– Όχι, πες μου τώρα, εγώ θα φταίω πάλι;
– Τι σκάρωσες πάλι;
– Εγώ σκάρωσα; Σου είπα εμμέσως πλην σαφώς ότι κάποιος, κάτι, κάπου… Εγώ ήμουν και είμαι απών όπως πολύ λογικό άλλωστε…
– Λέγε. Δεν αντέχω άλλο με σένα!
– Πόσο ο άνθρωπος φταίει για τον άνθρωπο! Πόσο το χρήμα πάντα φταίει για όλα, θα μου πεις από πού κι ως που το χρήμα, από μόνο του; Έχει μυαλό το χρήμα, έχει συναισθήματα; Είναι αδύνατον, αλλά δυνατόν όταν πέφτει σε χέρια που υπόσχονται πολλά αλλά …τι υποσχέσεις να ‘ναι αυτές!
– Α, ρε τι συζήτηση πας να ανοίξεις! Το χρήμα! Να μου έπεφταν μερικά λεφτά!
– Θα τα έχανες τότε!
– Όχι ρε στο δρόμο, στην τσέπη μου να πέσουν! Θεός φυλάξοι! Και σε ποιανού την τσέπη έπεσαν;
– Καλά, δεν μιλάμε για το χρήμα που χρειάζεσαι εσύ! Εδώ μιλάμε για χρήμα, μπόλικο, άφθονο, να ρέει!
– Αμάν ρε! Για λέγε, για λέγε!
– Πόσα χρόνια κράτησε ο πόλεμος στο Βιετνάμ;
– Αμάν ρε, τι πας και θυμάσαι εσύ! Έλεος πια! Άκου! Πόσα χρόνια πριν!
– Ρε, δεν σε ρώτησα πότε έγινε ο πόλεμος; Πόσο κράτησε. Πότε άρχισε πότε τέλειωσε;
– Ουουυυυυυ! Χρόνια και ζαμάνια! Δεν θα ήταν κοντά είκοσι χρόνια; Είκοσι χρόνια πόλεμος, το φαντάζεσαι; Εγώ όχι! Και το αποτέλεσμα; Άστο! Άστο να πάει!
– Και τι νομίζεις ότι σε αυτήν τη χώρα θέλαν να γίνει πόλεμος; Να κρατήσει τόσο πολύ; Όχι! Αλλά βρήκε εύφορο έδαφος και η Δύση και η Ανατολή! Πάρε όπλα να έχετε και βαράτε βιολιτζήδες! Και η ιστορία τώρα επαναλαμβάνεται. Η Βρετανία υπέγραψε συμφωνία με την Ουκρανία για συνεργασία στην παραγωγή όπλων στα πλαίσια ενδυνάμωσης της πολεμικής βιομηχανίας της Ουκρανίας! Αχ! Τι ιστορίες! Ιστορίες για φαλακρές τραγουδίστριες! Διότι η Βρετανία λυπήθηκε την Ουκρανία! Σήμερα βρετανικές εταιρίες συνεργάζονται με κροατικές και αναζητούν ευκαιρίες για την παραγωγή όπλων! Διότι έτσι θα βοηθηθεί και η οικονομία της Ουκρανίας.
– Έλαααα!
– Ένα ξέρω εγώ! Ότι ο πόλεμος καλά κρατεί και θα συνεχίσει για χρόνια και χρόνια! Και μετά… ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!
Ουδέν Σχόλιον! – Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
