Γεννήθηκε στο Κομπουλέτι της σημερινής Γεωργίας και μεγάλωσε στη Συμφερούπολη της Κριμαίας, «όταν όλα ήταν Σοβιετική Ένωση», με την πρώτη γλώσσα της, όπως λέει, να είναι τα ποντιακά. Ακολούθησε τον δρόμο του κλασικού τραγουδιού, διαγράφοντας τη δική της πορεία, όμως μια σκέψη στριφογύριζε στο μυαλό της εδώ και τρεις δεκαετίες∙ πώς να «παντρέψει» την αγάπη της για τα τραγούδια και τη μουσική της πλούσιας ποντιακής παράδοσης με την κλασική μουσική της παιδεία.
Η ομογενής υψίφωνος Ίνγκα Μπαλαμπάνοβα κατάφερε να δώσει υπόσταση στο όνειρό της και πλέον στο κανάλι του International Opera Studio Pesaro, που ίδρυσε και διευθύνει, ανάμεσα στις μουσικές του Βέρντι, του Πουτσίνι και του Όφενμπαχ, μπορεί κανείς να εντοπίσει και μια σειρά από βίντεο με παραδοσιακά ποντιακά τραγούδια, που η ίδια έχει αποδώσει σε κλασικό ύφος.
«Ήταν το όνειρό μου εδώ και 30 χρόνια», εξηγεί η Ίνγκα Μπαλαμπάνοβα, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9 FM». «Είναι στο αίμα μου. Από μικρή, η πρώτη μου γλώσσα ήταν τα ποντιακά», λέει, μιλώντας με πάθος για τις ρίζες της. «Τώρα», προσθέτει, «χρησιμοποιώ σπαστά ποντιακά, αφού ανακατεύω λέξεις ελληνικές και ρωσικές, όταν μιλάω -κυρίως- με συγγενείς».
«Με τον κορονοϊό είχα πιο πολύ χρόνο για ν’ ασχοληθώ μ’ αυτό που ήθελα εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες. Έκανα μεγάλη έρευνα και άκουσα πολλούς τραγουδιστές για να καταλάβω τι μού ταιριάζει στη φωνή μου», λέει η ομογενής σοπράνο, η οποία αφιερώνει αυτό το πρότζεκτ της στη μνήμη των γονιών και του αδελφού της που δεν είναι πλέον στη ζωή. Όπως τονίζει συγκινημένη, ήταν αυτοί που τη στήριξαν σε όλη τη μακρά διαδρομή της στη μουσική.
«Η μάνα εν κρύον νερό»
και «Ο γέρον και η γραία»
είναι δύο από τα τραγούδια που επέλεξε να αποδώσει σε κλασικό ύφος η Ίνγκα Μπαλαμπάνοβα και είναι αυτά με τα οποία μεγάλωσε. Κάποια άλλα τραγούδια, όπως το «Την πατρίδα μ’ έχασα» αποφάσισε να τα συμπεριλάβει στο πρότζεκτ της κυρίως μέσα από τις παραινέσεις φίλων και γνωστών και, όπως λέει, τ’ αγάπησε κι αυτά πολύ.
Όσο για το συναίσθημα που την κυρίευσε, όταν ηχογραφούσε τα ποντιακά τραγούδια; «Ήμουν μέσα στο τραγούδι και προσπαθούσα πολύ να μην κλάψω», απαντά.
Από τη Μόσχα στη Θεσσαλονίκη και από εκεί στη Ζυρίχη και το Πέζαρο
Η Ίνγκα Μπαλαμπάνοβα, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο ωδείο στη Συμφερούπολη, μπήκε στην Ακαδημία, στη Μόσχα. Το 1992, μετακόμισε «μόνη, με μια βαλίτσα», στην Ελλάδα και μόλις τη 2η ημέρα της άφιξής της πήγε στο Ωδείο Θεσσαλονίκης, όπου εκεί την ξεχώρισε η Βαρβάρα Τσαμπαλή- Τρικολίδη (μονωδός-υψίφωνος) -«ο άγγελός μου», όπως την αποκαλεί- και την πήρε στην τάξη της.
Στην Ελλάδα έμεινε από το 1992 ως το 1994, οπότε και έφυγε για την Ιταλία με στόχο να βελτιώσει το «μπελ κάντο». Ωστόσο, πηγαινοερχόταν στην Ελλάδα ώσπου μια υποτροφία «Μαρία Κάλλας» την οδήγησε στη Ζυρίχη και το Interational Opera House της Ζυρίχης (Zürich Opernhaus). Στην Ιταλία και συγκεκριμένα στο Πέζαρο μετακόμισε το 2004, όπου έφτιαξε τη δική της οικογένεια. Προβλήματα υγείας του συζύγου της την οδήγησαν να κάνει στροφή στην καριέρα της και να ιδρύσει το International Opera Studio Pesaro, παραδίδοντας μαθήματα σε παιδιά από όλο τον κόσμο – από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ελβετία ως τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, τη Χιλή, την Ιαπωνία και αλλού, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
Σ.Παπ.
