Γράφει ο Γιάννης Τσαπουρνιώτης
Συμπληρώθηκαν δεκαπέντε χρόνια από την ημέρα που τόσο άδικα έχασαν την ζωή τους 21 νέα παιδιά, μαθητές της Α΄ Λυκείου από το Μακροχώρι Ημαθίας, στο αλησμόνητο δυστύχημα της κοιλάδας των Τεμπών.
Στη μνήμη αυτών των αθώων θυμάτων της ασφάλτου, διεξήχθη για τρίτη συνεχόμενη χρόνια ο λαϊκός αγώνας Δρόμου των 21 Μαθητών. Τον αγώνα διοργάνωσε με απόλυτη επιτυχία ο Λαογραφικός Σύλλογος Ντόπιων Μακροχωρίου, σε συνεργασία με το αθλητικό τμήμα Κ.Α.Π.Α του Δήμου Βέροιας, με το τμήμα στίβου του Φίλιππου Βέροιας και το Σύλλογο Δρομέων Βέροιας. Η παρουσία των δεκάδων εθελοντών και της τροχαίας συνέδραμε τα μέγιστα στην ομαλή εξέλιξη και ολοκλήρωση της διοργάνωσης.
Μέσα σε κλίμα συγκίνησης και έντονης συναισθηματικής φόρτισης, συμμετείχαν εκατοντάδες δρομείς όλων των ηλικιών, καθώς οι διοργανωτές μερίμνησαν για την διεξαγωγή πέντε παράλληλων αγώνων δρόμου, 7,700μ, 3,000μ, 2,000μ, Γυμνασίων, 1,000μ, Δημοτικών και αγώνα ΑΜΕΑ 250μ.
Η πλατεία των 21 μαθητών έσφυζε από ζωή. Αυτή τη ζωή που στερήθηκαν οι μαθητές του Μακροχωρίου την ανέστησαν με τη συμμετοχή τους οι χίλιοι και πλέον μαθητές δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων.
Σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής οι κάτοικοι της μικρής αυτής κοινωνίας βγήκαν έξω από τα σπίτια τους, στάθηκαν έξω από τις αυλές τους χαρίζοντας ένα θερμό χειροκρότημα στο πέρασμα όλων των δρομέων.
Και πώς να μην συγκινηθείς όταν περνάς έξω από τα σπίτια αυτών των παιδιών που έχασαν την ζωή τους, όταν τρέχεις στους δρόμους και στις γειτονιές που έπαιζαν, όταν αντικρίζεις το σχολείο που μάθαιναν τα γράμματα. Πώς να μην προσευχηθείς όταν περνάς μπροστά από την εκκλησία του Τιμίου Προδρόμου. Πώς να μην κάνεις το σταυρό σου όταν την ώρα του τερματισμού σου απονέμουν το μετάλλιο οι γονείς τους.
Μέσα από τα δακρυσμένα μάτια αυτών των γονέων, των συγγενών και φίλων των 21 μαθητών ξεχείλιζε ένα ταπεινό και ειλικρινές ευχαριστώ. Πως μπορείς να παρηγορήσεις κάποιον που χάνει το παιδί του. Πως μπορείς να αντικαταστήσεις την απώλεια της ζωής.
Μέσα από μια τραγωδία η τοπική κοινωνία του Μακροχωρίου έστειλε ένα μήνυμα ελπίδας και ζωής. Σίγουρα κι αυτή η πολιτεία βιώνει τα δικά της οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Δεν ξέχασε όμως, θυμάται. Στην πλατεία των 21 μαθητών, στον αγώνα δρόμου, τιμά τις αθώες ψυχές των δώδεκα αγοριών και των εννέα κοριτσιών που παραμένουν αθάνατες στην μνήμη όλων των κατοίκων του Μακροχωρίου, της Ημαθίας, της Ελλάδας.
Έχω συμμετάσχει σε πολλούς λαϊκούς αγώνες δρόμου. Ο αγώνας Δρόμου των 21 Μαθητών θα μου μείνει αλησμόνητος.
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
