– Να σου πω ένα μυστικό;
– Και να το πάρω μαζί μου μέχρι να πεθάνω; Δεν μπορώ τέτοιο βάρος! Εκτός αν είναι μυστικό που μπορεί να ανέχεται διαρροές, οπότε πάει αλλιώς το πράγμα. Γιατί υπάρχουν και τέτοια μυστικά! Είναι μυστικό, αλλά τραβάτε με κι ας κλαίω, άμα λάχει πες το και σε κανέναν άλλον. Τέτοιο μυστικό εννοείς;
-Ένα μυστικό είναι μυστικό, ούτε λίγο ούτε πολύ! Λίγο μυστικό ή πολύ μυστικό; Τι χαζά είναι αυτά;
– Δεν είναι πολύ βαρύ να κουβαλάς ένα μυστικό;
– Αμάν ρε, στην πλάτη σου θα το κουβαλάς;
– Αυτά που είναι να κουβαλήσεις μέσα σου είναι πιο βαριά!
– Καλά δεν σου λέω τίποτα, φίλε μου!
– Όλο καρφιά είσαι! Λέγε, άντε!
– Μου κάνεις τη χάρη δηλαδή!
– Λέγε ρε, και άσε τα σάπια σου! Λέγε!
– Τάφος όμως έ;
– Καλά, τάφος!
– Πιστεύω ότι είμαι εξωγήινος!
– …
– Ναι, ρε!
– …
– Πες κάτι ρε!
– Τι να πω; Να σου ζητήσω να μου δείξεις διαβατήριο;
– Ρε, άσε τα αστεία! Το πιστεύω!
– Δηλαδή θες να πεις ότι υπάρχουν εξωγήινοι, ότι έχουν έρθει και στη γη, και έχουν γίνει άνθρωποι γήινοι και κάνουν τι; Μας κατασκοπεύουν; Θέλουν να κάνουν τι; Να δουν τον πολιτισμό μας; Τι λέω ρε και δεν αυτοχαστουκίζομαι!
– Είσαι φαιδρός! Εγώ μιλάω σοβαρά κι εσύ…
– Ναι, κι εγώ πέρα βρέχει!
– Ρε, σε τόσους ατελείωτους γαλαξίες που υπάρχουν νομίζεις ότι μόνο αυτή η μικρούλα γη έχει ζωή και κίνηση; Είμαστε μόνοι μας σε αυτό το απέραντο χάος;
– Χωρίς παρέα δεν μπορείς εσύ; Θες να έχεις και γείτονες.
– Δεν είναι αυτό, ρε! Είναι ότι με τρελαίνει το να ξέρω ότι είμαστε μόνοι μας! Σκοτάδι απέραντο χωρίς τέλος! Δεν το κατανοεί το ανθρώπινο μυαλό! Μπορεί; Εσύ μπορείς;
– Ρε, τι πάθαμε καλοκαιριάτικα; Σε πείραξε η ζέστη πουλάκι μου; Μην κάθεσαι πολύ στον ήλιο. Είναι επικίνδυνος!
– Κορόιδευε εσύ!
– Και εσύ πως κατάλαβες ότι μπορεί να είσαι εξωγήινος;
– Το ξέρω! Το πιστεύω ακράδαντα! Αλλά κάτι μέσα μου δεν με αφήνει να το εξωτερικεύσω!
– Όπα της! Να και τα μεταφυσικά τώρα!
– Ρε, βάλε κάτω το μυαλό σου! Είναι αδιανόητο να είμαστε μόνοι μας!
– Αφού είναι αδιανόητο, τότε γιατί οι γείτονες μας είναι στου διαόλου την άκρη και ακόμη παραπέρα; Γιατί τόση μυστικοπάθεια; Αφού έχουμε γείτονες γιατί δεν τους βλέπουμε, δεν τους νιώθουμε; Για πες; Και ερχόμαστε… και φεύγουμε… αφήνουμε πίσω τη συνέχειά μας και ο κύκλος όλο και συνεχίζει και συνεχίζει…
– Για πιάσε μου το μέτωπο… Έχω πυρετό;
