Σφήνες του Αφεντούλη
Αναγνώστες μου, όταν οι πιο αδύναμοι τρέχουμε και δεν σώνουμε να προλάβουμε τις ασήκωτες λυπητερές, κι εκπνέοντας ο περασμένος Γενάρης, πληροφορούμαστε ότι το κουβέρνο ετοιμάζει να θέσει σε τροχιά δορυφόρο, ο σε διασκευή φιλοσοφημένης δημιουργίας του αείμνηστου, Μανώλη Ρασούλη, τίτλος τού εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, έρχεται να φωτίσει με ανεπανάληπτο τρόπο την επικαιρότητα του παρόντος, ισχυριζόμαστε, και σε ότι αφορά τη μοναδική έμπνευση;
Τα συχαρίκια δικαιούται ο πενόμενος χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσο», καθόσον κατάφερε αν κινητοποιήσει την πένα μας, όταν εξ αφορμής των κονδυλίων που θα χρειαστεί η νεοσύστατη Διαστημική Υπηρεσία, επί των ανοικονόμητων ημερών μας, για να μην ξεχνιόμαστε, παράφρασε αθάνατη επιτυχία του Μίκη, άδοντας:
Φεγγάρι μάγια έκανες…
κι ιπτάμεθα σ’ εσένα,
να ‘ν’ το τραπέζι αδειανό,
ζητούμενο το φαγητό
τα πρόσωπα θλιμμένα;
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στον κόσμο υπομονή(!),
λάβατε το ρεγάλο, αναγνώστες μου; Όχι, το άσμα, φιλόμουσοι, που μου πιάσατε τα παλαμάκια, αναφωνούντες: «Κι άλλο, κι άλλο!».
Τη με απόφαση υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, κ. Νίκου Παππά, «HELLAS SAT» εκτόξευση που αμέλησαν επί σειρά δεκαετιών τα προηγούμενα κουβέρνα, κατά δήλωσή του.
Ναι, για(!), κι ένα δίκιο το έχει, όσο να πείτε, ασυγχώρητες οι μεταπολιτευτικές παραλείψεις γαρ, αφενός.
Αφετέρου, με την επικοινωνία στην εποχή των ραγδαία εξελισσόμενων νέων τεχνολογιών που βρήκαμε να τεθούμε υπό την κηδεμονία του Κουαρτέτου, τρομάρα μας(!), να αποτελεί δημόσιο αγαθό μείζονος σημασίας, ιδιαίτερα όταν άπτεται ζητημάτων εθνικής ασφάλειας, καιρός ήταν να διεκδικήσουμε δορυφορικό φάσμα, αμφιβάλλει κανείς;
«Για την εδαφική ακεραιότητα να φορολογηθούμε και με το παραπάνω αλλά περίσσεψε η ευμάρεια να κόβουμε βόλτες στα φεγγάρια;» διερωτήθηκε, ο «Μήτσος», στο σημείο αυτό, αναγνώστες μου, φοβούμενος μήπως η «μαγεία» τής σελήνης, επιλέχτηκε προκειμένου να συσκοτιστούν μέτρα προοιωνιζόμενα νέες θυσίες προσεχώς, χτύπα ξύλο!
Αποτέλεσμα; Επηρεασμένοι από τις «εκτοξεύσεις» σε καιρούς κατάρρευσης των νοικοκυριών, μάρτυς μας κι οι περισσότερες δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών, ούτε που καταλάβαμε για πότε βρεθήκαμε υποβάλλοντες την πατρότητας Λευτέρη Παπαδόπουλου δέηση:
Ζητώ ακρόαση Θεού.
Κακά τα ψέματα, αναγνώστες μου. Με τη διά Μνημονίων «αλληλεγγύη» των εταίρων – δανειστών, να έχει καταντήσει «σύντομο ανέκδοτο» την αξιοπρεπή διαβίωση μκρομεσαίων και μικρομικρών, άντε να βρούμε κόσμιο τρόπο να αποκαλύψουμε ότι ο «Μήτσος» αναγκάστηκε να ικετέψει την άνωθεν παρέμβαση, μεγάλη η χάρη του Φιλεύσπλαχνου(!), επειδή θεώρησε, πως όταν η επικοινωνία καλπάζει, οι φίλοι των τηλεοπτικών εμφανίσεων πολιτικοί μας δεν προφταίνουν να μεριμνήσουν ώστε η κοινωνία να μη στενάζει και τυχόν απορίες επ’ αυτού να λείπουν.
Τι θέλετε, δηλαδή; Να δώσουμε λαβή στο «Υπουργείο Αλήθειας – Τζορτζ Όργουελ, Μουστάκια!» να μας «φιμώσει» προβοκατόρικης κριτικής της εξουσίας ένεκεν;
Δεν νομίζω(!), όταν μία από τις πάγιες αρχές της στήλης είναι η σεμνότητα, ως γνωστόν, κι ως εκ τούτου συνεχίζουμε τις ικεσίες άδοντες:
Ζητώ ακρόαση Θεού
και αλλαγή πλανήτη,
μήπως μου φύγει απ’ το νου
πως μού ‘κλεισαν το σπίτι.
Σαν σύγκρουση μετωπική,
Θεσμών οι συζητήσεις
αλλά η λήξη φιλική:
«Μήτσε» θα μας τα ρίξεις!
Ζητώ ακρόαση Θεού,
τη μοίρα μου ν’ αλλάξει
τα βάρη να φορτώσει αλλού
και να με απαλλάξει,
αμήν, αμήν και πότε, ευχόμαστε, αναγνώστες μου. Εσείς;…
-Ω-
