Σφήνες του Αφεντούλη
Απορημένοι μου, που στο αντίκρισμα του εκκλησιαστικού «έξωθεν» ενδεχομένως να πιάσατε τις προσευχές, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφέντούλης, συνιστά να εντείνετε τις δεήσεις αφού μια θεία επιφοίτηση θα τη χρειαστούμε, μπας κι αποκωδικοποιήσουμε τα μανιφέστα νεοσύστατων φορέων αταλάντευτου ευρωπαϊκού προσανατολισμού, αμφιβάλλει κανείς, βοήθειά μας;
Δεν νομίζω(!), και τώρα που Χέρι εξ ουρανού μάς φυλάει στις κακοτοπιές, καιρός να αποκαλύψουμε ότι της ιδρύσεως μίας εκάστης των κινήσεων και τα ρέστα εκλογικά ποσοστά εισόδου στη Βουλή, πρώτα ο λαός(!), λαμβάνει χώρα:
Δείπνο, συναγωνιστές να πιαστούν στον ύπνο…
Όχι, αναγνώστες μου. Προφανώς και δεν εννοούμε τη συμμαχία των τεσσάρων τού 1994, όπου οι Παρασκευάς Αυγερινός, Θόδωρος Πάγκαλος, Βάσω Παπανδρέου και Κώστας Σημίτης, κατ’ αλφαβητική σειρά δειπνώντας, άφησαν με την όρεξη άλλους «δελφίνους», ανακηρύσσοντας διάδοχο του Αντρέα τον τελευταίο.
Ναι, για(!), κι ο πάππου προς πάππου «παπανδρεϊκός» αλλά το αυτό ή χειρότερα από τους παππούδες πενόμενος (σ.σ. εσείς;…), χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσος», να μην επιχειρεί να πλήξει την αξιοπιστία του ραπόρτου, αναφωνών: «Προς τι η ανάδειξη του εσχάτου σε πρώτο, κατά την αμερόληπτη άποψή σας;»
Διότι, με τους σοσιαλιστές να έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης για όλα όσα από επταετίας υφιστάμεθα, ο επικριτής, αν πιστεύει ότι θα φοβηθούμε να εκτιμήσουμε πως το «χρίσμα» αποσκοπούσε στο να πάρει πάνω το Χρηματιστήριο, ρίχνοντας στα πατώματα όσους, κι ήσαντε πολλοί, αποταμιευτές έτρεξαν να το παίξουν επενδυτές, ή να μπούμε εντός ευρώ, βγαίνοντας από το super market με δυο πραγματάκια στη σακούλα και το μεροκάματο στην απόδειξη, φαρμάκι ο τιμάριθμος γαρ, ή να διοργανωθεί περίλαμπρη Ολυμπιάδα, αποδιοργανώνοντας την εξυπηρέτηση του αδηφάγου με τον πρόσθετο δανεισμό, πλανάται πλάνην οικτράν, αφενός.
Αφετέρου, αντί να τον και μας απασχολούν «περσινά ξινά σταφύλια», κάλλιο να δώσει βήμα στη σύζυγο που έσπευσε να γεφυρώσει παρελθόν και παρών, διερωτώμενη:
Οι τέσσερις γίνηκαν οκτώ. Να μην φοβούμαι τον πολλαπλασιασμό;
Κακά τα ψέματα, αναγνώστες μου. Όταν αρχές του περασμένου καλοκαιριού, οι κ.κ. Τάσος Γιαννίτσης, Άννα Διαμαντοπούλου, Θόδωρος Πάγκαλος, Κώστας Σημίτης, Γιάννης Στουρνάρας, Γιώργος Φλωρίδης και Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, τίμησαν δεόντως φίλεμα του οικοδεσπότη, κ. Βασίλη Κοντογιαννόπουλου, η κυρία «Μήτσαινα», παρότι ακατάδεχτη δεν την λες, δείπνα αμιγώς ευρωπαϊκής κουζίνας δεν τα καταδέχεται ξανά, τελεία και παύλα.
Παράγραφος και ξαναπιάνουμε το ευρωπαϊκό όραμα που νεόκοποι φεντεραλιστές θυμούνται εκτός των κομμάτων που τους ανέδειξαν επί σειρά ετών σε κυβερνητικούς θώκους για να το υλοποιήσουν, αλλά πού;
Έτσι, ο μεταμελημένος, «Μήτσος», δράττεται της ευκαιρίας να απαντήσει για λογαριασμό των εκλογέων στους οποίους απευθύνονται, άδων σε παράφραση Μίκη:
Είμαστ’ εδώ, είμαστ’ εδώ,
σας είδαμε και τους οχτώ,
μπροστά γκρεμός, κανένα φως,
συντάξεις κόβουνε ξανά
για να δοθούν τα δανεικά,
δικά σας κάποια απ’ αυτά.
Περικοπή κι ακολουθεί
το ίδιο τροπάρι το γνωστό.
Κόβουνε δυο, κόβουνε τρεις,
κόβουνε χίλιοι δεκατρείς.
Κόβετε σεις, σας κόβω εγώ,
μα ποιος στο τέλος θα κοπεί,
η κάλπη θα ‘ρθει να το πει
Ο τιμητής, ο λυτρωτής,
είμαστε δυο, είμαστε τρεις,
είμαστε χίλιοι δεκατρείς,
που πτώχευσαν οι αφελείς
με τρόικες έξωθεν γραμμής,
κι επειδή τα δείπνα κόβουμε να συνεχίζονται, αναγνώστες μου, εδώ είμαστε να τα αξιολογούμε κι όποιος αντέξει. Όποιος αντέξει!…
-Ω-
