Αυτό δεν ήθελε και κουνούσε το κεφάλι για να δείξει την άρνησή του. Η επιθυμία του ήταν να κάθεται εκεί. Λέει συχνά στις ομιλίες του ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος πως αν ο άνθρωπος δεν έχει θέλημα, δηλαδή επιθυμίες, δεν θεωρείται άνθρωπος !
του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου
Δυστυχώς αυτό ήταν κάτι που δεν το γνώριζαν οι γονείς πολλών από εμάς που περάσαμε τα 60. Απαιτούσαν σε όλα υπακοή, χωρίς να ενδιαφέρονται για τις προσωπικές μας επιθυμίες. Από άγνοια το έκαμναν, επειδή είναι σίγουρο πως μας αγαπούσαν πολύ. Για παράδειγμα όταν πρωτοπήγα σχολείο με βόλευε να γράφω με το αριστερό. Μάλλον πήρα κάποιο γονίδιο από την γιαγιά μου που ήταν αριστερόχειρας. Δεν λέγεται πόσες ξυλιές μούδωσαν για να γράφω με το δεξί.
Έλεγε συχνά ο Αγιορείτης μοναχός π. Συμεών Γρηγοριάτης που καταγόταν από το Περού και θεωρείται από τα περισσότερο ελεύθερα πνεύματα στην Ελλάδα, πως όφειλε αυτή την ελευθερία του πνεύματος στην μητέρα του. Μια μητέρα που έβαζε την ευτυχία του παιδιού της πάνω από τις δικές της επιθυμίες. Από παιδί σε όλα τα πράγματα του έλεγε «διάλεξε» για να μάθει να ακούει την καρδιά του. Και όταν μεγάλωσε και η ελευθεριότητα στην συμπεριφορά του ήταν σκάνδαλο για την καλουπωμένη κοινωνία του Περού, τον παρότρυνε να γυρίσει τον κόσμο για να βρει αυτό που ψάχνει η ψυχή του.
Είδα σε πολλά ντοκιμαντέρ στο διαδίκτυο ότι στις ΗΠΑ εμφανίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια κάποια Σχολεία «ειδικής εκπαίδευσης». Οι εγκαταστάσεις τους ήταν μακριά από τις πόλεις, μέσα στην ύπαιθρο. Στα διαφημιστικά τους υποσχόντουσαν πως έχουν παιδαγωγικές μεθόδους για να συνετίσουν τους προβληματικούς μαθητές. Απαραίτητη προϋπόθεση ήταν πως σε όλη την διάρκεια του προγράμματος, που βέβαια κόστιζε και αρκετά χρήματα, τα παιδιά θα επικοινωνούσαν μόνο ελάχιστες φορές τηλεφωνικά με τους γονείς τους και μόνο εφ’ όσον θα παρουσίαζαν καλή συμπεριφορά.
Η παραβατική συμπεριφορά των εφήβων που τους έστελναν στα σχολεία αυτά κυμαινόταν από χρήση ουσιών και διαρρήξεις μέχρι ένα απλό τσιγάρο ή ένα ποτό. Από μια μεγάλη απειθαρχία μέχρι απλά έναν ζωηρό χαρακτήρα. Έτσι οι γονείς έδιναν την συγκατάθεσή τους να πάρουν τα παιδιά τους στα σχολεία «ειδικής εκπαίδευσης» και συχνά η μεταφορά τους γινόταν με χειροπέδες.
Αυτό όμως που δεν μπορούσαν να φανταστούν οι γονείς ήταν ποιες παιδαγωγικές μεθόδους εφάρμοζαν στα σχολεία αυτά. Ξύλο, κλείσιμο στην απομόνωση, στέρηση φαγητού, εγερτήρια μέσα στην νύκτα, εξευτελισμούς και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους σας. Με απλά λόγια, ο «παιδαγωγικός» τρόπος που εφάρμοζαν για να «συνετίσουν» τους εφήβους ήταν να σπάσουν με την βία το θέλημά τους. Ναι αλλά, «Τζάμπα σωστός με το στανιό» που λέει και ο Μάλαμας στην «Πριγκηπέσα».
Μέχρι να πάρουν χαμπάρι οι γονείς και οι αρμόδιες υπηρεσίες των ΗΠΑ ποια «παιδαγωγική» εφάρμοζαν στα σχολεία αυτά ήδη είχαν προκαλέσει ανεπανόρθωτα τραύματα στις ψυχές πολλών εφήβων. Γι αυτό φωνάζει η Ορθόδοξη Εκκλησία «το καλό για να είναι καλό πρέπει να γίνεται και με καλό τρόπο». Αχ, Ελλάδα και πάλι Ελλάδα !
Μου περνάει η σκέψη πως γενικά δεν είναι καλό να αφήνουν εύκολα οι γονείς τα παιδιά να φεύγουν από κοντά τους. Διάβασα κάπου πως στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο επειδή βομβάρδιζαν συχνά οι Γερμανοί το Λονδίνο, έδωσαν στους γονείς την δυνατότητα να στείλουν τα παιδιά τους ή στην ύπαιθρο ή ακόμα και σε οικογένειες στις ΗΠΑ. Έρευνες που έγιναν μετά έδειξαν πως τα παιδιά που έμειναν κοντά στους γονείς τους στο Λονδίνο, αν και γινόντουσαν οι βομβαρδισμοί, υπέστησαν τα μικρότερα ψυχολογικά τραύματα από τον πόλεμο.
Αλήθεια, πόσο καλύτερη έγινε η ζωή μας που τα παιδιά μας πριν κλείσουν τα 5, οπότε έχει ολοκληρωθεί ουσιαστικά ο χαρακτήρας τους, έχουν περάσει την μισή ζωή τους μέσα σε σταθμούς επειδή εργάζεται και η μητέρα ; Μήπως τώρα που εργάζονται και οι δυο γονείς γίναμε πιο πλούσιοι από τότε που εργαζόταν μόνο ο πατέρας ; Αλλά τι λέω, σήμερα οι μισοί γάμοι καταλήγουν στο διαζύγιο.
Είχε πάει ένα ζευγάρι στον άγιο Πορφύριο επειδή το μικρό παιδί τους παρουσίαζε προβληματική συμπεριφορά. Λέει ο άγιος στην μητέρα. Θυμάσαι που κάποιες φορές αποκάλεσες τον άντρα σου μπροστά στο παιδί σου «μαλάκα» ;
Ο άγιος Πορφύριος το έλεγε ξεκάθαρα «αν θέλετε να έχετε καλά παιδιά, πρέπει οι γονείς να γίνετε άγιοι». Λέγεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία πως μια μέρα ο Θεός θα μας ζητήσει να του δείξουμε ή τα παιδιά μας ή τα ματωμένα από τις προσευχές γι αυτά, γόνατά μας.
