Με καταγωγή από την Καλλιθέα Ελασσόνας και με πολυετή πορεία στη Γερμανία, ο Παπαδόπουλος υπηρέτησε επί δεκαετίες ως καθηγητής Μικροοικονομίας στο Αμβούργο και διακρίθηκε για τη δραστήρια συμμετοχή του στην ελληνική κοινότητα εκεί. Ωστόσο, το πιο ζωντανό του αποτύπωμα παραμένει το λογοτεχνικό. Ένα αποτύπωμα που δεν είναι απλώς αφήγηση, αλλά ένα χρέος στη συλλογική μνήμη. Τα βιβλία του έφτασαν και στο 44ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης με τον εκδοτικό οίκο «ΜΑΤΙ» που έχει πιστέψει στο συγγραφικό του έργο.
Η τετραλογία «Τα Διαμάντια του Πόντου», ξεκίνησε ως ένα βιβλίο και εξελίχθηκε σε μια μεγάλη λογοτεχνική παρακαταθήκη. Οι δύο πρώτοι τόμοι, «Όνειρα και προσδοκίες» και «Τα άστρα τρεμοσβήνουν», ήδη έχουν κερδίσει το κοινό με την ευαισθησία με την οποία προσεγγίζουν τις ζωές των ηρώων – ζωές που μοιάζουν με χιλιάδες άλλες που σημάδεψε ο ξεριζωμός. Ο τρίτος τόμος, που αναμένεται τον επόμενο μήνα, θα έχει επίκεντρο την ανταλλαγή πληθυσμών, ενώ ο τέταρτος, προς το τέλος του έτους, θα περιγράψει το δύσκολο, αλλά ελπιδοφόρο ξεκίνημα των προσφύγων στη νέα τους πατρίδα. Πρόκειται για ένα έργο που, χωρίς διδακτισμό, μιλά για την ταυτότητα, τον πόνο και την αξιοπρέπεια.
Ξεχωριστή θέση στο έργο του κατέχει η «Ωδή στον Ποντιακό Ελληνισμό», ένα επικό ποιητικό δράμα που γράφτηκε στο Αμβούργο τη δεκαετία του ’90 και αποτέλεσε για χρόνια σημείο αναφοράς για τους Έλληνες της διασποράς. Η ιστορία μιας μάνας και του λαβωμένου γιου της, μετά την άλωση της Τραπεζούντας, είναι μια συγκλονιστική μεταφορά για τον αποχωρισμό, την απώλεια, αλλά και τη μητρική πίστη που επιμένει να περιμένει. Το έργο γνώρισε επιτυχία στη Γερμανία, όπου και δραματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία και συγκίνηση.
Το έργο του με τίτλο «Ονείρου Εραστές» μια ιστορία με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία αφηγείται την ιστορία τριών παιδιών που ξεκινούν τη ζωή τους από την επαρχία, το χωριό την Καλλιθέα Ελασσόνας, που είναι και η γενέτειρα του συγγραφέα, και εμπνευσμένοι από έναν καλό δάσκαλο κυνηγούν τα όνειρά τους μακριά από το σπίτι τους. Η ζωή, όμως με τα απρόβλεπτα μονοπάτια της, τους ξαναφέρνει κοντά και τους ξανασμίγει στην ιδιαίτερη πατρίδα τους
Ο Ιάκωβος Παπαδόπουλος δεν γράφει απλώς για τον Πόντο, για την Ελλάδα ή για την ιδιαίτερη πατρίδα του. Γράφει για κάθε άνθρωπο που κουβαλάει μέσα του μια ιστορία που δεν πρέπει να ξεχαστεί. Και μέσα από το έργο του, μας καλεί να θυμηθούμε – και να αφηγηθούμε κι εμείς τη δική μας.
