Αποτυχίας το ανάγνωσμα
Πετριές.
Προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων, το πλήγμα τού τίτλου δέχτηκε, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, σήμερα, των αγίων Πέτρου και Παύλου, βοήθειά μας(!), καθώς ικέτευε τον κλειδοκράτορα του παραδείσου να επιτρέψει την επί γης παραμονή τής ταπεινότητάς του, μεγάλη η χάρη Του(!), ώστε να μεταδώσουμε, σε παγκόσμια πρώτη, από της στήλης, «ας γιούζουαλ», και τη λήξη εργασιών του Υπερταμείου διαχείρισης των «ασημικών» μας.
«Ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι το 2115!», δηλαδή, προοπτική που έδωσε λαβή στον διορατικό μικροσυνταξιούχο, «Μήτσο», να «εκτοξεύσει» τον εύλογο χρησμό (σ.σ. ωραία προφητεία!): «Αναποτελεσματικοί πολιτικοί μου, ξέρετε από μύθο του Σίσυφου, ωχ τα πάκια μου;», προαναγγέλλοντας το «απολυτίκιο»:
Αποτυχίας το ανάγνωσμα.
Κακά τα ψέματα, αναγνώστες μου. Οι σημερινοί κυβερνώντες παίζουν τα ρέστα τους στην επανεκκίνηση της Οικονομίας, επειδή όλοι οι προηγούμενοι, μετά τους «λεφτά (δεν) υπάρχουν» σοσιαλιστές, σκεπτόμενοι την επανεκλογή τους, υπόγραφαν Μνημόνια για να τα εφαρμόσουν άλλοι.
Αμφιβάλλει κανείς; Δεν νομίζω(!), όταν ο λαϊκισμός καλά κρατεί, με κίνδυνο να παραμείνουμε στο τούνελ μέχρι «δευτέρα παρουσία», χτύπα ξύλο(!), παρεκτός αν αλλάξουμε μυαλά και αξιοποιήσουμε, φέρ’ ειπείν, τα διδάγματα του φιλμ, «Λώρενς της Αραβίας», όπου η πονηριά ενός Εγγλέζου Πέτρου, Πίτερ Ο’ Τουλ, στο πιο επώνυμο, μονιάζει τις νομαδικές φυλές της Σαουδικής Αραβίας, υπό τον μετέπειτα βασιλιά Ιμπν Σαούντ.
Ναι, για(!), κι ο «Μήτσος» να μην αναρωτιέται: «Ποιος θα ενώσει τα δικά μας κομματικά μιλέτια; Επειγόμεθα, τις ιδεοληψίες μέσα!».
Διότι, μπορεί ένας άλλος Πίτερ, σερ και Ουστίνοφ αυτός, να έγραψε: «Οι προκαταλήψεις είναι μαρμαρόπλακες που θάβουν την αλήθεια» αλλά αν πιάσουμε το «φτυάρι» – ξέρετε τώρα. Ο θάψας, του θάψαντος κ.λπ. κ.λπ. – δεν μας γλιτώνει ούτε ο ημέτερος, Πέτρος Φυσσούν, υποδυόμενος τον απελευθερωτή πρίγκιπα Υψηλάντη.
Αμάν! Πάνω που θελήσαμε να εντρυφήσουμε στα υψηλά νοήματα της τέχνης, έσκασε μύτη, άγνωστο πως…
Ο Πέτρος της Μυκόνου.
«Η Μύκονος έπρεπε να λέγεται “Mύλονος” διά την αφθονία των μύλων» πρότεινε ο κοσμογυρισμένος Μποστ, σε παλαιότερες εποχές, αναγκάζοντας τον «Μήτσο», που θεωρεί σήμα κατατεθέν του νησιού τον Πέτρο τον πελεκάνο, να κραυγάσει: «Μύλος, η υπόθεση!» και με το δίκιο του, ο άνθρωπος, βεβαίως – βεβαίως, αφού, αν «εκπέμπαμε» συνεννόηση, από βήματος Κοινοβουλίου, ενδεχομένως η «Frau Nein» να υιοθετούσε πελεκάνο αντί του πιγκουΐνου που τρώει καλά με όλους εμάς να «σκίζουμε γάτες», άδοντες:
Ανεμοδούρες.
Αλλάζεις στάση κάθε λίγο και λιγάκι,
μιλάς γλυκά και στάζεις το φαρμάκι,
σαν ανεμόμυλος γυρνάς μες στη Βουλή,
κι από τη Δύση βρίσκεσαι Ανατολή.
Εξαγγελίες που υπόσχονται σωσμό,
στην πράξη φέρνουν πάντα χαλασμό,
εγώ σε ψήφισα σωστά να κυβερνάς
κι εσύ σαν ανεμόμυλος γυρνάς.
Συχνά, σαν ανεμόμυλος γυρνάς,
ζαλάδα τον κοσμάκη να κερνάς.
Μισό, λοιπόν, να συνέλθουμε από τον ίλιγγο, για να καλωσορίσουμε, νηφάλιοι, τον Πέτρο Κατσάκο τής «Αυγής», που, ακούγοντας για τον αείμνηστο συνάδελφο Μποστ, έσπευσε να γνωρίσει τον «Μήτσο», που «ανεβάζει στροφές», απαγγέλλοντας:
Βουλευτές σαν ομιλούνε φρόνιμα και λογικά,
γλιτώνουμε κερδοσκοπίες και λοιπά αρπακτικά.
Το πολύ στον ανεμόμυλο απάνω
ν’ αντικρίσουμε τον Πέτρο, μυαλωμένο πελεκάνο,
που φοβείται, ως γνωστόν, τις πετριές
κι απολαμβάνει μόνο τις καλές ψαριές.
Τέλος «πετροβολήματος», βρε θηρία(!), κι όσο για τις μέλλουσες αποφάσεις, από βήματος Κοινοβουλίου; Περαστικά μας!…
-Ω-
