Σφήνες του Αφεντούλη
Κοσμοχαλασιά, από σημερινών «σφηνών», καλά διαβάσατε αναγνώστες μου. Διότι, το Eurogroup που θα ασχοληθεί με το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης εντός της ημέρας καλεί τον εμπειροτέχνη πολιτικό αναλυτή, θείο Αφεντούλη, να αναμεταδώσει, σε εκπλήρωση παλαιότερης υπόσχεσης, το πολυνομοσχέδιο που υπερψήφισε η Βουλή προ μηνός, με τον φιλελεύθερο χαμηλοσυνταξιούχο, «Μήτσο», αναφωνούντα:
Φρουρά – Φρουρά – Φρουρά!…
Κακά τα ψέματα, φιλήσυχοι δημοκράτες μου. Όταν ο προεδρεύων συζήτησης ρετουσαρίσματος μέτρων κι αντίμετρων, Γεράσιμος, «Μάκης» στο πιο συντροφικό, Μπαλαούρας, εξ αφορμής καταδικαστέου, άνευ λοιπών σχολίων, περιστατικού βίας, κατά το οποίο προβεβλημένο στέλεχος της «Χρυσής Αυγής» κινήθηκε αναίτια εναντίον του πρώην υπουργού τής αξιωματικής αντιπολίτευσης, Νίκου Δένδια, βάζει τις φωνές, λέτε και δεν υπάρχει τηλέφωνο να ειδοποιήσει τον φρούραρχο, ώστε να μη γίνουμε χλεύη της οικουμένης για μία εισέτι φορά, εμείς, οι παντελώς απροστάτευτοι, θα επιδείξουμε ψυχραιμία;
Δεν νομίζω(!), και το χειρότερο; Επειδή, η αποβολή των κοινοβουλευτικών ατίθασων από τις εργασίες της Ολομέλειας δεν εμπόδισε, δυστυχώς, κάποιους άλλους:
Έξω απ’ τη συζήτηση, μπρος απ’ τη Φρουρά,
να ‘ρθουν οργισμένοι, κραδαίνοντας σφυριά,
μάρμαρα να σπάσουν να εκτονωθούν,
με τα «γυαλιά – καρφιά» τους να αντισταθούν,
μοιραία ενέσκηψε το ερώτημα:
Ποιος πληρώνει το νταβαντούρι;…
Έλα μου ντε(!), αλλά σιγά μη σπαταλήσουμε χρόνο, ψάχνοντας απαντήσεις, όταν τις λυπητερές που επωμιζόμαστε οι φιλήσυχοι φορολογούμενοι επαυξάνουν τα έξοδα των διαδηλώσεων, ως γνωστόν.
Κι όχι όλα τα συλλαλητήρια, βέβαια, σπεύδουμε να διευκρινίσουμε, πριν μας περιλάβει στις γρήγορες το πάντα συντεταγμένο «ΠΑΜΕ», οπότε μισό να καλέσουμε στο βήμα τον φιλελεύθερο για να πάρουμε μαθήματα οικονομικότερων διαμαρτυριών σε διασκευή ποίησης του Μιχάλη Γκανά και μουσική του χτεσινού καλεσμένου μας, αγωνιστή της Δημοκρατίας, Μίκη Θεοδωράκη, άδοντες:
Μάταιος ο κόσμος, ψεύτικος ντουνιάς,
όμως το τραγούδι ξέρει πού πονάς.
Άκουσες Αλέξη, ποιο το νόμιμο,
το ανυπότακτο που κρύβω και το φρόνιμο;
Βήμα, βήμα, κι άλλο βήμα, βήματα παλιά,
ο χορός με τα χαράτσια μάς φέρνει αγκαλιά.
Κοίτα με στα μάτια, πάτα όπου πατώ,
κοίτα με καλά, σου λέω, σταράτα θα τα πω.
Έταξες ανάσες, έφερες δεσμά,
όλη η Ελλάδα ένα ξάφνιασμα.
Νοιώθω και την κουραμάνα να απεμπολώ
κι όσα είπες δεν μου κάνουν, μα δεν τα ξεχνώ,
την κομμένη συνταξούλα θα πενθώ,
στην κάλπη να σας περιποιηθώ.
Αμάν! Οι περιποιήσεις, φιλόξενοι αναγνώστες μου, ενόχλησαν την αριστερών πεποιθήσεων, κυρία «Μήτσαινα», που θεώρησε υποχρέωση να παραφράσει πιο ατίθασο «κοίτα με στα μάτια», του Άκη Πάνου αυτό, για να υποσημειώσει με νόημα ότι οι καλοί συριζαίοι διαχειρίζονται την επιτροπεία προκατόχων, διερωτώμενη:
Όταν με κοιτάς στα μάτια,
γιατί θέλεις να κρυφτείς;
Άλλοι σ’ έκαναν να κλάψεις
και να πικραθείς.
Για κοίτα με στα μάτια, λοιπόν,
κι εξηγήσου,
πού είναι η ανάπτυξη
διακυβέρνησής σου.
«Success story» έλεγες σε μένα, θυμήσου,
για κοίτα με στα μάτια, λοιπόν.
Κι όταν σε κοιτώ στα μάτια,
να τα ρίχνεις χαμηλά,
όπως κάνουν όσοι έχουν
«λερωμένη τη φωλιά»,
τέλος «πανζουρλισμού» κι όσο για τη μετά το 2018 χαμοζωή, κατά τις απαιτήσεις του Κουαρτέτου, πενόμενοι χρεοφειλέτες μου;
Εδώ θα είμαστε να τα ψάλλουμε, πρώτα ο Θεός(!), αλλά ύστερα από τόσα κοιτάγματα αφήστε να ξεματιαστούμε κι αναλόγως λαδιού βοήσωμεν!…
-Ω-
