Ήδη η Πιερία έχει καταγραφεί με αρνητικό τρόπο στη σύγχρονη ιστορία, όταν σε ένα χωριό της περιοχής ο πρόεδρος, το Μάρτιο του 1998, απαγόρευσε – υποκαθιστώντας τις αστυνομικές αρχές – την κυκλοφορία των Αλβανών μεταναστών μετά τη δύση του ηλίου «για να περιορίσει την εγκληματικότητα» όπως έλεγε.
Νίκος Σαλπιστής
Ήδη η Πιερία έχει καταγραφεί με αρνητικό τρόπο στη σύγχρονη ιστορία, όταν σε ένα χωριό της περιοχής ο πρόεδρος, το Μάρτιο του 1998, απαγόρευσε – υποκαθιστώντας τις αστυνομικές αρχές – την κυκλοφορία των Αλβανών μεταναστών μετά τη δύση του ηλίου «για να περιορίσει την εγκληματικότητα» όπως έλεγε.
Ένα χρόνο μετά ο δημοσιογράφος Κουλογλου πρόβαλε δυο ντοκιμαντέρ στο χωριό που έδειχναν το ρατσισμό που αντιμετώπισαν οι Έλληνες στην Αμερική με τα ίδια επιχειρήματα.
Στο δεύτερο ντοκιμαντέρ ένας Έλληνας εστιάτορας μαχαιρώθηκε στη Γερμανία από νεοναζί – εθνικιστή, γιατί ήταν ξένος. Η γερμανική αστυνομία και η δικαιοσύνη έκαναν πλάτες στον νεοναζί.
Μετά την προβολή ακολουθησε συζήτηση με τους κατοίκους, η πλειοψηφία των οποίων παραδέχτηκε ότι παρασύρθηκε στην υπεράσπιση του μέτρου, γιατί το μέτρο της απαγόρευσης, που στοχοποιούσε ΟΛΟΥΣ τους Αλβανούς, ήταν ρατσιστικό και δεν ανταποκρινόταν στην πραγματική κατάσταση αφού δεν είχε γίνει κανένα σοβαρό επεισόδιο που να το δικαιολογούσε.
(https://users.sch.gr/symfo/sholio/sizitontas/08-02.xen-rats.htm)
Στην ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια el.wikipedia αναφέρεται σχετικά για το γεγονός «Το χωριό έλαβε ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ το Μάρτιο του 1998 όταν ο τότε Πρόεδρος και το Συμβούλιο της κοινότητας έλαβαν απόφαση για απαγόρευση της κυκλοφορίας των Αλβανών μεταναστών μετά τη δύση του ηλίου και τη δημιουργία “μυστικής αστυνομίας”. Η απόφαση καταδικάστηκε και προκάλεσε εισαγγελική παρέμβαση» (el.wikipedia.org/wiki/).
Ας μην περάσει, λοιπόν, η Πιερία στην δημοσιότητα με αρνητικό τρόπο, για δεύτερη φορά, με αφορμή την πιθανολογούμενη δημιουργία κέντρου μεταναστών. Χθες οι Αλβανοί σήμερα οι Σύροι.
Ας μην πούμε ξανά «κάναμε λάθος» .
Είναι χρέος όλων μας, και ιδιαίτερα όσων εκπροσωπούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το λαό.
Είναι χρέος ιδιαίτερα των Ελλήνων προσφυγικής προέλευσης που οι πρόγονοι τους, με τα ίδια λίγο-πολύ επιχειρήματα, υπήρξαν θύματα ρατσιστικής συμπεριφοράς, όχι από ξένους, αλλά από ομοεθνείς τους.
