– Ο γείτονας και οι αναρίθμητες αναθυμιάσεις!
– Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά τουφέκια πέφτουν! Τι έγινε πάλι;
– Αχ, αυτοί οι γείτονες και οι μεγάλες τρυφερές αγάπες!
– Μιλάμε για έναν έρωτα μεγάλο!
– Θα μου πεις όμως αγάπη δίχως πείσματα δεν έχει νοστιμάδα! Έτσι πάει αυτό! Δυστυχώς!
– Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να γίνει νόστιμη;
– Κοίτα να σου πω, ένα παράδειγμα είναι οι στρόφιγγες που όσο πάνε και γυρνάνε αργά και σταθερά και θα γυρίσουν κι άλλο μέχρι να ακουστεί ο στριγκός ήχος της βάνας που θα υποφέρει από τη δύναμη της περιστροφής!
– Ξέρεις τι απορία έχω;
– Για πες!
– Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος με την Ουκρανία και μπήκαν μπροστά οι εξαγγελίες για αντίποινα δεν σκέφτηκε κανείς ότι ο γείτονας θα αντιδρούσε ανάλογα; Έτσι εσείς; Θα σας δείξω, εγώ! Θα πείτε το αέριο, αεριάκι!
– Καλό!
– Και έτσι κι έγινε!
– Κοίτα να σου πω, οι φιλίες πια μεταξύ γειτόνων έχουν καταντήσει ονειρικό ταξίδι στο υπερπέραν! Μια πραγματική και συγχρόνως φανταστική διαστροφή που αναγκαστικά υφίσταται! Χρόνια τώρα, αιώνες τώρα!
– Έτσι ακριβώς! Διότι να σου πω και το άλλο! Προχτές άλλος γείτονας γιόρτασε την επέτειο εθνικής του γιορτής, της νίκης των στρατευμάτων του επί των Ελλήνων!
– Των Ελλήνων; Ποιανών;
– Ξέρεις μωρέ, υπάρχουν κι αυτοί!
– Αχ! Συγγνώμη, μου ήρθε ξαφνικό, έτσι όπως το είπες, μου φάνηκε κάπως, δεν πήγε το μυαλό μου, αφού παραξενεύτηκα για λίγο, αλλά μετά συνήλθα από την έκπληξή μου!
– Και δεν είναι αυτό καθαυτό, αλλά βγήκε και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ στο στρατηγείο που εδρεύει στη Σμύρνη και πανηγύρισε κι αυτός για την μεγάλη νίκη!
– Ποια;
– Έτσι ακριβώς, λες και εμείς δεν είμαστε, η χώρα μας δηλαδή, μέλος του ΝΑΤΟ! Δηλαδή συγχαρητήρια που φαγωθήκατε μεταξύ σας! Να σας έχουμε να σας χαιρόμαστε!
– Κι έτσι δεν έγινε; Δεν κούνησαν τότε ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι!
– Αχ! Αυτοί οι γειτόνοι! Αυτοί οι φίλοι!
– Σπάνια να βρεις φιλία που δεν στηρίζεται πάνω στο συμφέρον! Πολύ σπάνια!
– Γιατί το λες αυτό; Εγώ ποτέ δεν ζήτησα να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα!
