Του Κωνσταντίνου Χολέβα
Καλή Χρονιά, φίλες και φίλοι. Με τη βοήθεια του Θεού εισερχόμαστε στο 2017 και είναι ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε έναν σύντομο απολογισμό των εθνικών μας θεμάτων.
Το 2016 αντιμετωπίσαμε την αυξανόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας και της Αλβανίας, προβληματιστήκαμε από τις εξελίξεις στο προσφυγικό/μεταναστευτικό και ανησυχήσαμε από τη συνεχιζόμενη αναταραχή στη Μέση Ανατολή και από την πανευρωπαϊκή εκδήλωση ισλαμιστικών κτυπημάτων τυφλής βίας.
Το Κυπριακό αφήνει πολλά ερωτηματικά. Η αισιόδοξη άποψη υποστηρίζει ότι βαίνουμε προς συμβιβαστική λύση. Η ψυχρή λογική, όμως, επιβάλλει να αναρωτηθούμε: Τι λύση θα είναι αυτή αν δεν αποχωρήσουν πρώτα τα τουρκικά στρατεύματα; Τί σημαίνει μεταβατικη περίοδος 15 ετών και ποιος εγγυάται ότι τότε θα έχουν φύγει όλοι οι Αττίλες; Πώς είναι τόσο αισιόδοξος ο κ. Αναστασιάδης όταν ο Ακιντζί εκτελεί εντολές της Άγκυρας και επιμένει σε εγγυήσεις, άρα τουρκική στρατιωτική παρουσία; Και πόσο λειτουργική και βιώσιμη τελικά θα είναι μία «λύση», η οποία θα παραχωρεί πλήρη τουρικική κυριαρχία στον Βορρά και μερική τουρκική κυριαρχία στον Νότο;
Τα ερωτηματικά γίνονται περισσότερα όταν απέναντί μας έχουμε την Τουρκία του Ερντογάν. Ένα μίγμα δικτατορίας με κοινοβουλευτικό μανδύα, ισλαμισμού και αντιευρωπαϊσμού σε συνδυασμό με διακηρυγμένες τάσεις αμφισβητήσεως όλων των συνθηκών και όλων των μεθοριακών γραμμών. Όταν οι Τούρκοι πολιτικοί ζητούν αναθεώρηση της Λωζάννης και διεκδικούν ελληνικά νησιά δεν απευθύνονται στο εσωτερικό τους ακροατήριο. Ξεκάθαρα στρέφονται κατά του Ελληνισμού με στόχο να γκριζάρουν το Καστελλόριζο, το οποίο επηρεάζει καταλυτικά την ελληνική ΑΟΖ, να θέσουν θέμα συγκυριαρχίας στη Θράκη και να διατηρήσουν στρατιωτική παρουσία στην Κύπρο.
Η Τουρκία έχει εγκαθιδρύσει στενές σχέσεις με τον αλβανικο εθνικισμό, ο οποίος βρήκε τον πιο θρασύ εκφραστή του στο πρόσωπο του Έντι Ράμα. Ο «Σοσιαλιστής» Πρωθυπουργός ξεδίπλωσε μέσα στον χρόνο που πέρασε όλα τα προκλητικά και ανιστόρητα αιτήματα της Μεγάλης ή Φυσικής Αλβανίας. Συνέχισε να υπερασπίζεται τους Τσάμηδες απογόνους των εγκληματιών Πολέμου του 1941-44, μοιράζει χάρτες ακόμη και εντός Ελλάδος με διεκδικούμενα τα ελληνικά εδάφη μέχρι την Πρέβεζα, παρουσιάζει ως δήθεν αλβανική την καταγωγή των υπερηφάνων Αρβανιτών (Αρβανιτοφώνων Ελλήνων), αμφισβητεί συμφωνίες που υπέγραψαν προηγούμενες κυβερνήσεις για τις θαλάσσιες ζώνες, αρνείται να συνεργασθεί για την περισυλλογή των οστών των Ελλήνων στρατιωτών, γκρεμίζει ελληνικές οικίες στη Χειμάρρα κ.λπ. Η άρνηση της Ευρ. Ενώσεως να προχωρήσει τις ενταξιακές διαδικασίες της Αλβανίας είναι ένα καλό μήνυμα και δείχνει ότι – παρά τα σοβαρά προβλήματα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος- μπορούμε να αξιοποιήσουμε την ευρωπαϊκή ένταξη για την προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων.
Στα Σκόπια οι εκλογές οδήγησαν σε αδιέξοδο. Εμείς ας μείνουμε σταθεροί στην υπεράσπιση του ονόματος και της ιστορίας της Μακεδονίας.
