Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Μας τρέλανε φέτος αυτή η αφρικάνικη σκόνη που περνά τα σύνορα τελείως αυθαίρετα και μας κάνει πιτσιλωτούς λες κι έχουμε ιλαρά.
Φίλος διαμαρτύρονταν γιατί λέει αυτό δεν εξηγείται επιστημονικά και πρέπει να κάνουμε ευχέλαιο για να μας αφήσει ήσυχους.
Είναι βέβαιος ότι την οδηγεί στα μέρη μας ένας δαίμονας που κρύβει ο κ. Φίλης στο υπουργείο του!
– Αμάν πια δεν την αντέχω πια αυτή την σκόνη. Κάθε μέρα πλένω το αυτοκίνητο και την άλλη είναι πιτσιλωτό!
– Μην το πλένεις τότε αφού θα ξαναλερωθεί.
– Τι λες βρε έξυπνε, και πώς θα βλέπω;
– Με τους υαλοκαθαριστήρες.
– Ναι, για να λασπώσουν τα τζάμια. Αλλά δεν φταίει κανείς, αλλά εσύ που ψήφισες Σύ.ρι.ζα!
– Και τι σχέση έχει αυτό;
– Δεν το πρόσεξες ότι μόλις άνοιξε τα σύνορα μπούκαρε και η σκόνη;
– Σύμπτωση!
– Ναι όλα σου φαίνονται συμπτώσεις εσένα. Εδώ υπάρχει σχέδιο σου λέω!
– Κι άλλο σχέδιο; Ξόδεψαν όλο το ριζόχαρτο της αγοράς.
– Αμάν πια η ειρωνεία σου. Εγώ στο λέω: Έχουν σχέδιο και είναι σατανικό!
– Πες το και μ’ έσκασες.
– Λοιπόν δεν έχεις παρατηρήσει ότι τελευταία αποδοκιμάζουν βουλευτές και υπουργούς;
– Έ καιρός τους ήταν. Εκεί που είσαι ήμουνα και δω που είμαι θα ‘ρθεις…
– Ναι, αλλά αυτοί δεν τα σηκώνουν. Αφού είναι φιλολαϊκοί, πώς τους κράζει ο λαός;
– Έλα μου ντε!
– Λοιπόν γι’ αυτό επιστράτευσαν σκοτεινές δυνάμεις να φέρουν όλη την άμμο της Αφρικής.
– Μα γιατί;
– Καλά που ζεις; Οι μισοί έλληνες έχουν λαρυγγίτιδα κι οι άλλοι μισοί φαρυγγίτιδα από τη σκόνη. Όπου και να πας ακούς γκούχου-γκούχου. Άντε να φωνάξεις με τέτοιο λαιμό!
– Ναι βρε. Και μένα με πιάνει που και που.
– Πρόσεχε γιατί είναι δαιμονισμένη σκόνη. Περιέχει απεμπλουτισμένο ουράνιο!
– Σιγά μην περιέχει και τον ίδιο τον βελζεβούλ.
– Όλα τα γελάς εσύ. Δεν είδες τι τού ’συρε του Φίλη, ο Αμβρόσιος από τα Καλάβρυτα;
– Μα νομίζαμε ότι αυτό ήταν για το μάθημα της θρησκειολογίας. Αλλιώς τι τον πείραζε;
– Αυτό ήταν πρόφαση. Είδε σ’ ένα όραμα τον Φίλη να διατάζει ένα δαίμονα να φέρει τη σκόνη για να σταματήσουν οι ψαλμωδίες από τα γκούχου-γκούχου!
– Βρε τι μαθαίνει κανείς μαζί σου. Δεν μου λες; Σ’ άφησαν ή τους έφυγες;
– Σε λυπάμαι αστοιχείωτε. Και μετά σου λένε γιατί πάμε κατ’ ανάθεμα….
