Είδαμε την πρώτη από τις είκοσι ειρηνευτικές αρχές που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές για την επούλωση εκκλησιαστικών διαιρέσεων και οικογενειακών διενέξεων.
του Γεωργίου Σ. Κανταρτζή
Μια άλλα αρχή είναι: «Όταν δημιουργούνται διαμάχες μεταξύ μας, τότε σοφό είναι να τις αντιμετωπίσουμε με βάση τη διδασκαλία του Ευαγγελίου. Κι αυτό, επειδή έχουμε την τάση να καταφεύγουμε στον «νόμο» και να χρησιμοποιούμε τον Λόγο του Θεού, για να αποδείξουμε ότι εμείς έχουμε δίκιο και οι άλλοι είναι λάθος».
Βέβαια, μια τέτοια προσέγγιση μεγαλώνει το χάσμα. Ποτέ να μην ξεχνάμε ότι ο Χριστός συγχώρησε τις αμαρτίες μας και μας έκανε μέλη της Εκκλησίας Του. Και στο θέμα αυτό πρέπει να απορρίψουμε τις αμαρτωλές τακτικές που χρησιμοποιούσαμε στο παρελθόν, όταν δεν είχαμε τον Χριστό ως Σωτήρα μας, επειδή τώρα είμαστε συνειδητοί χριστιανοί και έχουμε νέο χαρακτήρα και νέες συνήθειες. Όλα αυτά θα μαλακώσουν την επιθετικότητά μας, και θα ενεργήσουμε όπως ο Χριστός.
Οι διαιρέσεις στην Εκκλησία είναι αποτέλεσμα κυρίως του εγωισμού μας. Αντί ακολουθούμε το παράδειγμα του Χριστού, που ήταν πράος και ταπεινός και δεν αντιδρούσε ακόμη και όταν Τον λοιδορούσαν, υιοθετούμε τις φιλοσοφίες, τις πρακτικές και τα πρότυπα του κόσμου. Αφήνουμε τις αμαρτωλές επιθυμίες να υπερισχύουν από τη διδασκαλία της Βίβλου.
Κοσμικό αμαρτωλό φρόνημα δεν είναι μόνο οι αμαρτίες της σάρκας. Είναι και όταν υιοθετούμε και εφαρμόζουμε τη φιλοσοφία και τις συμπεριφορές του αμαρτωλού κόσμου. Οι διαιρέσεις στην Εκκλησία φανερώνουν πνευματική ανωριμότητα. Κυριαρχούμαστε από «εαυτουλισμό» και ζήλια. Όταν στην Εκκλησία υπάρχουν διενέξεις και φατρίες, τότε η Εκκλησία είναι εξίσου κακή, αν όχι χειρότερη, από ένα σωματείο ή τη Βουλή! Όταν οι ακόλουθοι του Χριστού αλληλοτρώγονται, πληγώνουν ανεπανόρθωτα το σώμα της Εκκλησίας.
Μια άλλη αρχή: «Πρέπει να προσέξουμε τον τρόπο προσέγγισης και επικοινωνίας με το άλλο πρόσωπο. Δηλ. προτού πάμε να μιλήσουμε με τον άλλον, πρέπει να προετοιμαστούμε με ξεκάθαρες σκέψεις. Να επιλέξουμε ακόμη και τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσουμε. Ένας άσοφος λόγος μπορεί να παρεξηγηθεί από τον άλλον». Πολλές συγκρούσεις στην Εκκλησία πυροδοτούνται από την κακή επικοινωνία. Επειδή είμαστε ατελείς, πρέπει να αφιερώσουμε χρόνο προετοιμασίας για το τι θα πούμε.
Ολοκληρώνοντας, θα αναφέρουμε ένα χωρίο που θα βοηθήσει να αποφύγουμε τις διαιρέσεις: «Βγάλτε λοιπόν από μέσα σας κάθε είδους κακία και κάθε είδους δολιότητα καθώς και τις υποκρισίες και τις ζηλοφθονίες και όλων των ειδών τις κακολογίες» (Α΄ Πέτρου 2:1). ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: «αποθέμενοι ουν πάσαν κακίαν και πάντα δόλον και υποκρίσεις και φθόνους και πάσας καταλαλιάς».
Τι σημαίνουν αυτά με δυο λόγια: 1) «Πάσαν κακίαν». Μόλις δεχτούμε τη μεταμορφωτική αλλαγή που επέφερε ο Χριστός στν ζωή μας, πρέπει να απεκδυθούμε καθετί το κακό. Να μην κάνουμε προμελετημένα και σκόπιμα κακό σε κάποιον άλλον.
- «Πάνταδόλον». Η δολοπλοκία εξυφαίνεται στο σκοτάδι, με μυστικές συναντήσεις με άλλους δυσαρεστημένους, για να κάνουν κακό και να αμαυρώσουν τη φήμη κάποιου άλλου. Όσοι ενεργούν έτσι είναι παιδιά του διαβόλου.
- «Υποκρίσεις». Υποκρισία είναι όταν κάποιος «χριστιανός» που εκκλησιάζεται τακτικά και παρουσιάζεται ότι είναι αυθεντικός χριστιανός, ενώ ζει αμαρτωλά. Συχνάζει στην εκκλησία την Κυριακή ως θεοσεβής, ενώ τις υπόλοιπες μέρες συμπεριφέρονται σαν να μην υπάρχει Θεός και ζει ανήθικα.
- «Φθόνους».Ο φθονερός άνθρωπος μισεί και φθονεί κάποιον που έχει κάτι που αυτός δεν έχει.
- «Πάσας καταλαλιάς». Καταλαλιά είναι κάθε αναληθές, αρνητικό και καταστροφικό σχόλιο που κάνουμε για κάποιον. άλλον. Συνήθως στόχος πολλών συκοφαντιών είναι οι υπεύθυνοι της εκκλησίας…
Όταν μιλάμε για ενότητα, δεν σημαίνει ότι τα μέλη της Εκκλησίας πρέπει να συμφωνούν σε κάθε λεπτομέρεια ή να έχουν τις ίδιες απόψεις. Όλα αυτά να τα παραμερίζουμε και να εργαζόμαστε από κοινού ενωμένοι, για την πίστη μας. Σε περιπτώσεις που έχουμε διαφωνίες, δεν πρέπει να φιλοξενούμε πικρίες, αλλά να αγαπάμε αυτόν που διαφωνούμε.
Ο απόστολος Παύλος προτρέπει: «Ντυθείτε…με αισθήματα ευσπλαχνίας, με καλοσύνη, με ταπεινοφροσύνη, με πραότητα, με μακροθυμία. Να είστε ανεκτικοί ο ένας έναντι του άλλου και να συγχωρείστε μεταξύ σας αν ένας έχει παράπονο από κάποιον. Ακριβώς όπως σας συγχώρησε ο Χριστός, έτσι να συγχωρείτε κι εσείς» (Κολοσσαείς 3:12,13).
