας πουν για τους αγώνες και τις θυσίες των Σουλιωτών, του Καραϊσκάκη, του Μπότσαρη, του Διάκου, του Παπαφλέσσα, του Κολοκοτρώνη, του Μακρυγιάννη και τόσων άλλων! Ευλόγως σιωπούν. Και τι να μας πουν για τον Ευαγγελισμό της Παναγίας και το Ευαγγέλιο και τους αγώνες του Πατροκοσμά και πάμπολλων άλλων για την αφύπνιση του έθνους ; Και τι να πούμε όλοι εμείς; Όταν εκείνοι θυσιάστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας κι εμείς τώρα θεώμεθα απαθείς να ξεθεμελιώνεται και να δολοφονείται η πίστη και η πατρίδα και κάθε ίχνος ελευθερίας! Καθώς οι μνημονιακοί εργολάβοι παγιώνουν την επαχθέστερη και απεχθέστερη σκλαβιά και αμαυρώνουν το λαμπρό πολιτισμό και την ιστορία των προγόνων μας…
