Σφήνες του Αφεντούλη
«Δεν αφήνετε τις υποκλίσεις να ξεδιαλύνουμε κάτι μεσοπρόθεσμες φορολογήσεις που έχει κατά νου να επισπεύσει το ΔουΝουΤου;» αναρωτήθηκε με την πρώτη ματιά στον τίτλο, ο φιλελεύθερος χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσος», εσείς αναγνώστες μου;
Μια κάποια αγωνία όλο και θα σας διακατέχει, κατόπιν τούτων, αληθώς υποψιαζόμαστε, οπότε άλλα έπρεπε να μας απασχολούν, σήμερα που ο Αύγουστος παραδίδει σκυτάλη στον Σεπτέμβρη των αυξημένων φθινοπωρινών εξόδων.
Ωστόσο, κι ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, πώς να αποφύγει συσχετίσεις της φυσικής αγωγής με τη φορολογική, όταν την επαύριον της επετείου παλινόρθωσης της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, πολιτειακή και πολιτική ηγεσία έσπευσε να συγχαρεί, από τηλεοράσεως, τα νιάτα τού μπάσκετ για την ευρωπαϊκή πρωτιά, καθώς οι αγορές επενδύανε σε ελληνικά ομόλογα με απόδοση, αν δεν απατόμαστε, 4,625 % έναντι του προ τριετίας 4,95% της κυβέρνησης Σαμαρά, επιτόκιο, συμφέρον ή όχι, βάσει διεθνών τιμών του ενεστώτα, πείτε κι εσείς, χρεοφειλέτες μου.
Πείτε κι εσείς αλλά στα σβέλτα. Διότι, ο φιλελεύθερος έπιασε ήδη τις παραφράσεις του εθνικού ποιητή, αποφαινόμενος:
Άκρα του τάφου σιωπή εντός μου βασιλεύει,
η Ελλάδα βγήκε αγορές, κι η οικοκυρά ζηλεύει.
Τα μάτια ανέχεια μαύρισε· το μάτι πίκρα εκπνέει·
στέκει στο ράφι η καψερή παράμερα και κλαίει:
«Έρμο φασόλι ακριβό, πώς μπαίνεις στο καλάθι;
όπου ηγείται Αριστερά επιτυχίες πλάθει»,
κι αν δεν σταματήσουμε τις αντιπολιτευτικές κορώνες, καμιά αντάρτικη προς γνώση και συμμόρφωση μαντινάδα του συντρόφου αναπληρωτή υπουργού Υγείας, Παύλου Πολάκη, δεν τη γλιτώνουμε που να μας έχει βαφτισιμιούς η θεά ειμαρμένη, αμφιβάλλει κανείς ή στον εξάψαλμο εμμένει;
«Σελίδα γυρίζω, “ταμπακέρας” διασκευή κομίζω!», πετάχτηκε, στο σημείο αυτό, η συντρόφισσα, κυρία «Μήτσαινα», αναγνώστες μου, κι επομένως για δώστε βάση τι έχει να πει, άδουσα:
Τι του χαρίσατε φανέλα τεραστία,
αφού στο μπόι του θα μοιάζει κελεμπία
κι αφού Αλέξη θέλετε προπονητή,
τι του χαρίσατε την κελεμπία αυτή;
Μακριά φανέλα να φορά δεν το αντέχω
γιατί τη βλέπω και στη θέα αγανακτώ,
μέχρι που σκέφτομαι στα γήπεδα να τρέχω
να βρω μπασκετμπολίστα πιο κοντό.
Ποτέ δε μ’ άκουσε το μέγεθός του να φοράει
και τώρα με τον Κόνιαρη θα συγκριθεί
που για το ανάστημά του παραπάει,
δεν τον αφήνω στα κανάλια να εκτεθεί,
μήπως λήξει η τηλεοπτική εισαγωγή για να τοποθετηθεί κι ο αναλυτής, πριν καλυφθεί ο περιορισμένος χώρος μας, τέλος πάντων.
Έτσι, πάλι καλά που ο φιλελεύθερος προθυμοποιήθηκε να παράσχει βοήθεια, αναφωνών: «Μαξίμου, επί της οθόνης, με το 6 του Κόνιαρη να ταιριάζει κουτί στον Πρωθυπουργό. Κοντύνανε τη φανέλα ή αγόρασαν μικρότερη, φαίνεται, κι επειδή εμείς δεν κάνουμε αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση καλοδεχούμενος στο ΝΒΑ, μήπως αδειάσει τη γωνιά καθόσον πώς αλλιώς θα αναλάβει ελέω λαού το τιμόνι ο υποσχόμενος μειώσεις φόρων, Κυριάκος Μητσοτάκης, ώστε να έχουμε όλοι το φασόλι;» αλλά σιγά μην υποχωρούσε η συντρόφισσα.
«Μου θέλεις φασολάδα, όταν οι πολιτικές σας χρεοκοπήσανε την Ελλάδα; Συστάσεις μίας εισέτι νίκης της Αριστεράς στις επόμενες κάλπες απηύθυνα διά της ποιήσεως» διευκρίνισε, το λοιπόν, αναγνώστες μου, ξοδεύοντας το εναπομείναν χαρτί, κι άμα διαβάσετε θέσεις της πένας μας επί του ζητήματος παρακαλούμε να ενημερώσετε τον «Μήτσο».
Θα τον και μας υποχρεώσετε, μάλιστα!…
-Ω-
