Ο Διονύσης Σαββόπουλος με την ειλικρίνεια, την αμεσότητα και τη γλυκύτητα που τον διακρίνει μίλησε για πολλά. Άλλωστε είναι γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας πολιτικής και καλλιτεχνικής όπως μας είπε.
Το όνομα Διονύσης, που φέρει, είναι το όνομα δικού μας αγίου και προστάτη του Ολύμπου Αγίου Διονυσίου και εορτάζεται στις 23 Ιανουαρίου κάθε έτους.
Η σχέση του με τη μουσική είναι απόλυτη και βιωματική. Από τους πρώτους συνθέτες που έγραφε το στοίχο, τη μουσική και συγχρόνως τραγουδούσε.
Οι νέοι μουσικάνθρωποι, και αναφέρθηκε στους συνεργάτες του της συναυλίας, είναι καταρτισμένοι μουσικά, παίζουν όργανα, τραγουδούν και πολλοί από αυτούς συνθέτουν.
Οι επιρροές που δέχθηκε από τους μεγάλους της ροκ, έπαιξαν βασικό ρόλο στη διαμόρφωση της μουσικής του, αλλά όχι το μοναδικό.
Καταγωγή και κουλτούρα ήταν τα κυρίαρχα. Η θρακιώτικη καταγωγή παρούσα στην συναυλία με τη γκάιντα σε όλο το μεγαλείο της.
Η πολιτική κατάσταση της εποχής, μεσούσης της χούντας έδωσε τα ερεθίσματα για την αναζήτηση της ελευθερίας, στο στοίχο και το ρυθμό.
Και η επαφή με τα ιερά τέρατα της ροκ, Μπομπ Ντίλαν και του Φρανκ Ζάπα έδωσαν το ηχόχρωμα και την ελευθεριότητα στην έκφραση.
Είπε χαρακτηριστικά:
Η δεκαετία του ’70, έδωσε το πλαίσιο κοσμογονικών αλλαγών στην ελληνική μουσική. Στην προβολή της μουσικής ταινίας “Woodstock” στην Αθήνα παρουσία του σκηνοθέτη Michael Wadleigh, εν μέσω χούντας, τα συνθήματα ελευθερία και freedom που ακούστηκαν προκάλεσαν έκπληξη καθώς ήταν από τις πρώτες αντιδράσεις της νεολαίας την εποχή εκείνη.
Η συνέχεια παίχθηκε στο Ροντέο, στο υπόγειο της Χέυδεν, κοντά στην Πλατεία Βικτωρίας με τον Wadleigh να του κάνει πρόταση για εμφάνιση στο φεστιβάλ του Newport
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Σαββόπουλος, όταν τα φουσκωμένα νερά τραβήχτηκαν είχαν αφήσει τα σημάδια τους στον βράχο. Αυτά τα σημάδια μας είναι ιδιαίτερα οικεία, αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά της πολιτισμικής μας κληρονομιάς και τα αναγνωρίσαμε με άνεση και ιδιαίτερη ευχαρίστηση καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς. Αυτός ο άνθρωπος καθόρισε εν πολλοίς την σύγκλιση της μουσικής μας παράδοσης με τα διεθνή πρότυπα, επηρεάζονας βαθιά τις γενιές των μουσικών που ακολούθησαν.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος λοιπόν στα 80 του χρόνια ανέβηκε για ακόμα μια φορά στη σκηνή μαζί με νέους καλλιτέχνες και αποθεώθηκε από τον κόσμο που κατέκλυσε τον χώρο. Μαζί του η Κλαυδία, η Αλεξάνδρα Σιετή, ο Σάκης Ντοβόλης, και ο Γιώτης Κιουρκτσόγλου ο οποίος έκανε και τις ενορχηστρώσεις.
Από αυτό το μουσικό αφιέρωμα δε θα μπορούσε να λείψει ο συνεπέστερος εκπρόσωπος της γενιάς του, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης που εμφανίστηκε ως guest στο πλευρό του Διονύση Σαββόπουλου. Στο Terra Republic ήταν ένα δώρο από καρδιάς εκ μέρους του Διονύση Σαββόπουλο, για όσους αγαπούν τις συναντήσεις που γεννούν φως.
Οι συντελεστές της παράστασης
Στις ενορχηστρώσεις, ο συγκλονιστικός μπασίστας, Γιώτης Κιουρτσόγλου, με τη φωνητική επιμέλεια του καταπληκτικού πληκτρά, Μάξιμου Δράκου. Στα τύμπανα, ο Καλλίστρατος Δρακόπουλος και ένα «φράγμα» από χάλκινα πνευστά αποτελούμενο από τους: Δημήτρη Αγαθό, Αποστόλη Καλογιάννη, Θοδωρή Σούκερα. Η εκλεκτή σύνθεση ολοκληρώνεται με την προσθήκη τριών νέων χαρισματικών καλλιτεχνών που χαράζουν ήδη το δικό τους μονοπάτι: η καθηλωτική Klavdia που μας έκανε όλους περήφανους με την «Αστερομάτα», η σαγηνευτική Alexandra Sieti και ο αριστοτεχνικός, Sakis Dovolis. Mε το ταλέντο και τις μαγικές φωνές τους έκαναν τη νύχτα αυτή εμπειρία μοναδική και αλησμόνητη.
Με την παράσταση αυτή η Πιερία απέκτησε “Terra”. Απέκτησε ένα ακόμη τοπωνύμιο στο οποίο θα γίνονται αναφορές σε μουσικά γεγονότα.
Σε μια μοναδική περιοχή, με την ακτογραμμή του Θερμαϊκού να λαμπυρίζει, στήθηκε μια μουσική σκηνή αντάξια του Voice. Οσο το φως της μέρας διαρκούσε η σκηνή είχε μια προβολή στην απέναντι θάλασσα και θύμιζε παράθυρο στην ακρογιαλιά.
Όταν η νύχτα ήρθε ο υπέροχος φωτισμός έβαλε όρια και έκλεισε τη σκηνή στα κόκκινα. Τα φωτορυθμικά της σκηνής ξεπερνούσαν κάθε φαντασία.
Θα σταθούμε και πάλι σε δύο από τους συντελεστές της παράστασης στην Κλαυδία που γέμισε τη σκηνή με την «Αστερομάτα της» και στον Αλκίνοο Ιωαννίδη που αν και guest έκλεψε την παράσταση. Είναι όντως μοναδικός.
Αυτό όμως που ξεσήκωσε τον κόσμο ήταν όταν ο Διονύσης έδωσε το σύνθημα να «αρχίσουν οι χοροί». Ο κόσμος έφτασε στη σκηνή και με τα τραγούδια του, Εμείς Του ’60 οι Εκδρομείς, Κιλερέρ, Ζεϊμπέκικο, Ας Κρατήσουν οι Χοροί, Καραγκιόζης αποθέωσε τους καλλιτέχνες.
Μ. Κορομήλη
Εικόνες
