Του Γιάννη Κορομήλη
Στο Γιουρογκρούπ της περασμένης Δευτέρας (20/2) στο οποίο, παρά τους προπαγανδιστικούς πλην διάτρυτους .πανηγυρισμούς της κυβέρνησης ότι δήθεν υπήρξε πολιτική απόφαση για το πρόβλημα της Ελλάδας (αξιολόγηση, χρηματοδότηση) ,αυτό που αποφασίστηκε, όπως δήλωσε κατηγορηματικά ο πρόεδρός του Γ. Ντάισεμπλουμ, ήταν να επιστρέψουν τα κλιμάκια των θεσμών ώστε να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις. Όσο για την β΄ αξιολόγηση αυτή ενδέχεται να ολοκληρωθεί ίσως στις 20 Μαρτίου, πιθανώς στις 7 Μαΐου ή ακόμα και αργότερα.
Αποφασίστηκε επίσης, να πάρει η Ελλάδα και νέα μέτρα με ισχύ από την επόμενη χρονιά, 2018 δηλ., και μετά. Νέα μέτρα που θα πει νέα βάρη στις ταλαιπωρημένες, και καχεκτικές πλέον, πλάτες του λαού. Των μικρομικρών και μικρομεσαίων κυρίως, ως συνήθως. Αποτελούν, βλέπετε, την μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας. Στο μεταξύ η οικονομία πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο και ούτε αχτίδα φωτός ή ελπίδας δεν φαίνεται πουθενά «στο βάθος του τούνελ» ή όπου αλλού κοιτάξουμε, «με τα μάτια στους νεκρούς τους δρόμους στηλωμένα».
Βουλιάζουμε, καταποντιζόμαστε « και των οικίων ημών εμπιπραμένων εκείνοι (οι κυβερνώντες) άδουν». Που θα πει: Κι ενώ πήραν φωτιά τα σπίτια μας αυτοί τραγουδούν αμέριμνοι. Πανηγυρίζουν άστοχα και αστόχαστα για …και θριάμβους. Φωνασκούν ελπίζοντας πως οι μεγαλαυχίες και οι κραυγές μιας δήθεν νίκης στις Βρυξέλλες θα σκεπάσουν τις αποτυχίες και τις απρέπειες τους ώστε να συνεχίσουν τα «τραγούδια» της εξουσίας. Κι η χώρα βουλιάζει και καταποντίζεται…
Αναδείχθηκαν πρώτο κόμμα με ψεύτικες υποσχέσεις πως θα… σχίσουν τα μνημόνια, θα ανεβάσουν τους μισθούς και πάρα πολλά άλλα δελεαστικά, έγιναν κυβέρνηση και κάνουν ακριβώς τα αντίθεα. Εξευτελίζοντας παντελώς το πολιτικό σύστημα, την πολιτική και την φτιασιδωμένη Αριστερά που παρίσταναν. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ξεπέρασαν σε λάθη και ανικανότητα και τους χειρότερους επικριτές τους. Κατά συνέπεια θα έπρεπε ήδη να παραιτηθούν, να φύγουν ώστε να μην καταστεί η βλάβη της χώρας ανήκεστη. Να μη γνωρίσει αυτός ο ιστορικός και δοξασμένος από την ιστορία του λαός μας τον έσχατο εξευτελισμό, τη χειρότερη παρακμή ίσως και τον αφανισμό του, Θεός φυλάξοι.
Δεν δείχνουν όμως καμιά τέτοια διάθεση. Θυμίζοντας το γνωστό:
– Έπιασα έναν κλέφτη.
– Άστον παιδί μου.
– Τον αφήνω , αλλά δεν μ΄αφήνει!
Ο λαός μας, σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις τους άφησε από πολλού σε ποσοστό άνω του 80%. Εκείνοι όμως δεν τον αφήνουν. Πράγμα που σημαίνει ότι το χρέος βαρύνει πλέον την Αντιπολίτευση. Πρωτίστως την αξιωματική. Αλλά και τα υπόλοιπα δημοκρατικά κόμματά της αντιπολίτευσης έχουν και αυτά το δικό τους μερίδιο ευθύνης.
Το χρέος όλων τους προς την Πατρίδα και το λαό είναι το κόμματα αυτά να συμπράξουν. Με έναν και μοναδικό σκοπό: Να σωθεί η Πατρίδα από τα μελλοντικά δεινά που την περιμένουν. Κι αφού οδηγήσουν την σημερινή κυβέρνηση σε παραίτηση να σχηματίσουν άλλη κυβέρνηση, άξιων και ικανών, να δρομολογήσει την έξοδο τη χώρας από την κρίση. Και, αφού γίνει αυτό να πάρει κάθε κόμμα το δρόμο του.
