Σφήνες του Αφεντούλη
Προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων, αναγνώστες μου, ο ταξιδιωτικός τίτλος ουδεμία σχέση έχει με τη διαχρονική αναγκαιότητα και αξιοπιστία των πανελληνίων εξετάσεων που κατόπιν ενεργειών του Υπουργείου Παιδείας είμαστε βέβαιοι ότι θα διασφαλιστούν και κατά τη φετινή αναμέτρηση των υποψηφίων, διαψεύδοντας ανησυχίες των ΜΜΕ του τελευταίου χρονικού διαστήματος.
«Ψυχραιμία και καλή επιτυχία!», από καρδιάς εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, το λοιπόν, οι πανέτοιμες και πανέτοιμοι να κεντήσετε ψιλοβελονιά τα τετράδια επεξεργασίας των θεμάτων για να «φχαριστηθείτε» φοιτητική ζωή (σ.σ. καλό, ε, συμφωνείτε, βρε θηρία;) υπό την εύλογη, ένεκα η πολυετής κρίση, ιαχή:
Cherchez να φαμ’…
Ναι, για(!), κι αντί άλλης αποδείξεως των περί λιτής διατροφής λεγομένων μας, ιδού παππούς τού υποψηφίου δόκτορα, «Ατσιδάκη», όνομα χ(α)ρισμένο δι’ ελαίου Μποστ, ενημερώνουμε, χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσος», ο ένδοξος ανάδοχος του οποίου μετά την επίσης διά παραφράσεως Μποστ εισήγηση:
Πάμε στο άγνωστο για μάσες με ελπίδα,
πιάτα να πλύνουμε σε χώρες μακρινές,
να σκαπουλάρουμε τούτη την καταιγίδα
που βρέχει δίαιτες γερμανικές.
Σκίσε πλοίο τα πελάγη,
η πατρίς χρέη παράγει,
σκίστε τα νερά προπέλες
αραχνιάσαν αι μασέλες,
προς τη σύζυγο να ξενιτευτούν, αγνοείτε από αρχών τής δεκαετίας του ’60, θα τον ξαναδούμε ποτέ, άραγε (σ.σ. ένα το κρατούμενο!), διερωτώμενος εκ προοιμίου: «Ταξίδι, ποιο ταξίδι; Μη μου πείτε πως οι “συριζανέλ”, ανταγωνιζόμενοι τους φιλελεύθερους προκατόχους “σαμαροβενιζέλ” επέβαλαν τέλος πανελληνίων, “Φοροβαβέλ” καταντήσαμε πια, έλα Χριστέ και μη χειρότερα!».
Εντάξει, μυγιάγγιχτοι αναγνώστες μου. Με τον δωρεάν χαρακτήρα των εξετάσεων να είναι γνωστός τοις πάσι, τα προφανώς αναληθή ενόχλησαν, όταν μάλιστα οι όποιοι φόβοι μας μια κάποια βάση την έχουν, εκ της διακυβερνήσεως αμφοτέρων των «ελ» κρίνοντας;
Που «ελ-αχιστοποιώντας» συντάξεις παππούδων και μισθούς των υπό τις ευεργετικές μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας περιστασιακά απασχολουμένων γονέων, κατέστησαν «γόρδιο δεσμό» την εξόφληση των φροντιστηρίων, μάρτυς μας και τα «φέσια» των εχόντων λαμβάνειν δίδακτρα – θα τα δώσουμε, θα τα δώσουμε, κάντε τσέπη, παρεκτός αν στομώσει ο «κόφτης» του άλλου δόκτορος, ονόματι Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, εννόησες «Μήτσε»;
«Αμ τι, όταν τα κανάλια καλούν κλωστοϋφαντουργούς να ισοφαρίσουν τη μείωση θέσεων υψηλής ζήτησης, ιατρικές, πολυτεχνικές, κ.λπ., κουτόχορτο τρώω;» ήταν το προς απάντησή μας ρητορικό ερώτημα του χαμηλοσυνταξιούχου, αναγνώστες μου, οπότε δικό του το βήμα, για να εκτονώσει τον πόνο του με περισσότερο Μποστ, απαγγέλλοντας:
Το άχρηστο απολυτήριο.
– Ατσιδάκη, σε συγχαίρω που μελέτησες πολύ,
αλλά απ’ τις επιδόσεις άλλων εξαρτάται η Σχολή,
κι αν δεν θέλεις να σε δούμε από δόκτορα υφαντή,
τα λαθάκια ν’ αποφύγεις, μόριο να μη χαθεί,
τι μονάχα αν αριστεύσεις βάσει βαθμολογιών,
θα κριθείς επιτυχών για τις τάξεις των γιατρών.
– Παππού μου έσο ήσυχος κι όρκο στον Ιπποκράτη,
θα δώσει, το καμάρι σας, να φύγει σ’ άλλα κράτη,
να θεραπεύει ασθενείς που δεν γνωρίζει καν,
τους συγγενείς αφήνοντας μονάχοι να πονάν,
ας όψεται η ζοφερή κακούργα ανεργία
που δεν αφήνει εγγονούς να δίνουν σας υγεία.
«Καναδά έλα να μας γιατρέψεις, μ’ όλα όσα αφήνουμε κληρονομιά πλουσιοπάροχα θα πορέψεις» πετάχτηκαν οι αγνοούμενοι νουνοί, κατεβάζοντας, αίφνης, το κρατούμενο, από χρόνια αναπαραδιά πάσχοντες χρεοφειλέτες μου, περαστικά μας κι άλλο κακό να μη μας βρει, περαστικά μας!…
-Ω-
