Ημέρα πένθους για τον Ηρακλή, αφού ένας από τους πιο κομβικούς προέδρους του ποδοσφαιρικού τμήματος, ο Νίκος Ατματζίδης, έφυγε από τη ζωή.
Ο Ατματζίδης διετέλεσε πρόεδρος του “γηραιού” τη δεκαετία του ’70 και εν πολλοίς καθόρισε το ρου της ιστορίας του συλλόγου με μία μεταγραφή. Τον Νοέμβριο του 1975 υπέγραψε τον Βασίλη Χατζηπαναγή, τον πιο σπουδαίο ποδοσφαιριστή που φόρεσε ποτέ τη φανέλα της ομάδας.
Στο τέλος εκείνης της σεζόν, ο Ηρακλής πανηγύρισε το Κύπελλο Ελλάδας στον ιστορικό τελικό με τον Ολυμπιακό (4-4 έπειτα από την παράταση, 6-5 στα πέναλτι), το μοναδικό μεγάλο τρόπαιο στην ιστορία του.
Καταγόταν από την Κατερίνη
Ο Νίκος Ατματζίδης καταγόταν από την Κατερίνη. Γεννήθηκε στην περιοχή των Ευαγγελικών, σπούδασε ηλεκτρολόγος και αρχικά διετέλεσε καθηγητής στην Σχολή Δανάτσα τη 10ετία του 1960.
Σύντομα έφυγε στη Θεσσαλονίκη, όπου ίδρυσε τη σχολή ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ που άφησε εποχή και εκπαίδευσε χιλιάδες ηλεκτρολόγους. Η αγάπη του για το ποδόσφαιρο τον οδήγησε στην ομάδα του Ηρακλή. Εκεί διέπρεψε και επί των ημερών του ο Ηρακλής γνώρισε δόξες.
Πληροφοριακά να αναφέρουμε ότι ανήκε στην παρέα των Γιάννη Πετρίδη, Θεόφιλου Καμπερίδη και άλλων.
Η καταγωγή του και η αγάπη για τον Ηρακλή
Γεννημένος στις 21 Μαϊου 1931 στην πόλη Γάγγρα, περιοχή Σοχούμ της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, όπου βρέθηκε πρόσφυγας ο πατέρας του μετά την γενοκτονία των Ποντίων. Η οικογένειά του έμενε στην Κερασούντα. Τη γιαγιά του και τα έξι αδέρφια του πατέρα του, τα έσφαξαν οι Τούρκοι. Το 1940 ήρθε στην Κατερίνη. Στις 20.6.1946 έβγαλε το πρώτο του δελτίο στον Ηρακλή, στο τμήμα κολύμβησης.
«Εκείνη τη μέρα που πήγα στον Ηρακλή, είδα το μπλε και το άσπρο του συλλόγου και είπα αμέσως στον ξάδερφό μου: “Σε αυτή την ομάδα θέλω να πάω”. Θυμήθηκα μια Αρμένισσα δασκάλα, με ελληνικές ρίζες, τη Βίντια, που είχαμε στη Γάγγρα. Μας είχε μάθει για την ελληνική σημαία, για το χρώμα, το “Ελευθερία ή Θάνατος”. Και είπα αμέσως, “ΗΡΑΚΛΗΣ”.
Άρχισε να αγωνίζεται στον Ηρακλή παράλληλα με τις σπουδές στον “Ευκλείδη” από όπου τελείωσε μηχανολόγος. Έγινε καθηγητής σε τεχνικές Σχολές. Το 1965, ίδρυσε τον “Δημόκριτο”, στη Θεσσαλονίκη, (6500 Σπουδαστές και 400 καθηγητές) ενώ διετέλεσε και Πρόεδρος των Ιδιωτικών Σχολείων της Ελλάδας.
Για πρώτη φορά ανέλαβε πρόεδρος στον Γ.Σ. ΗΡΑΚΛΗΣ τον Σεπτέμβριο του 1974. Έφερε στην Ελλάδα τον Χατζηπαναγή τον Νοέμβριο του 1975, ο Βασίλης όμως είχε υπογράψει από την προηγούμενη άνοιξη.
Παρουσία συγγενών, φίλων και λίγων μελών της οικογένειας του Ηρακλή τελέστηκε το απόγευμα του Σαββάτου (23/&) η νεκρώσιμος ακολουθία και εν συνεχεία η ταφή στα Κοιμητήρια της Θέρμης ήταν 92 ετών.
