Του Γιάννη Κορομήλη
Ούτε το «προοδευτικό» είναι νέα λέξη στο πολιτικό λεξιλόγιο της χώρας μας ούτε και το «μέτωπο». Το πρώτο προφανώς υπονοεί το νέο, το καλύτερο , την αλλαγή. Έννοιες που χρησιμοποιήθηκαν – καθ΄ υπερβολήν μάλιστα- από το Πα.σο.κ. της πρώτης περιόδου του Ανδρέα Παπανδρέου. Το «μέτωπο» πάλι, που ως έννοια παραπέμπει περισσότερο στο ΚΚΕ και υπονοεί μια δυναμική και διεκδικητική (θάλεγε κανείς) ενότητα δυνάμεων, με κάποιο κοινό στόχο. Το «προοδευτικό» επίσης εκλαμβάνεται συνήθως ως κάτι καλό , κάτι νέο. Δηλαδή προσφέρεται κι αυτό (όπως και το νέο) για διαφημιστική ή και προπαγανδιστική χρήση.
Ο κ. Τσίπρας και οι «συν αυτώ» σύμβουλοι, διαφημιστές προπαγανδιστές κ.α. βλέποντας ότι καταρρέουν, μετά τέσσερα καταστροφικά για τους πολίτες και τη χώρα μας διακυβέρνηση, αναζητώντας κάποιο στήριγμα από το οποίο να πιαστούν και να βγάλουν το κεφάλι τους έξω από το τέλμα, κατέφυγαν όχι σε κάτι νέο, αλλά σε κάτι πολυφορεμένο, παλιό δηλ. δοκιμασμένο. Εκείνο που δεν φαίνεται να τους απασχόλησε σοβαρά είναι το ότι για να κάνει κανείς «μέτωπο» χρειάζονται πραγματικές δυνάμεις με αξιοπιστία και δυνατότητες. Με τα απομεινάρια ή παροπλισμένα στελέχη άλλων κομμάτων δεν γίνεται «μέτωπο» πραγματικό. Συνονθύλευμα ναι. Μέτωπο πάντως όχι.
Ούτε βέβαια γίνεται προοδευτικό μέτωπο με στελέχη της άκρας δεξιάς ή της άκρας αριστεράς.. όπως συμβαίνει τώρα με τη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα με την χρήση και συνδρομή «Δούρειων ίππων» και με παχιά λόγια. Κορμός βέβαια αυτού του «μετώπου» θα είναι – όπως οι έχοντες την πρωτοβουλία ξεκαθαρίζουν εξαρχής, προς αποφυγήν ενδεχόμενης διεκδίκησης, του «πρώτου λόγου» ή και της ηγεσίας από κάποιον άλλο -αυτοί που το επιχειρούν αυτοί κι θα το κατευθύνουν.Και φυσικά θα ηγείται ο κ. Τσίπρας και κορμός του ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά για να φτιάξεις «προοδευτικό» μέτωπο, ο κορμός του, τουλάχιστον και η ηγεσία του, θα πρέπει να είναι αποδεδειγμένα και σίγουρα προοδευτικοί. Σε αντίθετη περίπτωση πρόκειται- και εύκολα το καταλαβαίνει ο πολύς κόσμος- για απόπειρα εκμετάλλευσης των ψηφοφόρων. Κι αυτή την εκμετάλλευση δεν την δέχονται παρά μόνο άμυαλοι και οι ανόητοι. Κι ο λαός μας δεν μπορεί από κανέναν να χαρακτηρισθεί ανόητος. Διότι είναι το αντίθετο.
Ο κ. Τσίπρας και ο «κορμός» των κυβερνήσεων του, απέδειξαν πολύ καθαρά ότι δεν είναι προοδευτικοί. Με τα έργα τους ολόκληρη τετραετία απόδειξαν ότι πρόκειται για συντηρητικούς που κοροϊδεύουν τον κόσμο με υποσχέσεις και λόγια με «αριστερό πρόσημο». Έτσι λεν. Στην πράξη κάνουν ότι τους λεν «τ΄αφεντικά» τους με μεγαλύτερη μάλιστα προθυμία απ΄όλους τους προηγούμενούς τους. Στην πραγματικότητα είναι – και οι αποδείξεις πάμπολλες- για κάτι ασύγκριτα χειρότερο από το παλιό, που όμως τους αρέσει να παρουσιάζονται ως… νέο. Λες κι ο στρατευμένος κομμουνιστής, ο μεγάλος ποιητής Μπέρτολ Μπρεχτ, έγραψε γι΄αυτούς το παρακάτω ποίημα: «Στεκόμουν πάνω σ’ ένα λόφο κι είδα το Παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα Νέο./Σέρνονταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρωμούσε/ νέες μυρουδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει(…) Ολόγυρα στέκανε όσοι εμπνέονταν από τον τρόμο, κραυγάζοντας:/ Φτάνει Το Νέο, το Ολοκαίνουργιο, χαιρετήστε το Νέο,/ γίνεται και εσείς νέοι σαν και εμάς! /Κι αυτοί που ακούγανε, τίποτα άλλο δεν ακούγανε από τις κραυγές τους./ Μα αυτοί που βλέπανε, βλέπανε αυτά που δεν φωνάζονταν./ Έτσι το Παλιό έκανε την εμφάνισή του σε Νέο μασκαρεμένο…»
Συνεχίζεται
