«Οι πνευματικές προκλήσεις με συγκινούν, αν ανατρέπουν ταμπού και προκαταλήψεις»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ ΧΑΡΙΤΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΟΙΣΤΡΗΛΑΤΗΣ Α΄ Ο ΕΥΠΡΟΜΗΤΩΡ & Ω3 ΛΙΠΑΡΑ»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ ΧΑΡΙΤΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΟΙΣΤΡΗΛΑΤΗΣ Α΄ Ο ΕΥΠΡΟΜΗΤΩΡ & Ω₃ ΛΙΠΑΡΑ»

     Mόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Παρέμβαση η δεύτερη ποιητική συλλογή του Βύρωνα Χαριτίδη με τίτλο: «Οιστρηλάτης Α´ ο Ευπρομήτωρ & Ω₃Λιπαρά». Πρόκειται για μία ιδιαίτερη ποιητική συλλογή, που μαρτυρά το ανατρεπτικό ύφος του Θεσσαλονικιού συντάκτη της. Έχοντας έναν δικό του μοναδικό τρόπο γραφής, ο Βύρωνας Χαριτίδης καυτηριάζει σκηνές από την πολιτική σκηνή, όπως και εντρυφά σε πιο «προσωπικές» καταστάσεις με γνώμονα τη σατιρική, πειραχτική του διάθεση, που είναι τόσο όσο.

     Το βιβλίο συνοδεύεται από ένα CD με18 τραγούδια, ενορχηστρωμένα από το συνθέτη-τραγουδοποιό Χρήστο Γιαννόπουλο. Με τις φωνές τους έντυσαν τα στιχουργήματα του Βύρωνα Χαριτίδη οι καλλιτέχνες: Αγάθωνας Ιακωβίδης, Δημήτρης Φράγκος, Θωμάς Τσιβγέλης, Γιάννης Λάρδης, Παντελής Αμπαζής, Λάμπρος Καρελάς, Βάσια Ζήλου, Γιάννης Μπαστατζόγλου, Γιώργος Γιαννόπουλος, Λευτέρης Ελευθερίου, Σπύρος Παπαδήμας.

• Κύριε Χαριτίδη, στη δεύτερη ποιητικής σας συλλογή  με τίτλο «Οιστρηλάτης Α΄ ο Ευπρομήτωρ και Ω₃ λιπαρά» παρατηρείται μία τάση πρόκλησης γύρω από τις θεματικές της πολιτικής και του έρωτα. Το στοιχείο της πρόκλησης είναι κάτι που χαρακτηρίζει γενικότερα την ιδιοσυγκρασία σας;

Σε ότι αφορά το συμπεριφέρεσθαι στην καθημερινότητα, ισχύει το ακριβώς αντίθετο, πράγμα που θα σας επιβεβαίωνε κάθε άνθρωπος του στενού οικογενειακού, φιλικού και εργασιακού περιβάλλοντός μου.  Οι πνευματικές «προκλήσεις», όμως, πράγματι με συγκινούν, εάν και εφόσον, βέβαια, το κίνητρό τους είναι σε δεύτερο ή τρίτο επίπεδο να ανατρέψουν ταμπού και προκαταλήψεις. Με συγκινούν, δηλαδή, οι «προκλήσεις» εκείνες που δύνανται να λειτουργήσουν γονιμοποιητικά στον εγκέφαλο του αναγνώστη, του ακροατή ή του θεατή, επαυξάνοντας τα νευρωνικά του κυκλώματα και επιτρέποντάς του έτσι να δει αυτό που δεν «έβλεπε» ή δεν ήθελε να «δει» μέχρι τώρα…

• Ποιες είναι οι επιρροές που δεχτήκατε για τη συγγραφή της ποιητική σας συλλογής; Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που πυροδοτεί την έμπνευσή σας ή θεωρείτε πως η έμπνευση κάνει την εμφάνισή της όταν εκείνη το αποφασίσει;

Επιρροές ασφαλώς και υπάρχουν. Γενικότερα, θα σας έλεγα πως με επηρέασαν και με επηρεάζουν οι ποιητές και οι συγγραφείς εκείνοι που τα έργα τους απευθύνονται και λειτουργούν γονιμοποιητικά σε όλα τα μορφωτικά επίπεδα· από τον απόφοιτο μόνο του Δημοτικού έως και τον κάτοχο Διδακτορικού. Την έμπνευση δύναται συνήθως να την πυροδοτήσει οτιδήποτε, αρκεί αυτό να μην είναι συμβατό με τις δικές μου θεωρήσεις και τις «συμβάσεις» τις οποίες συνειδητά ή ασυνείδητα έχω «υπογράψει» μέχρι σήμερα…

• Η Θεσσαλονίκη, από την οποία κατάγεστε κ. Χαριτίδη, είναι μία πόλη με μακρά ποιητική παράδοση και «μάνα» πολλών δημιουργών, που άφησαν ανεξίτηλο το σημάδι τους στον ποιητικό κανόνα μεταπολεμικά. Ποιο θεωρείτε είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της ποιητική σας γραφής που την κάνει να ξεχωρίζει και τονίζει τη μοναδικότητά της;

Η συχνά «πειραχτική» μου διάθεση, ίσως, θα μπορούσε να είναι γνώρισμα της γραφής μου. «Ζυγισμένη», όμως, ώστε να μην επιτρέπει στον αναγνώστη να «κλείσει τις πόρτες» και ν’ αφήσει απ’ έξω  τον «επισκέπτη» που του στέλνω.  Εφόσον «εισέλθει», κάτι ίσως καταφέρει ν’ αλλάξει στην «εσωτερική διακόσμηση», είτε ως «διακοσμητής» είτε ως «ηλεκτρολόγος» στις νευρωνικές του συνδέσεις…

• Tο δεύτερο μέρος της ποιητικής σας συλλογής φέρει τον τίτλο «Ω₃ λιπαρά μετά κρουστών, πνευστών και εγχόρδων» και αποτελεί στιχουργήματα, που έχουν ντυθεί μουσικά. Πως προέκυψε η ιδέα αυτή της μελοποίησης;

Μαζί με άλλα, τα έθεσα υπ’ όψη, πριν ένα χρόνο περίπου, στον καλό μου φίλο και ταλαντούχο συνθέτη-τραγουδοποιό Χρήστο Γιαννόπουλο. Τα βρήκε ενδιαφέροντα και του γούστου του και έτσι προέκυψαν τα τραγούδια που ακούσατε.

• Ποια είναι η γνώμη σας για το χώρο της ποίησης στην Ελλάδα; Πιστεύτε ότι μπορεί να έχει μέλλον;

Η ποίηση  στην Ελλάδα, αλλά και αλλού, ασφαλώς και δεν έχει μακροχρόνια προοπτική, αν δεν απεκδυθεί την μπούρκα του Νάρκισσου και του σκοταδιστικού ερμητισμού που κραυγάζει από μακριά «Μα ναι, θαυμάστε με τι όμορφα και ακαταλαβίστικα που τα γράφω!…». Αν δεν ξανασκύψει και δεν εντρυφήσει με ευλάβεια στη μελέτη των μεγάλων δασκάλων τύπου Παλαμά και Βάρναλη και άλλων, δεν έχει προοπτική και τα ψωμιά της λιγοστεύουν. Αυτή είναι η εκτίμησή μου και πιστεύω δεν θα διαψευστώ. Ποίηση που δεν στρατεύεται στην υπόθεση διεύρυνσης των οριζόντων ενός λαού και στο ανέβασμα του επιπέδου αυτοσυνείδησής του- προσωπικά- δεν μπορώ να την αποδεχθώ ως ποίηση παρά μόνο ως εσωτερικίστικη ωραιοπαθή φληναφημολογία. Όποιος ή όποια αδιαφορεί για το ξύπνημα του κόσμου του μόχθου, κακώς επιζητεί τον τίτλο του «ποιητή» ή της «ποιήτριας». Αυτή είναι η εκτίμησή μου όσο σκληρή κι αν ακούγεται…

(Συνέντευξη στη Φιλιώ Μπτούρη)