Του Γιάννη Κορομήλη
Το κακό με τους μαθητευόμενους μάγους είναι ακριβώς τo ότι είναι μαθητευόμενοι… Κάτι ξέρουν από μαγεία, αλλά δεν είναι μάγοι. Θα ΄λεγε κανείς – και δεν θα έπεφτε και πολύ έξω- ότι μαθητευόμενος μάγος ίσον, ημιμαθής μάγος. Ξέρει κάποια ξόρκια κάποια κόλπα αλλά δεν ξέρει όλα όσα ξέρει ένας πραγματικός μάγος. Πιθανώς ούτε καν τα μισά, Και σωστά έλεγαν οι πρόγονοι μας «η ημιμάθεια χειρότερη της αμάθειας». Έλεγαν συγκεκριμένα: « Η ημιμάθεια χείρων εστί και αυτής ταύτης της αμαθείας».
Ένας συνταξιούχος πιλότος έλεγε προ καιρού σε σχετική συζήτηση: Είναι αποδεδειγμένο από επίσημες έρευνες και στατιστικά στοιχεία ότι τα αεροπορικά ατυχήματα που οφείλονται σε λάθος του χειριστή- λιγότερα πάντα στο σύνολο τους από τα ατυχήματα με οποιοδήποτε άλλο μέσο μεταφοράς- προκαλούνται από πιλότους με αρκετές ώρες πτήσης. Ούτε με λίγες δηλαδή αλλά ούτε και με πολλές. Και τούτο διότι στις κάποιες εκατοντάδες ώρες πτήσης- (πρώτοες) οι πιλότοι ξέρουν ότι δεν τα ξέρουν όλα για αυτό κι είναι πολύ προσεκτικοί. Στις πολλές- περισσότερες από μερικές χιλιάδες – οι πιλότοι είναι και πάλι προσεκτικοί. Γιατί τα ξέρουν όλα. Ξέρουν κατά συνέπεια πως κατά την οδήγηση αεροπλάνου απαιτείται μεγάλη προσοχή και «επαγρύπνηση» ώστε να αντιμετωπιστεί έγκαιρα κάποιος από τους πολλούς απρόβλεπτους, καμιά φορά, κινδύνους που καλούνται να χειρισθούν αναλόγως.
Στο τρίπτυχο αμάθεια- ημιμάθεια- γνώση (“μάθηση”) πιο επικίνδυνη η δεύτερη. Για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος των οποίων είναι ότι η ημιμάθεια παρέχει μια διαστρεβλωμένη προσέγγιση της γνώσης που αποπροσανατολίζει, κάνει πιο δύσκολη την κατάκτηση της. Απαιτεί επανατοποθέτηση του ατόμου απέναντι της . Πράγμα δύσκολο ιδιαίτερα αν απουσιάζει και η αυτογνωσία. Ο «ημιμαθής» πιλότος, όταν μάλιστα δεν γνωρίζει καλά και τον εαυτό του, νομίζει, κακώς, πως τα ξέρει όλα και ενδεχομένως δεν δείχνει την επιβαλλόμενη προσοχή.
Οι πολιτικοί, οι ασκούντες κυβερνητική εξουσία, δεν πιλοτάρουν αεροπλάνο με 50,100, 200 επιβάτες. Κυβερνούν μια χώρα κι έχουν την ευθύνη για το επίπεδο και την ποιότητα ζωής, μόρφωσης, υγείας κ.λ.π. εκατομμυρίων ανθρώπων. Τυχόν λάθη τους συνεπώς έχουν επιπτώσεις ασύγκριτα μεγαλύτερες και δραματικότερες. Ο μαθητευόμενος μάγος Μίκυ Μάους έκανε θάλασσα το εργαστήριο του μάγου στον οποίο μαθήτευε. Λίγο το κακό. Κουράστηκε κάπως μεν, πλην επανόρθωσε τα πράγματα. Τα έφερε στην προτέρα (κανονική) τους κατάσταση. Οι δικοί μας μαθητευόμενοι μάγοι, οι κυβερνώντες της χώρας δηλ, εκλέχτηκαν γιατί ισχυρίστηκαν ότι ήξεραν «έναν άλλο δρόμο» για να οδηγήσουν τη χώρα, χωρίς άλλες περικοπές άλλους φόρους, άλλη λιτότητα, στην κανονικότητα.
Αποδείχθηκε περίτρανα και αδιαμφισβήτητα ότι ή κορόιδευαν εν γνώσει τους τον κόσμο ή δεν ήξεραν τι υπόσχονται έχοντας προπαντός στρεβλή, λαθεμένη γνώση της πραγματικότητας. Συνειδητοί ψεύτες και λαϊκιστές στην πρώτη περίσταση … ημιμαθείς στη δεύτερη. Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας υποστήριξες στη Βουλή ότι δεν είναι ψεύτες αλλά όταν έλεγε «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» ( το 2014 στη ΔΕΘ) απλά… είχε αυταπάτες. Αλλά τι σημαίνει αυταπάτη; Το λεξικό της Ακαδημίας Αθηνών γράφει: «αυταπάτη: πλάνη, παρανόηση, άρνηση της πραγματικότητας ως αποτέλεσμα συναισθηματικής ανάγκης ή επιθυμίας».
Μ΄ άλλα λόγια ο, «εν δυνάμει» πρωθυπουργός τότε και εν ενεργεία λίγο αργότερα και σήμερα, περιέπεσε σε πλάνη, έκανε λάθος, παρανόηση, αρνήθηκε να δει την πραγματικότητα, είτε γιατί έτσι ήθελε ή γιατί δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Η πορεία του ως πρωθυπουργού, τα δυόμιση περίπου τελευταία χρόνια, απέδειξε ότι τα λάθη οι παρανοήσεις ή άρνηση του ενίοτε να βλέπει τα πράγματα όπως είναι, αλλά όπως τον βολεύει είναι βασικό γνώρισμα του. Ένα άλλο επίσης βασικό γνώρισμα του είναι ο λαϊκισμός.
Απόδειξη όλων αυτών το μνημόνιο που υπέγραψε, το 3ο, αυτό με τα νέα μέτρα που πέρασε πρόσφατα από τη Βουλή, το 4ο, και πιθανώς αυτό που από πολλούς ειδήμονες θεωρείται δεδομένο (για μετά το ΄22-23), το 5ο κατά σειρά.
Στο θέμα του λαϊκισμού, θέμα όχι μόνο της χώρας μας αλλά όλης σχεδόν της Δύσης κ.α, θα αναφερθούμε στη συνέχεια
