Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Νέες δηλώσεις του κ. Φίλη προκαλούν αντιδράσεις. Όλοι απορούν που το πάει και τα έχει βάλει με όλους και με όλα. Διαδηλώσεις, αρχαία, εκκλησία, αντιπολίτευση, όλα στο στόχαστρο.
– Να απολυθεί πάραυτα!
– Ποιος σε φουρτούνιασε πάλι;
– Ο ακατονόμαστος. Μόλις πάω να ηρεμήσω, τσούπ, πετιέται και κάνει νέα δήλωση.
– Και ποιο τολμά να τον απολύσει; Είναι ο Πάγκαλος του Σύριζα. Ο Αρκουδέας της παιδείας.
– Που τον θυμήθηκες;
– Ο κ. Φίλης είναι ολόκληρος μια ιδέα και από τους λίγους αδέσμευτους διανοούμενους!
– Με δουλεύεις;
– Πως σου φάνηκε. Μετά μην ξεχνάς ότι είναι σαν τα παράσιτα στους δέκτες της αντιπολίτευσης. Τους τρελαίνει!
– Κανένα καλύτερο παράδειγμα;
– Σαν τα θωρηκτά…
-Τώρα μάλιστα !
– Άσε με να τελειώσω. Όταν ο στόλος βρίσκεται σε κίνδυνο αμολάει καπνό και ξεχνιούνται φόροι, ακρίβεια, ξεπουλήματα τα πάντα. Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα σου λέω!
– Ωραία αλλά τι έχει να κάνει αυτό με τη διανόηση που υποτίθεται ότι έχει;
– Τι υποτίθεται παιδί μου; Εδώ ξεπερνάει και τον Γιωργάκη. Έχει όμως και μια τρομερή ικανότητα.
– Να διαλύει την παιδεία!
– Όχι μωρέ. Μπορεί και σκέφτεται συγχρόνως δύο διαφορετικά θέματα σαν τον Μέγα Ναπολέοντα!
– Ώρα είναι να τον ονομάσουμε και Μέγα!
– Αυτόν τον τίτλο μόνο η ιστορία τον απονέμει. Θα δικαιωθεί όμως. Εκεί που μιλάει για την παιδεία και τα διαλλείματα, σκέφτεται τους μητροπολίτες και τις απεργίες! Ο άνθρωπος είναι χίλια χρόνια μπροστά σου λέω!
– Πάμε μια βόλτα; Έχω ένα φίλο ψυχίατρο.
– Βρε και κότερο να είχες δεν ερχόμουνα και θα στο αποδείξω. Δεν μου λες, σε χίλια χρόνια θα υπάρχει παιδεία με τη σημερινή μορφή;
– Δεν νομίζω.
– Είδες; Μετά, σε χίλια χρόνια θα υπάρχουν θρησκείες , κράτη, σύνορα, οικογένειες και όλα αυτά τα αναχρονιστικά;
– Και τι είμαι εγώ μελλοντολόγος;
– Είναι όμως ο κ. Φίλης!
– Ναι αλλά εγώ θέλω να ζω στο παρόν!
– Πρόβλημά σου.
– Και δεν τον θέλω να με κάνει να βγάζω αφρούς!
– Κρίμα. «Κανείς προφήτης στον τόπο του». Έτσι είναι αυτή η χώρα. Μήπως δεν θανάτωσε τον Σωκράτη, δεν εξοστράκισε τον Αριστείδη δεν έδιωξε τον Γιωργάκη;
– Να φύγει θέλω, όχι να πάθει κακό. Και αν θέλει να είναι επίκαιρος, ας γυρίσει σε χίλια χρόνια!
