Σφήνες του Αφεντούλη
«Κάντε με πρωθυπουργό, να δείτε για πότε πιάνουμε κάβο» λέει ο άλλος, ένας έκαστος εξ όλων ημών των κυβερνωμένων, δηλαδή, προς αποφυγή τυχόν αιτημάτων της αξιωματικής αντιπολίτευσης περί πρόωρων εκλογών, τέτοιες δύσκολες ώρες που η σταθερότητα προέχει, ως γνωστόν.
Όμως, σιγά μην ευχηθεί το αυτό, ο προνοητικός μικροσυνταξιούχος, «Μήτσος», που κατόπιν και της χτεσινής αναδρομής μας στην προ Ημερησίας Διατάξεως συζήτηση, από βήματος Κοινοβουλίου, για τη διαφθορά – διαπλοκή και τα ρέστα «Attica Bank», καλό ε(!), έπιασε τα «Απεταξάμην τους θώκους».
Ναι, για! Βλέπετε, παρακολουθώντας, από τηλεοράσεως της Βουλής, τον Πρωθυπουργό – ποιος «Μήτσος», αναγνώστες μου, με τον Αλέξη καθήμενο στη θέση του να ακούει τα αντιπολιτευτικά επιτίμια, εστιάζοντας το βλέμμα στο ποτήρι έμπροσθεν αυτού; Σοβαρευτείτε, παρακαλώ! – αντί της στενόχωρης εξουσίας σκεφτήκαμε να προτιμήσουμε την παρηγορητική αλληγορία, άδοντες:
Η ιστορία του μισοάδειου ποτηριού, μια πονεμένη ιστορία!
Ποτήρι έχεις έδρανο
μα το νερό σου λείπει,
τι πέσαμε στο δόκανο
κι έχουμε καρδιοχτύπι,
τα ύδατα μην πουληθούν
απ’ το Υπερταμείο
ξένοι να επωφεληθούν
κι απ’ το υδραγωγείο,
τραγουδήσαμε, λοιπόν, με την απαντοχή υδροδοτήσεως, διά χειρός φιλελεύθερης συζύγου, μήπως το ποτήρι φανεί μισογεμάτο, επί τέλους, προς κατευνασμό των αγορών, αλλά πού;
«Αυτά παθαίνουν όσοι επιλέγουν “τσάρους”, δηλούντες υπουργοί χρεοκοπημένης χώρας», υπενθύμισε η μανδάμ, εκ του αντιπολιτευτικού μένους υποκινούμενη, ας όψεται ο επικεφαλής της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας.
Ας όψεται, αφού την υστεραία της κοινοβουλευτικής συζητήσεως, αν δεν απατόμαστε, δημοσιοποίησε ενώπιον της «Εξεταστικής Επιτροπής Διερεύνησης της Νομιμότητας Δανειοδότησης Πολιτικών Κομμάτων και Εταιριών Μ.Μ.Ε. από τις Τράπεζες της Χώρας» τον τρόπο που συστηνότανε ο ευφυής πλην κατά κράτος, από τον δόκτορα Σόιμπλε, ηττηθείς, Γιάνης, «ένα νι, πού χάθηκε αυτή η ψυχή;», Βαρουφάκης, στον ευρωπαίο κεντρικό τραπεζίτη, Μάριο Ντράγκι, αμφιβάλλει κανείς, πενόμενοι χρεοφειλέτες μου;
Δεν νομίζω(!), όταν ο Γιάνης σήκωσε το γάντι του Γιάννη, με άρθρο από «Εφημερίδας των Συντακτών», όπου αποδέχτηκε τα περί «χρεοκοπημένης χώρας», αφενός.
Αφετέρου, με τη συνοδό αποκάλυψη περί σύμφωνης γνώμης του κατηγόρου για την εκ Φρανκφούρτης έλευση των «capital controls», ο οποίος τον κάλεσε να επαναλάβει τα μαντάτα ενώπιον της Επιτροπής της Βουλής κι άντε μετά εμείς οι Πρωθυπουργοί να μετρήσουμε τα πικρά ποτήρια, λανθασμένης επιλογής συνεργατών ένεκεν.
Τέλος πάντων. Σημασία έχει πως όταν το νερό χάσει τις «παυσίπονες ιδιότητες», τι γράφω ο άνθρωπος(!), «μια κάποια λύσις (σ.σ. Αλεξανδρινός, Μουστάκια!)» για να «πάνε κάτω τα φαρμάκια» είναι το κομπολόγι, που μόλις ανέσυρε ο Αλέξης από την τσέπη του, δίνοντας λαβή να άδουμε σε παράφραση Γιώργου Μητσάκη:
Φτωχό κομπολογάκι μου…
με τρώει το σαράκι μου,
βρήκα πτωχευμένη χώρα,
πώς την ξεχρεώνω τώρα;
Μ’ ένα «κούρεμα» του Χρέους,
θα ‘χω εκλογείς ωραίους,
εύστροφο κομπολογάκι
προμηνάς «κουρεματάκι»;
Κι αν ο Σόιμπλε δεν θελήσει
την καρδιά μου θα μαυρίσει
κι ένα λέω προς εσένα,
γράψε αλίμονο σε μένα.
Στη θέση μου να μη βρεθείς
με Κουαρτέτα μη μπλεχτείς,
ούτε φόρους να αυξάνεις,
όταν επενδύσεις ψάχνεις;
γίναμε σαφείς, αναγνώστες μου;
Αν όχι, λύστε μόνοι τις απορίες, καθόσον, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, ο «Μήτσος» πρωθυπουργός δεν γίνεται με καμιά κυβέρνηση. Εσείς;…
-Ω-
