Ο Σάββας Τσιλιγγιρίδης (ΣαΤσι) γεννήθηκε το 1924 στη Φάτσα του Πόντου. Ήλθε στην Ελλάδα πολύ μικρός, πρόσφυγας από τη χαμένη πατρίδα και έζησε τα νηπιακά του χρόνια στον Τρίλοφο (παλιά Τόχοβα). Ο πατέρας του που ήταν δάσκαλος στη χαμένη πατρίδα, αδιόριστος όμως στην Ελλάδα λόγω της προσφυγιάς, μεταφέρει την τετραμελή οικογένειά του το 1929 στην Κατερίνη και για την επιβίωση της, αναγκάζεται να ασχοληθεί με τη γεωργία.
Ο ΣαΤσι το 1943 τελειώνει το Γυμνάσιο της Κατερίνης. Πολυποίκιλο και ανήσυχο ταλέντο στα γυμνασιακά του χρόνια ασχολείται με τη ζωγραφική αλλά και το στίχο και έτσι γράφει τραγούδια που γίνονται επιτυχίες την εποχή εκείνη στην Κατερίνη ενώ παράλληλα αρχίζει να ασχολείται επαγγελματικά και με τη μουσική. Φιλοτεχνεί τις διαφημιστικές μακέτες των ταινιών που φέρνει ο κινηματογράφος ΔΙΟΝΥΣΙΑ της Κατερίνης ενώ με το ακορντεόν του συνοδεύει μουσικά τις βωβές από αυτές σε όλη τη διάρκεια της προβολής τους. Για τους λόγους αυτούς μετά την απελευθέρωση η ΕΠΟΝ τον κάνει μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της πόλης Κατερίνης.
Το 1945 εισάγεται στην Ιατρική Σχολή της Θεσσαλονίκης. Δύο χρόνια όμως αργότερα επιστρατεύεται στον εμφύλιο πόλεμο και απολύεται τρία χρόνια αργότερα. Με το ηθικό του πεσμένο εξ αιτίας των γεγονότων, αποφασίζει να διακόψει τις σπουδές του. Αμέσως μετά ασχολείται με την τέχνη της φωτογραφίας, αφου γρήγορα συνειδητοποιεί ότι ξέρει να βλέπει, να παρατηρεί και με τη βοήθεια της καλλιτεχνικής του φύσης να αποτυπώνει στο φωτογραφικό χαρτί ματιές κι εντυπώσεις.
Μαθήτευσε κοντά στον φωτογράφο, μουσικό και χοροδιδάσκαλο Παναγιώτου (Φώτο Μιμόζα) τον οποίο γνώρισε στην Καστοριά στην εποχή του πολέμου αλλά και κοντά στον Πάνο Χαρτοματζίδη (Φώτο Πάνος), δάσκαλο και μεγάλο μάστορα της φωτογραφίας στη Θεσσαλονίκη, από τους οποίους έμαθε πολλά μυστικά της φωτογραφικής τέχνης. Το 1952 δημιουργεί την πρώτη του επαγγελματική στέγη, το φωτογραφείο “Φώτο Σάτσι”, στην οδό Βασ. Γεωργίου (σήμερα Ειρήνης) επί της Πλατείας Ελευθερίας, δίπλα από το ονομαστό Ζαχαροπλαστείο ΛΟΥΚΑΣ-ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ της Κατερίνης.
Ο Σάτσι διακρίθηκε και βραβεύτηκε για τις φωτογραφίες του. Απεικόνισε το σύνολο της καθημερινής ζωής του τόπου και ντοκουμεντάρισε τις κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις, πάντοτε μέσα από ένα λυρικό, χαμηλότονο προσωπικό ύφος. Τοπία του Ολύμπου αλλά και των Πιερίων, εικόνες από τη ζωή των κατοίκων της Κατερίνης, δρόμοι και κτίσματά της, γεγονότα, πρόσωπα, παρελάσεις, αθλητικοί και ποδοσφαιρικοί αγώνες έφτασαν φωτογραφικά στα πέρατα της γης κι έκαναν γνωστή αυτή την πόλη της Βόρειας Ελλάδας. Εργασιακές συνθήκες, κοινοτική οργάνωση, πολιτιστική ζωή, καταναλωτικά ήθη και όσα διαμείφθηκαν στις δεκαετίες του σταδιακού εκσυγχρονισμού της ελληνικής επαρχίας φιλτραρίστηκαν μέσα από τον φακό του.
Παράλληλα ξεδίπλωσε και το δημοσιογραφικό του ταλέντο. Τα χρονογραφήματα που δημοσίευε τακτικά σε τοπικές εφημερίδες, πρόσφεραν στους συμπολίτες του πολύ σοφές απόψεις, ακόμα και κομμάτια γεγονότων από τον εαυτό του, με καυστικό χιούμορ και με ιδιόμορφο προσωπικό τρόπο ίσως και αυτοσαρκαστικό, φροντίζοντας πάντοτε να ισορροπεί το δύσκολο παρελθόν με το απροσδιόριστο τότε παρόν. Σ΄αυτό μπορούμε να του χρεώσουμε και το προσωνύμιο που επινόησε να χρησιμοποιεί και να προβάλει σε όλες τις δημιουργίες του : “ΣαΤσι” , από την πρώτη συλλαβή του ονόματός του και του επωνύμου του : Σάββας Τσιλιγγιρίδης.
Αεικίνητος, έγινε γρήγορα και μέλος Ορειβατικού Συλλόγου της πόλης και μπορούμε να πούμε ότι δεν άφησε απάτητη καμιά κορυφή των βουνών της Πιερίας. Πέρα από το διαρκές του πάρε-δώσε με την κοινωνία της Κατερίνης, πραγματοποιούσε τακτικά φωτοσαφάρι στον προσφιλή του Όλυμπο, τον οποίο κατέγραψε σε άπειρες σειρές.
Προσωπικά τον θυμάμαι από τον “Ξέρακα”, μία μεγάλων διαστάσεων φωτογραφία ενός σχισμένου έλατου από χτύπημα κεραυνού σε κάποια πλαγιά του Ολύμπου, που την είχε αναρτημένη γιά πολλά χρόνια στη βιτρίνα του Φωτογραφείου του. Επίσης από τη βίαιη επίθεση που δέχτηκε στο γήπεδο από τον τερματοφύλακα του Απόλλωνα Αθηνών Ταουξή, σε αγώνα με τον Μέγα Αλέξανδρο Κατερίνης. Σε κεφαλιά του παίκτη της τοπικής ομάδας Καραουλάνη, ο Ταουξής μπλόκαρε τη μπάλα ενώ αυτή είχε εισέλθει μέσα στο τέρμα περνώντας τη γραμμή και με γρήγορη κίνηση την έβγαλε έξω από αυτό. Ο διαιτητής δεν σημείωσε το γκολ παρα τις διαμαρτυρίες παικτών και φιλάθλων της τοπικής ομάδας. Τη φάση αυτή τη φωτογράφησε ο ΣάΤσι και φώναζε στον διαιτητή : “Είναι γκολ! Έβγαλε τη μπάλα μέσα από το τέρμα! Το έχω φωτογραφήσει!” Ο εν λόγω τερματοφύλακας χειροδίκησε εναντίον του ΣαΤσι και του έσπασε τη μηχανή για να μη υπάρχουν αποδείξεις!
Κατά τα μέσα της δεκαετίας του ΄70 ο ΣαΤσι μετακόμισε το Φωτογραφείο του σε άλλο σημείο της Πλατείας Ελευθερίας, σε κατάστημα του κτίριου “Παπαγεωργίου”, όπου συνέχισε το έργο του με επιτυχία. Σήμερα πάρα πολλές φωτογραφίες του κοσμούν δημόσιους χώρους, όπως την αίθουσα «Εκάβη» του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Κατερίνης, το ΤΕΙ Κατερίνης κ.ά. Ο Σάββας Τσιλιγγιρίδης έζησε ως το 2004.
