Σφήνες του Αφεντούλη
Dear President,
Στον «πλανητάρχη» τον βαρύ
να υπακούτε, αμελλητί,
κανείς μην εναντιωθεί,
στον Ντόναλντ τον πολλά βαρύ.
Ο λόγος του συμβόλαιο,
ξέρει ν’ ασκεί το βέτο,
αρνείται παν ξενέρωτο,
καφέ τον πίνει σκέτο.
Ορθά – κοφτά εκφράζεται,
με την Τι-Βι τα βάζει,
για την πατρίδα νοιάζεται
δεν έχει άλλο μαράζι.
Του «πλανητάρχη» του βαρύ,
για να ‘ναι μέλημα η γυνή,
οφείλει να ‘ναι σοβαρή,
πιστά να τον ακολουθεί,
είναι μία από τις, σε παράφραση ασυμβίβαστων επιτυχιών του ελληνικού πενταγράμμου, δημιουργίες του υποκλινόμενου στον ανένδοτο τρόπο που κυβερνάς, χαμηλοσυνταξιούχου, «Μήτσου», με την ευχή να σου φτιάξει τη μέρα.
Όχι το CD αφιέρωμα στο αντριλίκι, my friend. Το άλλο που εσωκλείει, η θαυμάστρια του πιο ανοιχτού σε φεμινισμούς και τα ρέστα ισότητες ζεύγους Μπαράκ – Μισέλ Ομπάμα, κυρία «Μήτσαινα», όπου στην από τηλεοράσεως φωτογραφία πρωταγωνιστεί η εκρηκτική πριμαντόνα, Μαντόνα, βάσει του οποίου,
Ντόναλντ μου,
με μεγάλη ανησυχία σου αναγγέλλω ότι το λεγόμενο ασθενές φύλο κάθε που ανεβάζεις το ύψος του τείχους μεταξύ υπερδύναμης και Μεξικού, ανεβαίνει στα κεραμίδια τασσόμενο υπέρ αδυνάμων, οπότε άντε μετά ο «Μήτσος» να κατεβάσει τη σύζυγο.
Ναι, για(!), κι επειδή οι σκληροτράχηλοι όλο και θα αλληλοεκτιμηθήκατε, αληθώς υποθέτω, πριν υπογράψεις εντολή αερομεταφοράς πυροσβεστικού μετά σκάλας, έχε υπόψη ότι αφότου βάλαμε ασανσέρ τα πάκια μας ηρέμησαν από τα διαμαρτυρόμενα βάρη, άρα οι σκάλες μάς είναι περιττές.
Ωστόσο και παρότι η σε διαρκή εγρήγορση CIA μερίμνησε να ανακαλέσει, χύνοντας μαύρο δάκρυ για την επιπολαιότητα, η Μαντόνα την εξ αφορμής εγκατάστασής Σου απειλή ανατίναξης του Λευκού Οίκου, μακάρι να μπορούσαμε να πούμε το αυτό και για την υμέτερη ακεραιότητα, όταν ένα κάποιο «Κούγκι» σκιάζει ήδη την ολιγοήμερη προεδρία Σου.
Do you know «Κούγκι», my friend; Αν όχι, μιας και την υπερδύναμη περιφρουεί η έμπειρη περί τη δουλειά CIA, όπως προαναφέραμε, άφησε το να πάει στα κομμάτια, καθόσον εμάς τους απογόνους του επίσης αδάμαστου μοναχού, Σαμουήλ, για να μην ξεχνιόμαστε, καίει το «ξούγκι».
Ξύγκι, που όταν από μύγα δεν βγαίνει, ως γνωστόν, είναι να μην απορώ, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, γιατί το IMF αρμοδιότητάς Σου και οι ευρωπαίοι αλληλέγγυοί μας επιμένουν να πάρουν από τη χειμαζόμενη Ελλάδα.
Έτσι και προς πληρέστερη ενημέρωσή Σου, παραθέτω, σε συνέχεια της από 7 Φεβρουαρίου επικοινωνίας μας, σύντομο, α λα Μποστ, ιστορικό της επταετούς ελληνικού δράματος, με τον «Μήτσο» να απαγγέλλει:
Μην τρως καν…
Επί Στρος Καν φιλάρεσκου που ‘θελε τεμενάδες,
να καταστεί ο ξακουστός από τους γυναικάδες,
μα ερωτύλος σε βαθμό ανώτερο τυγχάνων,
στα πράσα τον τσακώσατε, υπόληψή του χάνων,
χάνοντας δε και ημείς όσα έταξε να δώσει,
ψάξαμε άλλο κράτημα μήπως διασωθώσι.
Στην Κομισιόν προστρέξαμε δάνειο να εκδώσει,
η Δύση είναι φίλη μας να σκάζουνε οι Ρώσοι,
μα τι κι αν πήραμε λεφτά, τις δόσεις εξοφλούμε
κι απ’ τα χαράτσια τα πολλά ίσα που ψωμοζούμε.
Μυστήρια συναλλαγή! Δεν ξέρω αν φταιν ή φταίμε,
είναι αυτό που λέγουμε, Θε μου, συγχώρησε με(!),
και Σου ζητώ πολλά βαρύ να βάλεις μια κατσάδα,
άπαντες να στηρίξουνε τη δύσμοιρη Ελλάδα,
Μετ’ εξαιρετικής τιμής,
Αφεντούλης ενδεής,
δώστε ν’ ανακάμψουμε,
για να σας θαυμάζουμε.
-Ω-
