Οι μούσες στην αρχαία ελληνική μυθολογία ήταν 9 θεές και κατοικούσαν στο βουνό Όλυμπος.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Γονείς τους ήταν ο θεός Δίας και η Μνημοσύνη.
Ήταν οι θεές προστάτιδες της λογοτεχνίας, της επιστήμης και των τεχνών.
Διασκέδαζαν τους Ολύμπιους θεούς στα συμπόσια τους τραγουδώντας τους με τις ακούραστες φωνές τις θείες μελωδίες και τους ύμνους, παίζοντας την λύρα. Κυρίως υμνούσαν το Δία και το μεγαλείο του.
Όταν μεγάλωσαν, έγιναν πολύ έξυπνες και πανέμορφες. Είχαν ιδιαίτερη αγάπη στη μουσική, δεν τις ενδιέφεραν οι ανθρώπινες ασχολίες και αναζητούσαν ήσυχο τόπο για να αφιερωθούν στις Καλές Τέχνες.
Έλεγαν πως ο Πίερος, βασιλιάς της Μακεδονίας σύμφωνα με τη μυθολογία, έφερε από εκεί τη λατρεία τους στη Βοιωτία. Ο Πίερος, μάλιστα, απέκτησε εννιά κόρες, στις οποίες έδωσε το όνομα των Μουσών, Πιερίδες.
Ο θεός Απόλλωνας ήταν ο ηγέτης τους. Διεύθυνε τη χορωδία τους, γι’ αυτό και ονομαζόταν Μουσαγέτης. Περνούσαν τον καιρό τους ως εξής: Ο Απόλλων στεκόταν στη μέση και έπαιζε τη λύρα του. Γύρω του οι Μούσες τραγουδούσαν και έπαιζαν κι αυτές τα μουσικά τους όργανα. Ύστερα, χόρευαν ολόγυρα από το βωμό και αργότερα κάθονταν πάνω σε δάφνες και τραγουδούσαν. Ο Απόλλων πάντα στη μέση με τη λύρα του. Πολλές μέρες περνούσαν και στον Παρνασσό, επειδή και αυτό το βουνό ήταν θεϊκό και βρισκόταν εκεί το μεγάλο μαντείο του Απόλλωνος.
Ποιες ήταν οι Μούσες;
Τα ονόματα των Μουσών ήταν: Καλλιόπη, Κλειώ, Ευτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Ερατώ, Πολύμνια και Ουρανία.
Η Καλλιόπη ήταν η προστάτιδα της επικής ποίησης και της ρητορικής, καθώς και όλων των καλών τεχνών. Ήταν η μεγαλύτερη, η πιο σεβαστή, η πιο σοβαρή, η πιο σοφή και η πιο αποφασιστική από τις Μούσες.
Η Κλειώ ήταν η Μούσα της Ιστορίας. Το όνομά της προέρχεται από το ρήμα κλείω, που σημαίνει αφηγούμαι ή κάνω γνωστό. Απεικόνιζαν την Κλειώ δαφνοστεφανωμένη και με κόκκινο ένδυμα. Στο δεξί της χέρι κρατούσε μία σάλπιγγα και στο αριστερό ένα βιβλίο.
Η Ευτέρπη (ευ + τέρπω = ευχαριστώ) στην ελληνική μυθολογία ήταν η μούσα της αυλητικής τέχνης και της Λυρικής ποίησης.
Η Τερψιχόρη ήταν η Μούσα του χορού. Σύμβολο της ήταν η λύρα, ο αυλός και το τρίγωνο. Μερικές φορές αναφέρεται ως μητέρα των Σειρήνων. Το όνομά της προέρχεται από το ρήμα τέρπω (ευφραίνω) και το ουσιαστικό χορός.
Η Ερατώ ήταν η Μούσα της λυρικής ποίησης και των ύμνων. Απεικονίζεται πάντα με μία λύρα και σχεδόν γυμνή. Ήταν προστάτιδα του γάμου και του έρωτα. Κύριο σύμβολό της ήταν η λύρα, αλλά και η κιθάρα. Σύμφωνα με το μύθο, η Μούσα Ερατώ είναι αυτή που επινόησε τα ερωτικά ποιήματα, το γάμο, την ποίηση και την μουσική.
Η Μελπομένη ήταν Μούσα της τραγωδίας, παρά τα χαρούμενα τραγούδια της. Στην αρχή, θεωρούταν μούσα του μέλους, εξ’ ου και το όνομά της. Το όνομά της προέρχεται από το ρήμα μέλπω που σημαίνει υμνώ.
Η Θάλεια ήταν προστάτιδα της ευθυμίας. Ανακάλυψε την κωμωδία, τη γεωμετρία, την αρχιτεκτονική και τη γεωργία. Ήταν, επίσης, προστάτιδα και των Συμποσίων. Είχε υπό την προστασία της τη βουκολική ποίηση, δηλαδή τα αντίστοιχα σημερινά δημοτικά τραγούδια και αργότερα την κωμωδία.
Η Πολύμνια (εκ του: πολύς + ύμνος) ήταν η Μούσα των ιερών ύμνων και της ευγλωττίας. Η εμφάνισή της φαινόταν σαν να διακατέχεται από κάποια βαθιά σκέψη και ανάμνηση. Είναι μία πολύ σοβαρή γυναίκα, συλλογισμένη και στοχαστική. Συνήθως, απεικονίζεται φορώντας μακρύ μανδύα και πέπλο και έχοντας ακουμπήσει τον αγκώνα της σε ένα μαξιλάρι.
Η Ουρανία θεωρούταν εφευρέτης και προστάτιδα της Αστρονομίας και της Αστρολογίας. Συνήθως απεικονίζεται φορώντας στεφάνι σε σχήμα αστεριού, κρατώντας στο αριστερό χέρι την παγκόσμια σφαίρα και στο δεξιό διαβήτη, που αποτελούν και τα σύμβολά της.
Η πηγή των Μουσών βρίσκεται στον Όλυμπο, στον Νέο Παντελεήμονα, απέναντι από το κάστρο του Πλαταμώνα. Είναι ένα μέρος όπου τρέχει όλο το χρόνο δροσερό νερό. Είναι το πιο νόστιμο και ελαφρύ νερό, γι’ αυτό πολλοί έρχονται και γεμίζουν τα μπετονάκια τους για το σπίτι. Για να το χρησιμοποιήσουν για να πιουν, να μαγειρέψουν, για τον καφέ ή το τσάι, να πλένουν τα λαχανικά κλπ.
Υπάρχει άνετο μέρος για να παρκάρει κάποιος το αυτοκίνητο του.
Ο χώρος όλος είναι πολύ όμορφος με σκιά από τα 64 καταπράσινα ψηλά πλατάνια.
Ακριβώς δίπλα στην βρύση υπάρχει μια ταβέρνα, που λειτουργεί μόνο το καλοκαίρι.
Τα τραπεζάκια της είναι έξω, κάτω από τα όμορφα πλατάνια.
Συνήθως έχει ευχάριστη ελληνική μουσική με παλιά ελαφρά τραγούδια.
Εκτός από ταβέρνα, είναι επίσης και πρατήριο γλυκών κουταλιού.
Μπορεί κάποιος είτε να τα παραγγείλει μαζί με το φαγητό ή τον καφέ του, είτε να αγοράσει σε βάζο για να τα πάρει μαζί του για το σπίτι.
Υπάρχει μεγάλη ποικιλία γλυκών κουταλιού, δηλαδή φρούτα μέσα σε σιρόπι:
Φράουλα, αχλαδάκι, βερίκοκο, νεράντζι, κάστανο, μανταρίνι, βύσσινο, κεράσι, καρπούζι (φλούδα), περγαμόντο, λεμόνι (φλούδα), τριαντάφυλλο, σταφύλι, πορτοκάλι, ντοματάκι, κυδώνι, καρυδάκι και μελιτζανάκι.
Επίσης είναι ταυτόχρονα και καφετέρια.
Σερβίρει καφέ ελληνικό, κρύο φραπέ και (νομίζω) εσπρέσσο.
Σερβίρει επίσης αναψυκτικά με ανθρακικό, αλλά και χυμούς φρούτων.
Σερβίρει επίσης παγωτό διάφορες γεύσεις.
Η ταβέρνα σερβίρει 6 μέρες (Δευτέρα έως και Σάββατο) 10-12 μαγειρευτά φαγητά, 1-2 ψάρια και 4-5 κρεατικά της ώρας.
Την Κυριακή σερβίρει επιπλέον αρνί ή κάποιο άλλο κρέας στην σούβλα.
Μπορείς να πάρεις και για το σπίτι κάτι από αυτά που σερβίρει.
Τηλέφωνα 2352041386 και 6973382413.
