Το αμερικανικό μέσο DefenseOne παρουσιάζει στοιχεία από την πλήρη εκδοχή της Στρατηγικής Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, αποκαλύπτοντας σημεία που δεν δημοσιοποιήθηκαν. Η στρατηγική του Ντόναλντ Τραμπ επιχειρεί μια ριζική μεταβολή στις διεθνείς σχέσεις, προτείνοντας ενίσχυση δεσμών με νέους συμμάχους στην Ευρώπη και απομάκρυνση από παλαιές συνεργασίες. Στόχος, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, είναι να «γίνει η Ευρώπη σπουδαία ξανά», σε μια ευθεία αναφορά στο γνωστό σύνθημα «MAGA». Το έγγραφο παρουσιάζει μια διαφορετική προσέγγιση στη διεθνή ηγεσία, δίνοντας έμφαση στις πολιτιστικές αξίες και στη διαμόρφωση ευθυγραμμισμένων συμμαχιών.
Πώς βλέπει ο Τραμπ την Ευρώπη – Απομάκρυνση από το ΝΑΤΟ;
Αν και η δημοσιευμένη έκδοση της Στρατηγικής ζητά τον τερματισμό της «αέναης επέκτασης του ΝΑΤΟ», η πλήρης εκδοχή εξηγεί το σκεπτικό: η αμερικανική κυβέρνηση καλεί τα κράτη-μέλη της Συμμαχίας να μειώσουν την εξάρτησή τους από την αμερικανική στρατιωτική ομπρέλα. Το κείμενο υποστηρίζει ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει «πολιτισμική εξάλειψη» λόγω μεταναστευτικών πολιτικών και περιορισμών στην ελευθερία λόγου. Ως απάντηση, προτείνεται η ενίσχυση δεσμών των ΗΠΑ με χώρες που έχουν «παραδοσιακές αξίες» και συντηρητικούς προσανατολισμούς. Μεταξύ αυτών αναφέρονται Αυστρία, Ουγγαρία, Ιταλία και Πολωνία, με στόχο την «απομάκρυνσή» τους από την επιρροή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το κείμενο προτρέπει επίσης τη στήριξη κομμάτων, κινημάτων και προσωπικοτήτων που προωθούν την κυριαρχία και τον παραδοσιακό τρόπο ζωής, παραμένοντας όμως φιλοαμερικανικές.
Η δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας ομάδας – C5
Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει επανειλημμένα αμφισβητήσει το πλαίσιο της G7 και έχει εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για την αποβολή της Ρωσίας από την τότε G8. Στο πλαίσιο της νέας στρατηγικής προτείνεται μια εντελώς νέα παγκόσμια ομάδα ισχυρών δυνάμεων, η Core 5 (C5). Σε αυτή θα συμμετέχουν:
ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Ινδία και Ιαπωνία, χώρες με πληθυσμό άνω των 100 εκατομμυρίων.
Η C5 θα λειτουργεί στα πρότυπα της G7, με τακτικές συναντήσεις και θεματικές ατζέντες. Πρώτο ζήτημα που θα εξετάσει είναι η ασφάλεια στη Μέση Ανατολή, με βασικό στόχο την κανονικοποίηση των σχέσεων μεταξύ Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας.
Αναθεώρηση της αμερικανικής ηγεσίας και «στροφή» στις περιφερειακές δυνάμεις
Το πλήρες κείμενο τονίζει ότι η αμερικανική ηγεμονία υπήρξε λανθασμένη φιλοδοξία και πρακτικά ανέφικτη. Μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ βασίστηκε στη λογική της μόνιμης κυριαρχίας, όμως η νέα στρατηγική υποστηρίζει ότι αυτό δεν ωφέλησε τα εθνικά συμφέροντα. Το έγγραφο υπογραμμίζει ότι οι ΗΠΑ πρέπει να ενδιαφέρονται μόνο για υποθέσεις άλλων χωρών εφόσον αυτές επηρεάζουν άμεσα τα συμφέροντά τους.
Η διοίκηση Τραμπ φαίνεται να υιοθετεί μια λογική «περιφερειακής ισορροπίας», δίνοντας έμφαση σε συνεργασίες με τοπικές δυνάμεις που μπορούν να συντηρήσουν τη σταθερότητα. Η στρατηγική τονίζει ότι ούτε η Κίνα ούτε η Ρωσία πρέπει να αντικαταστήσουν την αμερικανική ηγεσία, αλλά οι ίδιες οι περιφερειακές χώρες πρέπει να αναλάβουν μεγαλύτερο ρόλο.
Η αμερικανική προτεραιότητα μετατοπίζεται – από την Ευρώπη στη Βενεζουέλα
Το έγγραφο αναφέρει ότι η κυβέρνηση Τραμπ «κληρονόμησε έναν κόσμο σε κρίση», όπου οι συγκρούσεις έχουν διαλύσει την ειρήνη σε πολλές περιοχές. Παρόλα αυτά, η στρατηγική υποδεικνύει ότι η Ουάσινγκτον δεν θα πρέπει να σηκώνει το βάρος μόνη της. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στα καρτέλ ναρκωτικών στη Βενεζουέλα, τα οποία περιγράφονται ως άμεση απειλή για τα αμερικανικά συμφέροντα, σηματοδοτώντας μετατόπιση προτεραιοτήτων μακριά από την ευρωπαϊκή ασφάλεια.
Συνεργασία με κράτη που ευθυγραμμίζονται – όχι αποκλεισμοί
Η στρατηγική ξεκαθαρίζει ότι οι ΗΠΑ θα ενθαρρύνουν κυβερνήσεις, κόμματα και κινήματα που ευθυγραμμίζονται με τις αμερικανικές αρχές. Ωστόσο, δεν αποκλείεται η συνεργασία με κράτη που έχουν διαφορετικές απόψεις, εφόσον υπάρχουν κοινά συμφέροντα και διάθεση συνεννόησης.
Το δόγμα αυτό συνθέτει μια νέα προσέγγιση για τον αμερικανικό ρόλο στον κόσμο: λιγότερη παγκόσμια επιτήρηση, περισσότερη περιφερειακή στρατηγική και επιλογή νέων συμμάχων με πολιτισμικά και γεωπολιτικά κριτήρια.
