Γεγονός απόλυτα εύλογο, αφού αφορά όχι μόνο την ποιότητα ζωής, αλλά και την καθημερινότητα και την επιβίωσή τους. Το αυξανόμενο κόστος ζωής, σε συνδυασμό με τη δυσανάλογη πορεία των μισθών, αποτελεί πηγή μεγάλης ανησυχίας.
Για την αντιμετώπιση του παγκόσμιου αυτού φαινομένου, χρειάζεται δράση, τόσο σε εθνικό, όσο και σε ενωσιακό επίπεδο.
Για αυτό, άλλωστε, και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει λάβει εδώ και καιρό συγκεκριμένα μέτρα για τη στήριξη των καταναλωτών, καθώς και για την καταπολέμηση της ακρίβειας, όπως: το καλάθι του νοικοκυριού, ο περιορισμός των εκπτώσεων των προμηθευτών προς τα σούπερ μάρκετ, η αποτροπή των αδικαιολόγητων ανατιμήσεων των προϊόντων, οι «καθαρές τιμές» από το χωράφι στο ράφι, το πλαφόν του κέρδους στο βρεφικό γάλα κ.α.. Τα μέτρα αυτά, δεν εξάλειψαν, φυσικά, την ακρίβεια, αλλά μετρίασαν τις τιμές σε αρκετά βασικά προϊόντα και συνεχίζουν ακόμα να αποδίδουν «καρπούς».
Πέρα από αυτά τα στοχευμένα μέτρα, όμως, η Κυβέρνηση, για την οποία, όπως έχει τονίσει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός «η αναμέτρηση με την ακρίβεια αποτελεί απόλυτη πολιτική προτεραιότητα», επιχειρεί να «θωρακίσει» τους πολίτες απέναντι στο μείζον αυτό ζήτημα, αυξάνοντας μόνιμα τα εισοδήματά τους. Με αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και παροχή επιδομάτων σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Η ακρίβεια, ωστόσο, αν και έχει κάποιες εθνικές ιδιαιτερότητες, δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Αντίθετα, αποτελεί κοινό μας πρόβλημα με τα υπόλοιπα κράτη – μέλη της Ε.Ε. Έτσι, παρατηρείται το φαινόμενο κολοσσοί του εμπορίου να θέτουν γεωγραφικούς περιορισμούς, ως προς τον ανεφοδιασμό του λιανεμπορίου, ώστε να κρατούν ψηλά τις τιμές σε χώρες, όπου μπορεί να έχουν υψηλά μερίδια αγοράς και να τις μειώνουν εκεί που θέλουν, για να αποκτήσουν δεσπόζουσα θέση.
Πρόκειται, όπως γίνεται κατανοητό, για μια απαράδεκτη κερδοσκοπική τακτική των πολυεθνικών, που κατακερματίζει την ενιαία αγορά και «τραυματίζει» τον ελεύθερο ανταγωνισμό. Ταυτόχρονα, στερεί από τους Ευρωπαίους καταναλωτές ένα βασικό ενωσιακό πλεονέκτημα: να έχουν πρόσβαση σε πολλές διαφορετικές επιλογές, στις καλύτερες τιμές. Ενώ, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, με αυτό τον τρόπο, οι πολυεθνικές τροφοδοτούν τον γενικό πληθωρισμό.
Όπως πολύ σωστά επισημάνθηκε και στην επιστολή του Κυριάκου Μητσοτάκη προς την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κα. Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, είναι αναγκαία η εμβάθυνση της ενιαίας αγοράς. Εν γένει, χρειάζεται μια πιο αποφασιστική, ενιαία ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική, που θα επιτρέπει, μεν, τον ελεύθερο ανταγωνισμό, αλλά με τρόπο διαφανή και προστατευτικό προς τους καταναλωτές.
Είναι αναγκαίο να αναλάβουμε όλοι μαζί, στην Ευρώπη, δράση και μάλιστα άμεσα. Γιατί μόνο με ένα κοινό μέτωπο, βασισμένο στη σύμπνοια, την αλληλεγγύη και τις αρχές τις Ε.Ε., θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά το μεγάλο πρόβλημα της ακρίβειας.
