Δεκαπέντε χώρες της ΕΕ υπογράφουν επιστολή προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την οποία της ζητούν να παρουσιάσει πρόταση για πλαφόν στη χονδρική τιμή του φυσικού αερίου, ενόψει του έκτακτου Συμβουλίου Ενέργειας που θα πραγματοποιηθεί στις 30 Σεπτεμβρίου στις Βρυξέλλες.
Η επιστολή, η οποία συντάχθηκε με πρωτοβουλία της Ελλάδας, της Ιταλίας, του Βελγίου και της Πολωνίας και την οποία έχει στη διάθεσή του το ΑΠΕ- ΜΠΕ, απευθύνεται στην επίτροπο Ενέργειας, Κάντρι Σίμσον και την υπογράφουν οι υπουργοί ενέργειας του Βελγίου, της Βουλγαρίας, της Κροατίας, της Γαλλίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Μάλτας, της Πορτογαλίας, της Πολωνίας, της Ρουμανίας, της Σλοβακίας, της Σλοβενίας και της Ισπανίας.
Οι υπουργοί ζητούν από την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση που θα συζητηθεί στο έκτακτο Συμβούλιο Ενέργειας της 30ής Σεπτεμβρίου, ακολουθούμενη από νομοθετική πρόταση το συντομότερο δυνατό.
«Η ενεργειακή κρίση που ξεκίνησε το περασμένο φθινόπωρο έχει επιδεινωθεί με την πάροδο του χρόνου και τώρα προκαλεί αβάσταχτες πληθωριστικές πιέσεις που πλήττουν σκληρά τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις μας. Αναγνωρίζουμε τις προσπάθειες που κατέβαλε η Επιτροπή και τα μέτρα που έχει προτείνει για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Όμως δεν έχουμε ακόμη αντιμετωπίσει το σοβαρότερο πρόβλημα όλων: τη χονδρική τιμή του φυσικού αερίου. Το ανώτατο όριο τιμών που έχει ζητηθεί από την αρχή από έναν συνεχώς αυξανόμενο αριθμό κρατών μελών είναι το μόνο μέτρο που θα βοηθήσει κάθε κράτος-μέλος να μετριάσει την πληθωριστική πίεση, να διαχειριστεί τις προσδοκίες και να παράσχει ένα πλαίσιο σε περίπτωση πιθανών διαταραχών του εφοδιασμού και να περιορίσει τα επιπλέον κέρδη στον κλάδο», αναφέρουν στην επιστολή τους οι υπουργοί ενέργειας και στη συνέχεια επισημαίνουν τα εξής: «Το ανώτατο όριο θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλες τις συναλλαγές χονδρικής φυσικού αερίου και να μην περιορίζεται στις εισαγωγές από συγκεκριμένες δικαιοδοσίες.
Μπορεί να σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλίζει την ασφάλεια του εφοδιασμού και την ελεύθερη ροή φυσικού αερίου εντός της Ευρώπης, επιτυγχάνοντας παράλληλα τον κοινό μας στόχο για μείωση της ζήτησης φυσικού αερίου. Αυτό το ανώτατο όριο αποτελεί προτεραιότητα και μπορεί να συμπληρωθεί με προτάσεις για την ενίσχυση της χρηματοοικονομικής εποπτείας της αγοράς φυσικού αερίου και την ανάπτυξη εναλλακτικών σημείων αναφοράς για την τιμολόγηση του φυσικού αερίου στην Ευρώπη».
