Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Άντε να μας χαιρόμαστε!
– Γιατί; Δεν μας χαιρόμαστε;
– Εσύ τι λες;
– Ότι, ό,τι και να μας συμβαίνει, μας χαιρόμαστε!
– Και εγώ έχω να σου πω ότι άλλοι, περισσότεροι ή λιγότεροι δεν αυτοχαίρονται, παρά σκυλοβρίζουν, και μονολογούν… και ψάχνουν να βρουν κάποια άκρη σ’ αυτά που τους συμβαίνουν! Αυτά!
– Λες, ε;
– Εμ, δε λέω; Κοίτα εδώ τι λέει οι Πιερ Μοσκοβισί!
– Τι λέει πάλι ετούτος;
– Ότι “η κατάργηση της μείωσης των συντάξεων δεν είναι προεκλογικό bonus για κανέναν”
– Όπα! Όπα! Αυτό θέλει διερεύνηση!
– Θες μετάφραση;
– Δηλαδή τι θέλει να πει ο ποιητής;
– Καρφάκια για τις επικείμενες εκλογές!
– Δηλαδή, τώρα ναι, αλλά μετά μπορεί όχι;
– Και μπορεί να λέει, μην το χρησιμοποιείτε σαν προεκλογικό σύνθημα!
– Μα αφού δεν θα γίνει. Γιατί να μην το αναφέρω; Γιατί να μην το πω, για να ευφρανθεί η ψυχούλα μας!
– Γιατί έτσι!
– Και γιατί έτσι; Και γιατί το πετάει τώρα; Τι παίζουμε; Λύκε, λύκε είσαι εδώ;
– Δεν ξέρω, αλλά εγώ έχω να πω αυτό! Διότι και από την άλλη, λέει “ Το μόνο κόμμα που υποστηρίζουμε στην Ελλάδα είναι ο ίδιος ο ελληνικός λαός και αυτό είναι υπερκομματικό”
– Όλα αυτά τα χρόνια, που φτύσαμε αίμα για να σταθούμε στα πόδια μας, λίγο στράβωσες εσύ, σα να μου φαίνεται, για ίσωσε λίγο, μας στήριζε η ΕΕ; Φαντάσου τι θα τραβούσαμε αν δεν μας στήριζαν κιόλας! Τύφλα να είχε ο Γιάννης Αγιάννης!
– Εξκιούζμι σερ! Τι θέλετε να πείτε; Ότι αυτά που τραβάμε έπεσαν ως δια μαγείας στον ξάστερο ουρανό πάνω από την όμορφη πόλη μας; Λες, όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν από πάνω μας…
– Χαχαχα! Καλά το λες! Από πάνω μας όλες…
– Μας έριξαν στο πυρ το εξώτερον από μόνοι τους; Και είχαν την ΕΕ από πάνω τους που τους θερμοπαρακαλούσαν να σταματήσουν να μας ταλαιπωρούν; Έλεος λίγο! Πήρα και τα βραδινά μου, δεν μπορώ να πάρω άλλα χάπια!
– Ο ένας πάνω στον άλλον; Για παρ’ το λίγο από την αρχή, να το εμπεδώσουμε!
