Η κύρια αιτία θανάτου σε άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα είναι η καρδιαγγειακή νόσος, ενώ έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάθουν εγκεφαλικό επεισόδιο από ό,τι ο γενικός πληθυσμός.
Οι ερευνητές μελέτησαν δεδομένα για 23.226 ενήλικες που διαγνώστηκαν με ρευματοειδή αρθρίτιδα μεταξύ 1997 και 2010. Από αυτούς, οι 11.613 ασθενείς που έλαβαν κατά μέσο όρο δέκα θεραπείες με βελονισμό μετά τη διάγνωσή τους, αντιστοιχήθηκαν ως προς την ηλικία, το φύλο, τις συνυπάρχουσες παθήσεις και τη χρήση φαρμάκων με ισάριθμους ασθενείς που δεν είχαν υποβληθεί σε θεραπείες με βελονισμό.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης, 946 ασθενείς υπέστησαν ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Ο κίνδυνος αυξανόταν παράλληλα με την αύξηση της ηλικίας και με τον αριθμό των συνυπαρχουσών παθήσεων, δηλαδή οι ασθενείς με υψηλή αρτηριακή πίεση είχαν υπερδιπλάσιες πιθανότητες να υποστούν εγκεφαλικό σε σχέση με τους ασθενείς με φυσιολογική αρτηριακή πίεση, ενώ οι ασθενείς με διαβήτη είχαν 58% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν εγκεφαλικό.
Πάντως, όπως προέκυψε, η ομάδα που υποβλήθηκε σε θεραπεία με βελονισμό είχε 43% χαμηλότερο κίνδυνο να εμφανίσει ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο σε σχέση με την ομάδα που δεν έκανε βελονισμό και αυτό ήταν ανεξάρτητο από την ηλικία, το φύλο, τη χρήση φαρμάκων και τις συνυπάρχουσες παθήσεις.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι πρόκειται για μελέτη παρατήρησης και ως εκ τούτου δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, ενώ δεν είχαν πληροφορίες σχετικά με παράγοντες που ενδέχεται να επηρεάζουν, όπως το ύψος, το βάρος, οι εργαστηριακές εξετάσεις ή τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας, ενώ δεν είχαν όλοι τα ίδια σημεία πίεσης στον βελονισμό.
Υπογραμμίζουν όμως ότι «η φλεγμονή είναι ένας σταθερός και ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας καρδιαγγειακής νόσου στη ρευματοειδή αρθρίτιδα», οπότε ο βελονισμός μπορεί να μειώσει τις προφλεγμονώδεις πρωτεΐνες, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, συμπεριλαμβανομένου του ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου.
