– Που τρέχει ο λογισμός σου;
– Τον έβαλα στην πρίζα και τον ξαμόλησα!
– Και γιατί;
– Άστον να πάρει κι αυτός λίγο αέρα μωρέ. Κρίμα είναι!
– Και γίνεται συχνά αυτό;
– ‘Οταν πρόκειται να εκραγεί δεν μου μένει τίποτα άλλο να του κάνω.
– Και μετά;
– Επανέρχεται καθάριος, ήρεμος αλλά και σιωπηλός μέχρι να τον ζαλίσω και πάλι φτου κι από την αρχή!
– Τι μου λες; Δεν το έχω ξανακούσει αυτό άλλη φορά!
– Κάντο κι εσύ, είναι αποτελεσματικό!
– Λες, ε;
– Αμέ!
– Και τι θα κερδίσω;
– Όχι πάντως το τζόκερ. Είναι μια προσπάθεια να ξεκαθαρίσεις τα τοξικά σκουπίδια του μυαλού σου μέχρι να ξαναγεμίσουν με καινούρια και ο κύκλος συνεχίζεται και συνεχίζεται μέχρι να επέλθει η κούρση και να μην μπορεί να συνεχίσει άλλο! Διότι σήμερα το μυαλό κουράζεται πολύ, πάρα πολύ! Και φυσικά σε όσους έχουν την τάση να το κουράσουν. Υπάρχουν και οι άλλοι που είναι απλώς μια εικαστική παρέμβαση στην ύπαρξή τους!
-Και μετά;
– Μετά τίποτα ρε! Ούτε τώρα, ούτε μετά διότι θεραπεία δεν υπάρχει. Απλώς παραμένει μια έντονη νοσταλγία για τα χρόνια που περάσαν που ήταν πιο αμόλυντα, πιο αργά, πιο ήσυχα, με σχεδόν καθόλου ειδήσεις, τοξικές ειδήσεις, ένα βάσανο ότι σε περιτριγυρίζει και ανθεί στον περίγυρό σου. Και από που να φυλαχτείς; Από τα ατυχήματα που εμφανίζονται σαν ανακοινωθέντα πολέμου; Από τους πολέμους που εμφανίζονται σαν πυρηνικές εκρήξεις και ψάχνεις απεγνωσμένα τα χάπια σου; Από ειδήσεις για την αλλαγή του ανθρωπίνου γένους; Από την αίσθηση ότι όλα ακριβαίνουν; Από την αίσθηση ότι δουλεύεις είκοσι έξη ώρες τη μέρα και δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα;
– Είσαι υπερβολικός, όχι και είκοσι έξη ώρες…
– Εκεί κόλλησες εσύ; Τα άλλα τα παραβλέπεις;
– Όχι ρε, είπα να…
– Να μην λες! Να πεις κάτι για να δούμε πως θα αλλάξουμε τη ζωή μας.
– Να σου πω! Δεν θα σκεφτόμαστε καθόλου!
– Και;
– Τι και;
– Δεν θα μας αγγίζει τίποτα; Δεν θα μας στενοχωρεί τίποτα;
– Ναι, ρε, πολλοί το κάνουν αυτό!
– Και;
– Έχουν το κεφάλι τους ήσυχο!
– Όχι ρε, όχι ρε, θα πάω να μιλήσω με το σκύλο μου! Αυτός θα με καταλάβει καλύτερα!
