Πολύ μ’ αρέσει να με βραβεύουν. Από μικρός ονειρευόμουν να είμαι πάνω σε μία εξέδρα και γύρω μου χιλιάδες άνθρωποι να με χειροκροτούν. Έτσι, λοιπόν, μόλις διάβασα στο φυλλάδιο του σουπερμάρκετ τις λέξεις «Πρόγραμμα Επιβράβευσης» αμέσως είπα, «Να η ευκαιρία»!
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Η αλήθεια είναι ότι δεν πηγαίνω πολύ συχνά στο σουπερμάρκετ γιατί από την μικρή σύνταξη που παίρνω δεν μου περισσεύουν πολλά λεφτά για ψώνια. Τώρα το καλοκαίρι όμως με τον καύσωνα σχεδόν κάθε μέρα πηγαίνω και μπαίνω μέσα, όχι για να ψωνίσω, αλλά για να δροσιστώ μερικά λεπτά χαζεύοντας εδώ κι εκεί, και το πολύ-πολύ να πάρω κανένα δροσερό χυμό.
– Έχετε κάρτα; Με ρώτησε η υπάλληλος στο ταμείο.
– Τι κάρτα;
– Κάρτα επιβράβευσης.
Πήρα λοιπόν την κάρτα και αμέσως έκανα υπολογισμούς και προετοιμασίες για την επιβράβευση: Για να φτάσω στην ευτυχισμένη στιγμή θα έπρεπε να ξοδέψω σε ψώνια σχεδόν ολόκληρη τη σύνταξη μου και τότε το σουπερμάρκετ θα μου δώσει ένα χαρτάκι, που λέγεται κουπόνι.
– Και τι θα το κάνω αυτό το κουπόνι;
– Θα ψωνίζετε συνέχεια και όταν κάποτε ξοδέψετε σχεδόν ολόκληρη την σύνταξη σας, τότε θα μας το επιστρέψετε εδώ στο ταμείο και θα σας κάνουμε μια μικρή έκπτωση 6 ευρώ….
