Ο Ολυμπιακός αντέδρασε αλλά ο Παναθηναϊκός AKTOR με αυτό το τρομερό δεύτερο ημίχρονο άλλαξε τα πάντα και ξανάγινε το γκραν φαβορί της σειράς των τελικών.
Τα τεράστια αποθέματα ψυχής του Παναθηναϊκού AKTOR, το τρομερό ματς του Γκραντ και βέβαια το ανεπανάληπτο ρεσιτάλ κατευθείαν από το ΝΒΑ, του Κέντρικ Ναν άλλαξαν ολότελα τα δεδομένα της σειράς των τελικών με τους “πράσινους” να ξαναπαίρνουν το πλεονέκτημα έδρας, μετά από μια ιστορική ανατροπή.
Τους μένει μόνο το κερασάκι στην τούρτα. Δηλαδή, η τρίτη νίκη που θα τους δώσει το πρωτάθλημα.
Το ΟΑΚΑ περιμένει πώς και πώς το τζάμπολ του 5ου τελικού, αν και ο τίτλος δεν έχει απονεμηθεί ακόμα.
Ο Ολυμπιακός πληγωμένος από το 2-2 και τη μεγάλη ευκαιρία που έχασε να πάρει αυτός το πρωτάθλημα, ανεβαίνει για να παίξει μια τελευταία ζαριά.
Τώρα δεν είναι φαβορί, για να στεφθεί πρωταθλητής θα πρέπει να κάνει διπλή και τριπλή υπέρβαση.
Σαν αυτή που έκανε ο ΠΑΟ μέσα στο ΣΕΦ.
Έφτανε ένα οβιδιακά αλλαγμένο δεύτερο ημίχρονο, που διαφοροποίησε τα πάντα.
Ισως το τρίποντο του Τζέριαν Γκραντ από το λόγκο του γηπέδου στην εκπνοή του δεύτερου δεκαλέπτου να ήταν σημαδιακό.
Να έμοιαζε με μήνυμα προς τον καλύτερο Ολυμπιακό, στο πρώτο μέρος.
Έμοιαζε πολύ με εκείνο του Ράτζα πριν από 25 χρόνια.
Τότε (το 1999) ο Κροάτης είχε ισοφαρίσει (ενώ ο Παναθηναϊκός έχανε με -13π), τώρα ο Αμερικανός μείωσε από τους 10 στους 7 πόντους.
Η κατάληξη ήταν ίδια. Το σουτ άλλαξε τη ροή του αγώνα και στο τέλος θριάμβευσε το τριφύλλι
Προσέξτε:
Οι “ερυθρόλευκοι” είχαν καταφέρει να ελέγξουν απόλυτα το ματς, περνώντας και με διαφορές 11π, με πολύ μεγάλη ευστοχία (12/19δ, 6/9τρ) 12 ασίστ και μόλις 1 λάθος.
Οι “πράσινοι” είχαν μείνει κοντά κυρίως χάρη στην ευστοχία τους από μακριά (8/13τρ, όσα και τα δίποντα) ήταν όμως αρκετά επιρρεπείς στο λάθος (6 συνολικά).
Στο τελείωμα του ματς οι αριθμοί ήταν τελείως διαφορετικοί καθώς:
Ο Ολυμπιακός είχε 3/12 δ και 5/19 τρ, δείγμα της ανισορροπίας στην επίθεση του, ή τις δυσκολίες απέναντι στην κλειστή άμυνα των αντιπάλων του.
Ταυτόχρονα έχασε 11 βολές (13/24) και έκανε όλα τα λάθη μαζεμένα στα κρίσιμα τελευταία λεπτά.
Ο Παναθηναϊκός άφησε τα τρίποντα κατά μέρος (1/3), πέρασε την μπάλα μέσα στο ζωγραφιστό έχοντας 16/24 δίποντα (!) πήρε 20 ριμπάουντ και επέστρεψε δριμύτερος.
Σε όλα αυτά ο Αταμάν που πήρε το πρώτο τάιμ-άουτ στο ενάμισι λεπτό (μετά το 5-0 υπέρ του Ολυμπιακού) φρόντισε να βάλει το χέρι του.
Προτίμησε τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ στο “4” παίρνοντας ουσιαστικές λύσεις από τον Ισπανό στο δεύτερο μέρος (4π και 7ρ), άφησε τον Σλούκα αρκετή ώρα στον πάγκο (συνολικά 21 λεπτά συμμετοχής) και είδε:
Τον Τζέριαν Γκραντ να γίνεται ο παίκτης αποκάλυψη του ματς.
Όχι μόνο γιατί σκόραρε με τρίποντο από το κέντρο του γηπέδου, αλλά γιατί ήταν έξοχος και στο υπόλοιπο διάστημα του ματς.
Οι δικοί του πόντοι έγιναν η αφετηρία της μεγάλης επιστροφής του ΠΑΟ, τα δικά του κλεψίματα και κοψίματα έδωσαν τη δύναμη στους υπόλοιπους να τον ακολουθήσουν.
Ο Κέντρικ Ναν ήταν εκείνος που πήρε την σκυτάλη, βοήθησε με 8π στην τρίτη περίοδο και φυλούσε τα … καλύτερα για το τέλος.
Με αντίπαλο τον Γκος, ο Ναν έκανε απίθανα πράγματα στο τελευταίο δεκάλεπτο.
Πέτυχε 13π και είχε άλλους 4 από δυο ασίστ. Αν προτιμάτε συμμετείχε στους 17 από τους 22 συνολικά πόντους, που έβαλε η ομάδα του σε αυτή την πολύ κρίσιμη τελευταία περίοδο.
Το σμολ μπολ του Μπαρτζώκα
Με τον Παναθηναϊκό να κυριαρχεί πλέον, να προηγείται ακόμα και με διαφορά 8 πόντων, ο Μπαρτζώκας δεν είχε πολλές επιλογές.
Αποφάσισε να αποσύρει και τον Μιλουτίνοβ και τον Πετρούσεβ, να βάλει τον Πίτερς στο “5” και να προσπαθήσει με αλλαγές στην άμυνα να γυρίσει τούμπα ξανά το ματς.
Το σχήμα βοήθησε, ο Παναθηναϊκός μπερδεύτηκε, αλλά πιο πολύ αγχώθηκε ο Ολυμπιακός.
Οι παίκτες του έχαναν βολές, ο Παπανικολάου την μπάλα σε κρίσιμες στιγμές, ο Κάναν δυο τρίποντα με τα οποία είτε θα ισοφάριζε, είτε θα περνούσε μπροστά στο σκορ. Προφανώς η πίεση ήταν αφόρητη (όπως και η ζέστη στο γήπεδο) και όχι μόνο για τους γηπεδούχους.
Ο Ναν, για παράδειγμα έχασε δυο βολές στο τέλος, που όμως δεν αποδείχθηκαν μοιραίες…
Ο Ολυμπιακός πολέμησε, δεν δικαιώθηκε και είδε τον Παναθηναϊκό να φεύγει θριαμβευτής σε μια από τις μεγαλύτερες “πράσινες” νίκες μέσα στο ΣΕΦ, έχοντας πάντως και μερικές καθοριστικές στιγμές όπως τα τέσσερα-πέντε σουτ ακριβώς με την εκπνοή των 24” στο πρώτο ημίχρονο, τις καραμπόλες που κέρδισαν σχεδόν όλες στο τέλος, αλλά και το τρομερό καλάθι του Λεσόρ που πήρε ένα μεγάλο επιθετικό ριμπάουντ και πέφτοντας στο παρκέ, πέταξε την μπάλα προς το καλάθι με την πορτοκαλί Θεά να του κάνει το χατίρι.
Δεν είναι ακριβώς θέμα τύχης.
Είναι και θέλησης, διάθεσης, συγκέντρωσης και αυταπάρνησης.
Όσα δηλαδή είχε ο Παναθηναϊκός για να φτάσει σε αυτή τη σπουδαία επικράτηση. Μαγκιά του; Σίγουρα!
Φαβορί ο Παναθηναϊκός AKTOR
Και τώρα; Προφανώς όταν μια ομάδα από το 2-0, φτάνει στο 2-2 και έχει τον 5ο τελικό στο γήπεδό της γίνεται αυτόματς γκραν-φαβορί.
Ο Παναθηναϊκός το κατάφερε, έχει πλέον τον αέρα και την ψυχολογία για να πάρει τον πρώτο εγχώριο τίτλο μετά από μια άγονη διετία.
Η υποδοχή από τον κόσμο στο ΟΑΚΑ δείχνει τι θα … συμβεί σε λίγες ώρες στο γήπεδο και στις εξέδρες του ολυμπιακού κλειστού γηπέδου.
Όλο το “πράσινο” στρατόπεδο ζει και αναπνέει, πλέον, για τον τίτλο, αν και καμιά φορά η υπερβολική αισιοδοξία βλάπτει.
Προφανώς οι “πράσινοι” δεν θα κάνουν το λάθος για να θεωρούν τα πάντα τελειωμένα, επειδή έκαναν το 2-2. Πήραν αυτό που ήθελαν μέσα στο ΣΕΦ, όχι όμως και το τρόπαιο του πρωταθλητή.
Αυτό θα το σηκώσουν, εφόσον νικήσουν τους Πειραιώτες για τρίτη φορά.
Ο Ολυμπιακός δεν έχει πει, βέβαια, την τελευταία του λέξη.
Ελπίζει ότι την Παρασκευή θα μπορέσει να ξανασηκώσει κεφάλι και να πετύχει αυτός τη μεγαλύτερη νίκη των τελευταίων ετών.
Θα’ ναι πάλι ένα τεράστιο ματς, σαν τον τέταρτο τελικό.
Είναι κρίμα να υπάρχει τόσο νοσηρό περιβάλλον γύρω-γύρω από αυτά τα ματς, με τους παίκτες μάλιστα να συνεχίσουν να εμπλέκονται σε όλο αυτό, που δεν τιμάει κανένα.
Γράφει ο Γιάννης Φιλέρης
