Ο εύκολος τρόπος αποδοτικής διαφήμισης είναι η δυσφήμιση των ιερών συμβόλων ή προσώπων της χριστιανικής πίστης.
Αυτήν τη φορά ένας τέτοιος βαπτισμένος «χριστιανός» σκαρφίστηκε να ζωγραφίσει καρικατούρες, με φριχτά παραμορφωμένο το πρόσωπο του Χριστού, καθώς και της αγίας Μητέρας Του. Αυτά εκτέθηκαν στην Εθνική μας Πινακοθήκη, με σκοπό φαίνεται την πρόκληση των χριστιανών. Αν κάτι τέτοιο τολμούσε να κάνει ο καλλιτέχνης σε μια μουσουλμανική χώρα με την εικόνα του Μωάμεθ, εκτός από την πολιτική και θρησκευτική ηγεσία, ακόμα και ο απλός λαός θα τον λύντσαραν κυριολεκτικά!
Είναι, φαίνεται, εποχή που η απόλυτη ελευθερία γίνεται ασυδοσία. Ιδιαίτερα στις «χριστιανικές» χώρες της Δύσης έχει γίνει συνήθεια να γελοιοποιούνται τα θεία. Ο Χριστιανισμός, που άφησε το αποτύπωμά του στη Δύση, ξηλώνεται με γρήγορους ρυθμούς, για να μην ενοχληθούν οι αλλόθρησκοι.
Στη Ελλάδα μας, το Σύνταγμα ξεκινά με την επίκληση της Αγίας Τριάδας, υπάρχουν νόμοι που σε περίπτωση βρίσεις κάποιο σημαίνον πρόσωπο ή κακοποιήσεις ένα ζώο, σε στέλνουν στα δικαστήρια. Αντίθετα μπορείς ανενόχλητα να βρίσεις τα θεία ή να γελοιοποιήσεις τον Χριστιανισμό.
Καλά, ο καλλιτέχνης της καρικατούρας τη δουλειά του έκανε, όμως οι υπεύθυνοι της Εθνικής Πινακοθήκης πώς δέχτηκαν τέτοια τερατουργήματα με υβριστικές απεικονίσεις;
Για τους κακόγουστους πίνακες, κακώς έγινε τόσος ντόρος και ξοδεύτηκε τόσος χρόνος στα ΜΜΕ. Αποτέλεσμα; Οι μόνοι που βγήκαν κερδισμένοι είναι ο «ήρωας της πίστης», ο βουλευτής, που έγινε πρώτη είδηση και αυτό ίσως του εξασφαλίσει αρκετές ψήφους. Και ο καλλιτέχνης, που με τον τρόπο αυτό κατάφερε να δουν τα τερατουργήματά του εκατομμύρια Έλληνες!
Στο ατόπημα αυτό το μόνο που έπρεπε να είχε γίνει ήταν, η επίσημη Εκκλησία να διαμαρτυρηθεί στο Υπουργείο «Πολιτισμού», που επιτρέπει στην Εθνική Πινακοθήκη να φιλοξενεί τέτοια υβριστικά για την πίστη έργα.
Πώς πρέπει να αντιδράσουμε σε τέτοιες περιπτώσεις; Υπάρχουν δύο τρόποι:
α) Ο ανθρώπινος τρόπος. Αυτός εκδηλώνεται με οργή, διαδηλώσεις, βίαιες ενέργειες, με σκληρά λόγια και με λάβαρα από μερικά θρησκευτικά σωματεία και μερικούς βαθιά θρησκόληπτους οπαδούς.
β) Ο τρόπος του Χριστού. Τη συνταγή δίνει ο παρορμητικός απόστολος Πέτρος, που ύστερα από τα χρόνια του με τον Χριστό άλλαξε νοοτροπία. Γράφει: «αφού κι ο Χριστός πέθανε για χάρη σας, αφήνοντας σε σας το παράδειγμα να ακολουθήσετε βαδίζοντας στ’ αχνάρια του» (Α᾽ Πέτρου 2:21). Και το παράδειγμα που μας άφησε ο Χριστός το περιγράφει στο χωρίο 23: «Αυτός, όταν τον χλεύαζαν δεν απαντούσε με χλευασμούς κι όταν έπασχε δεν απειλούσε αλλά εμπιστευόταν στον δίκαιο Κριτή».
Το ερώτημα: «Τι θα έκανε ο Χριστός;» Όταν αντιμετωπίζουμε διφορούμενα θέματα ή να πάρουμε σοβαρές αποφάσεις, δεν πρέπει να δούμε τι θα έκανε η πλειοψηφία των ανθρώπων ή ο πολιτικός και θρησκευτικός ηγέτης μας, αλλά «τι θα έκανε ο Χριστός στην περίπτωση αυτή;»
Ίσως κάποιοι θα προβάλουν την περίπτωση που ο Χριστός με το μαστίγιο έδιωξε από τον ναό τους εμπόρους. Και είναι αλήθεια, ο Ιησούς χρησιμοποίησε το μαστίγιο σ’ εκείνους που μετέτρεψαν τον οίκο του Θεού σε «οίκον εμπορίου». Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποίησε σκληρά λόγια για τους υποκριτές Φαρισαίους, τους θρησκειοκάπηλους. Ποτέ όμως δεν έκανε κάτι τέτοιο με τους αμαρτωλούς, ακόμη και μ’ αυτούς που Τον μαστίγωναν, Τον κορόιδευαν και τελικά Τον σταύρωσαν.
Σε λίγες μέρες θα θυμηθούμε τα Πάθη του Ιησού. Ο νους μας πηγαίνει μόνο στη σταύρωσή Του. Ο Ιησούς, σ’ όλη τη διάρκεια της διακονίας Του δέχτηκε εμπαιγμούς, μίσος, περιφρόνηση κυρίως από τους ανθρώπους της θρησκείας. Γνώρισε όμως κάθε είδος εμπαιγμών πριν από τη σταύρωσή Του:
α) Μετά την καταδίκη Του από τους αρχιερείς, «…Τον περιέπαιζαν και τον χτυπούσαν…» (Λουκάς 22:63-65).
β) Μετά την καταδίκη Του από τον Πόντιο Πιλάτο, « οι στρατιώτες…Τον πλέκουν ένα αγκάθινο στεφάνι και του το φορούνε… »…Τον χτυπούσαν στο κεφάλι με καλάμι και Τον έφτυναν » (Μάρκος 15:16-20).
γ) Και όταν ήταν σταυρωμένος, «…οι περαστικοί Τον βλαστημούσαν και Τον ειρωνεύονταν. Τον ενέπαιζαν και Τον κορόιδευαν «οι αρχιερείς μαζί με τους νομοδιδασκάλους και τους πρεσβυτέρους. Ακόμη και οι δυο ληστές «που σταυρώθηκαν μαζί του, τον περιγελούσαν» (Ματθαίος 27:39-44).
Ως συνειδητοί χριστιανοί, σε κάθε τομέα της ζωής μας πρέπει υιοθετήσουμε τον τρόπο του Χριστού. Στις προσβολές και στην κοροϊδία για την πίστη του ο πιστός ανταποκρίνεται με αγάπη, προσευχή, ταπεινότητα, και αυτοέλεγχο. Οι πιστοί μπορούν να αντανακλούν τον χαρακτήρα του Χριστού.
Τελικά, το να υπομένει κανείς προσβολές και χλευασμό για την πίστη του είναι μια ευκαιρία να έρθει πιο κοντά στον Θεό και να λάμψει το φως Του σε έναν σκοτεινό κόσμο.
Γεώργιος Κανταρτζής
