Αν ήταν ποδοσφαιριστής θα εκτελούσε το πιο κρίσιμο πέναλτι.
Αν έπαιζε μπάσκετ θα του πάσαραν την ασήκωτη μπάλα για ένα αλησμόνητο buzzer beater.
Είναι άλτης του μήκους και:
-πηδάει όσο χρειάζεται για νικήσει
-κερδίζει στο τελευταίο άλμα
-τηρεί τις υποσχέσεις που δίνει
-είναι ο καλύτερος στον κόσμο
-είναι η αρχηγάρα που όλοι θα ήθελαν στην ομάδα τους
Είναι ο Μίλτος Τεντόγλου και θα του έδιναν δικαίως τον τίτλο του αρχηγού της αποστολής ή της ομάδας -χωρίς να τον ζητήσει ή να τον επιδιώξει- όπου κι αν αγωνιζόταν, επειδή είναι φυσικός ηγέτης, αλλά και έντιμος χαρακτήρας.
Τον αναδεικνύει η ίδια η ομάδα σε αυτή τη θέση, επειδή έχει ανάγκη την παρουσία του, ιδιαίτερα για ψυχολογικούς λόγους.
Θέλει να απογειώνει τους συναθλητές του και έχει τον τρόπο να το κάνει είτε αθόρυβα είτε με κρότο, αναλόγως την περίσταση.
Είναι και φαίνεται μοναχικός, αλλά είναι και πολύ ομαδικός αθλητής και τούτο έγινε ξεκάθαρο πια στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ομάδων στην Μαδρίτη, όπου απογειώθηκε με 8.46 μέτρα.
Ωστόσο, το ομαδικό πνεύμα του ήταν γνωστό από πριν και δεν το έκρυβαν οι συναθλητές του που τον υπεραγαπούν.
Αντιθέτως, το επικοινώνησαν διακριτικά μετά το φετινό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου που διεξήχθη στο Άπελντοορν, όπου ο αθλητής του Γιώργου Πομάσκι δεν συμμετείχε λόγω γρίπης.
Παραδέχθηκαν ότι θα είχαν καλύτερη αγωνιστική παρουσία αν ο Μίλτος Τεντόγλου είχε ταξιδέψει στην Ολλανδία.
Και αυτή η παραδοχή είναι από μόνη της μια τιμητική διάκριση.
Ξέρει κι ο ίδιος ότι μια δυναμική εμφάνιση από μέρους του λειτουργεί συχνά ως ντόμινο, συμπαρασύρει τους συναθλητές του και έβαλε το σχέδιό του σε εφαρμογή.
“Ήθελα να μπω σήμερα να τους διαλύσω, για να δείξω μια καλή εικόνα για την ομάδα, δεν ήθελα απλώς να κερδίσω, να ξέρετε, ήθελα να τους ρίξω αυτό που τους έριξα: 40 πόντους”, παραδέχθηκε μετά τον αγώνα του.
Είτε κέρδιζε με 8,20μ. είτε με 8,46μ. οι βαθμοί που θα πρόσφερε στην ομάδα θα ήταν οι ίδιοι.
Ωστόσο, αποφάσισε την κρίσιμη ώρα να το πάρει πάνω του, να βγει μπροστά σαν λιοντάρι που βρυχάται και με μια δική του αλματάρα να δυναμώσουν όλοι ψυχολογικά.
Η αθλητική πυγμή του Τεντόγλου λειτούργησε στην ψυχολογία της ομάδας που ξαναβρήκε την πίστη της κι άρχισαν να γίνονται ωραία πράγματα διαδοχικά, μέχρι που στο τέλος της ημέρας η Ελλάδα βρέθηκε πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού.
Οι ελληνικές σκυτάλες έκαναν πάρτι στα κουλουάρ, η Οξάνα Κορένεβα ήταν τέταρτη στο τριπλούν, η Σοφία Ιωσηφίδου δεν πίστευε και η ίδια ότι τα πήγε τόσο καλά στα 100 μ. με εμπόδια, όπως και η Γεωργία Δεσπολλάρη στα 800 μέτρα. Σήμερα, η ομάδα θα παίξει τα ρέστα της για την παραμονή της στην κατηγορία.
Όσοι την αγαπάμε θα τη στηρίζουμε νοερά από την Ελλάδα και ο Μίλτος με τα παιδιά που ήδη αγωνίστηκαν θα είναι στα κάγκελα -κυριολεκτικά και πνευματικά- για την Εθνική που αγωνιά και ένιωσε να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Της αξίζει να είναι στη μεγάλη κατηγορία, ήδη έκανε ένα σημαντικό βήμα για την παραμονή της και μπορεί να τα καταφέρει.
Η σημαντική επίδραση της νίκης του Τεντόγλου αποδεικνύεται και με έρευνες
Όσα γράψαμε μέχρι αυτό το σημείο δεν είναι ένα γλυκανάλατο ρομαντικό παραμύθι με έναν εκπληκτικό ήρωα που ως άλλος Superman τους κερδίζει όλους -αντιπάλους και “κακούς”- και αλλάζει την ιστορία της παρέας του. Ο 27χρονος Τεντόγλου είναι αληθινός και λατρεύει τον στίβο, η ομάδα -αν και πολύ καλή- πράγματι βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο, ενώ από τον προηγούμενο αιώνα υπάρχουν επιστημονικές μελέτες για την ομαδική ψυχολογία και πώς η επιτυχία του ενός επιδρά σ’ ένα σύνολο, ακόμα και εργασιακό.
O Άλμπερτ Μπαντούρα, o οποίος υπήρξε καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στο βιβλίο του Self-Efficacy: The Exercise of Control (1997) εξηγεί ότι η αντίληψη της αυτο αποτελεσματικότητας σχηματίζεται όχι μόνο μέσω της δικής μας εμπειρίας, αλλά και μέσω της παρατήρησης άλλων.
Με απλά λόγια όταν έχουμε δίπλα μας κάποιον που επιτυγχάνει, ενισχύει άμεσα την πίστη στις δικές μας δυνατότητες.
Αυτή η παρατήρηση λειτουργεί ως ένα ρεαλιστικό παράδειγμα προς μίμηση, που αυξάνει την πεποίθηση ότι κι εμείς μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Ωστόσο, η αληθινή ιστορία μας με τον αληθινότατο Μίλτο Τεντόγλου της Μαδρίτης δεν λέει μόνο αυτό.
Ο αθλητής του Πομάσκι δεν κέρδισε απλώς.
Δεν πέτυχε μια χλιαρή νίκη.
Σκέφτηκε πριν από τον αγώνα το εξής:
“να τους διαλύσω” και το επικοινώνησε.
Ήθελε δηλαδή να προκαλέσει ντόρο, ήθελε εντυπωσιακή νίκη “για την ομάδα” και την πέτυχε.
Όλα έγιναν βάσει ενός έξυπνου και σωστού σχεδίου, το οποίο λειτούργησε.
Στον αθλητισμό οι εντυπώσεις παίζουν καταλυτικό ρόλο στην ψυχολογία συμπαιχτών και αντιπάλων και υπάρχει και γι’ αυτό σχετική έρευνα.
Στις 7 Ιουνίου 2010 δημοσιεύτηκε στο Journal of Sports Sciences η έρευνα με τίτλο “Emotional contagion in soccer penalty shootouts:
Celebration of individual success is associated with ultimate team success”, δηλαδή “Η συναισθηματική μετάδοση στα πέναλτι στο ποδόσφαιρο: Ο πανηγυρισμός της ατομικής επιτυχίας συνδέεται με την τελική επιτυχία της ομάδας”. Την έρευνα υπογράφουν οι Tjerk Moll, Geir Jordet, Gert Jan Pepping.
Η μελέτη εστίασε στην επίδραση του τρόπου του πανηγυρισμού των παιχτών έπειτα από 151 εύστοχα χτυπήματα πέναλτι σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά Κύπελλα ποδοσφαίρου και χρησιμοποιήθηκε η ανάλυση χ² για να συσχετιστούν συγκεκριμένες συμπεριφορές πανηγυρισμού (π.χ. με τα χέρια ψηλά) με την τελική επιτυχία της ομάδας στη διαδικασία.
Η ανάλυση χ² (chi-square) είναι ένα στατιστικό εργαλείο που χρησιμοποιείται για να ελέγξει αν υπάρχει σχέση μεταξύ δύο κατηγορικών μεταβλητών.
Δηλαδή, εξετάζει αν οι παρατηρούμενες τιμές διαφέρουν σημαντικά από τις αναμενόμενες τιμές. Με απλά λόγια:
Φανταστείτε ότι έχετε δύο κατηγορίες ανθρώπων (π.χ., άντρες και γυναίκες) και δύο κατηγορίες αντιδράσεων (π.χ., αρέσει/δεν αρέσει). Η ανάλυση χ² θα σας πει αν η αντίδραση (αρέσει/δεν αρέσει) εξαρτάται από το φύλο (άνδρας/γυναίκα) ή αν είναι ανεξάρτητες.
