Του Αδάμου Ευαγγέλου
Ο χρόνος παίζει αυτόν τον καιρό καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις και αυτό φαίνεται να το παραβλέπει κυβέρνηση ο χρόνος κυλάει εναντίον της και κυρίως εναντίον της χώρας όσο για αξιολόγηση καθυστερεί η συνεχής αναβλητικότητα την βασανιστική παράταση οδηγεί σε δυσανάλογα μεγαλύτερες θυσίες Καθώς φορτώνει με εννέα οικονομικά βάρη τον ελληνικό λαό η λεγόμενη δεύτερη αξιολόγηση έπρεπε να έχει κλείσει από τον περασμένο Νοέμβριο θα συνέβαινε αυτό θα είχαμε μπει ήδη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ευρωπαΐκής κεντρικής τράπεζας με ευεργετικά αποτελέσματα στην ρευστότητα των τραπεζών η οποία θα μπορούσε να επίδραση θετικά στην πραγματική οικονομία.
Αν δεν είχαμε αυτήν την εξέλιξη, Γιατί δεν προσαρμοστήκαμε στους όρους του προγράμματος που ήρθα Ρούμπι από τους δανειστές με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου. Στην δέσμευση αυτή, η κυβέρνηση ακολουθεί την τακτική της πρώτης αξιολόγησης και κάνεις ξανά το ίδιο σφάλμα, με συνέπεια η οικονομία να μπαίνει σε καθοδική περιδίνηση.
Αν συνεχιστεί αυτή η βραδύτητα, η χώρα θα ξεμείνει εντελώς από χρήματα οπότε θα υπάρξουν προβλήματα στην καταπολέμηση των και συντάξεων.
Ακόμη προβλήματα θα παρουσιαστούν και στην πληρωμή των υποχρεώσεων της για το χρέος. Με απλά λόγια, από το τέλος της άνοιξης και όλο το καλοκαίρι θα βρισκόμαστε με την δαμόκλειος σπάθη της πτώχευσης παρά τα κεφάλια μας ανά πάσα στιγμή. Και όλα αυτά, για τα παιδιά της πρώτης φοράς αριστερά σας, Συλλαμβάνονται ανεπίδεκτοι. Δεν έμαθαν εντελώς τίποτα από την πρώτη αξιολόγηση, η οποία θα έπρεπε να ολοκληρωθεί το φθινόπωρο του 2015, τελικά ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 2016 με αρνητικά, έως και ακραία αρνητικά αποτελέσματα. Τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν και συνεχίζουν την ίδια τακτική. Δεν καταλαβαίνουν, οτι όταν κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά, προσδοκώντας ότι θα έχεις διαφορετικά αποτελέσματα, αυτό είναι ο πασίγνωστος ορισμός της ανοησίας.
Το επόμενο χρονικό διάστημα είναι κρίσιμο για όλη την έκβαση του προγράμματος και την τύχη της χώρας. Όσο οι κυβερνώντες δε φαίνεται να συνειδητοποιούν την κρισιμότητα των καιρών και αναλώνονται σε ακραίος ελιγμούς και καθυστερήσεις, υπάρχει ο κίνδυνος το μνημόνιο να λήξει.
Τότε Ξεμένουμε χωρίς λεφτά, οπότε δεν μπορούμε να τα παιξε έρθουμε σε αποχρώσεις μας, με αποτέλεσμα η συνέχεια να είναι οδυνηρή.
Στη συνέχεια δημιουργείται ένας ορατός κίνδυνος. Να πιστέψουμε ότι η ζωή μας θα είναι καλύτερη και θα εξαφανιστούν τα προβλήματα μας, αν φύγουμε από την επιτήρηση των θεσμών και γυρίσουμε στη δραχμή. Αυτή θα είναι κυριολεκτικά η “έσχατη πλάνη χείρων της πρώτης” καθώς η χώρα θα παραμένει δέσμια ενός βαρύτατου χρέος σε ξένο σκληρό νόμισμα.
Η επιστροφή στη δραχμή δεν είναι τόσο απλή. Εκείνη που σήμερα πέρνα περνάνε δύσκολα θα υποφέρουν πολύ περισσότερο θα υποφέρουν τα δυνατά στρώματα. Αυτόν οι πραγματικές αποδοχές θα εξαφανιστούν από τον πληθωρισμό και της υποτίμησης. Οιαδήποτε εκτροπή από το καθεστώς του ευρώ θα απειλούσε τις τράπεζες με ξαφνικό θάνατο, το ίδιο και σε πάρα πολλές επιχειρήσεις, Ενώ τα ελληνικά ομόλογα στην δεύτερη για την δευτερογενή αγορά θα κατέρρεαν και το κόστος δανεισμού σε εκτινασσόταν στα ύψη. Με απλά λόγια μια νομισματική εκτροπή σα απέφερε βαρύτατες συνέπειες στους εργαζόμενους και στη χώρα.
Γι’ αυτό ας κλείσει την αξιολόγηση κυβέρνηση. Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί άλλο αυτή η βραδύτητα, η οποία οδηγεί σε ένα νέο κύκλο αστάθειας και αβεβαιότητας.
Ήδη το κυβερνητικό επιτελείο θα έπρεπε να διδαχτεί από την προθανάτιο εμπειρία του 2015 και να σταματήσει, να σκιαμαχεί επικοινωνιακά για εσωτερική κατανάλωση.
