Παλιά σ΄αυτά μπορούσες όχι μόνο να αγοράσεις κάτι, αλλά και να καθίσεις σε τραπεζάκια και να σού σερβίρουν. Δύο από τις σπεσιαλιτέ που έφτιαχναν ήταν το εξαιρετικό ολόπαχο πρόβειο γιαούρτι και η πουτίγκα.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Τα σέρβιραν χύμα με τη σπάτουλα από μεγάλες τσανάκες (βαθιά ταψιά), περιχυμένο με μπόλικο, αγνό, αρωματικό θυμαρίσιο μέλι ή ελατόμελο από τον Όλυμπο. Σε μεγάλα πιάτα και τεράστιες χορταστικές μερίδες. Οι σπεσιαλιτέ αυτές υπερτερούσαν ασύγκριτα από τα σύγχρονα βιομηχανοποιημένα γλυκά και γιαούρτια.
Ήταν χειροποίητα και σπιτικά, και είχαν μια υπέροχη γεύση από αγνό πρόβειο γάλα, από κοπάδια που έβοσκαν ελεύθερα στις πλαγιές του Ολύμπου και των Πιερίων, των ψηλών βουνών της περιοχής Κατερίνης.
Άλλα γλυκά εκείνης της εποχής ήταν τα ροξ (κάτι σαν στρόγγυλο κέϊκ σοκολάτας με σιρόπι, με σφολιάτα σαν κρουασάν γύρω-γύρω), το σαραγλί, τα φοινίκια, το ρυζόγαλο, οι κρέμες, οι μπακλαβάδες και τα καταίφια. Μέχρι πρόσφατα και το σάμαλι, το περίφημο σαμ σεκερί, που το πουλούσε ένας πλανόδιος πωλητής, ο Ιορδάνης Βασιλειάδης.
Σήμερα τα ζαχαροπλαστεία έχουν μεγαλύτερη ποικιλία και πουλάνε πολύ περισσότερα γλυκά, ακόμα και ντιλίβερι, αλλά όχι πλέον χύμα. Καταργήθηκαν οι τσανάκες. Όλα έχουν τυποποιηθεί σε ατομικές ή οικογενειακές μερίδες. Επίσης ελάχιστα διαθέτουν σαλόνι να κάτσεις να σού σερβίρουν.
Στου ΠΟΔΑ (λειτουργεί από το 1927) βρήκαμε οικογενειακές πουτίγκες. Χύμα πουτίγκα σερβίρει μόνο το ζαχαροπλαστείο ΚΡΥΣΤΑΛ στον Κορινό, όπως και πακέτο σε μερίδες της επιλογής σας για 2 – 10 άτομα. Με κανέλα ή χωρίς κανέλα. Με αμύγδαλα ή χωρίς.
Το ζαχαροπλαστείο ΚΡΥΣΤΑΛ σερβίρει πουτίγκα και όλα τα υπόλοιπα σιροπιαστά κλπ. παραδοσιακά γλυκά σε τραπεζάκια μέσα – έξω, ενώ στο άνετο σαλόνι του με τις αναπαυτικές πολυθρόνες μπορείς να τα απολαμβάνεις όλα αυτά, και ταυτόχρονα να παρακολουθείς τους αγώνες και τα ματς στην μεγάλη οθόνη…
