Εις ώτα μη ακουόντων
Κι ενώ οι πολιτικοί μας ασχολούνται με σοβαρά μεν θέματα αλλά που αφορούν πολύ λίγους αφήνουν στην άκρη κάποια άλλα, εξ ίσου σοβαρά, που απασχολούν αν όχι όλους, τους περισσότερους. Και εννοούμε βέβαια την τιμή του πετρελαίου τώρα που τα βράδια και τα πρωινά το κρύο αρχίζει να δείχνει τα δόντια του.
Μπαίνει κανείς στο σπίτι και νομίζει πως μπαίνει στο ψυγείο. Ο αέρας παγωμένος, οι τοίχοι μπούζι, και τα έπιπλα πάγος. Που ν’ ακουμπήσεις πώς να ξεντυθείς. Πρόχειρη λύση ένα αερόθερμο με ακτίνα δράσης δυό μέτρα. Δεν θα χρειαστείς όμως την κουζίνα και το μπάνιο; Πως θα πας; Θα κουβαλάς το αερόθερμο μαζί σου; Άσε που η υγρασία με τον ηλεκτρισμό έχουν καλές σχέσεις και για να τις συσφίξουν πρέπει να περάσουν μέσα σου. Έτσι κινδυνεύεις αντί να ζεσταθείς να πας σε τόπο χλοερό όπου ουδόλως θα σε νοιάζει το κρύο και αγιάζι. Φυσικά αυτή είναι μια καλή λύση για κυβέρνηση ιδίως αν πρόκειται για συνταξιούχους.
Όμως όλα αυτά τα ηλεκτρικά που ζεσταίνουν τον αέρα αφήνουν τους τοίχους παγωμένους και η συνθήκη άνεσης λέει ότι οι τοίχοι δεν πρέπει να έχουν μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας από τον αέρα (κάπου δύο βαθμούς) γιατί αλλιώς το κρύο πάλι το αισθάνεσαι. Φυσικά όταν ζεσταθεί ο αέρας ζεσταίνει σιγά-σιγά και τους τοίχους αλλά μέχρι που να γίνει αυτό θα δουλεύεις για την ΔΕΗ. Δυστυχώς καλύτερο μέσο από το καλοριφέρ δεν υπάρχει.
Στα χωριά έχουν βάλει λέβητες με ξύλα αλλά καίνε ένα σωρό οι αφιλότιμοι, Φυσικά βγήκαν και λέβητες με πέλετς κι άλλα καλούδια αλλά πληρώνεις τα μαλλιοκέφαλά σου να τους αγοράσεις. Χώρια που δεν σου εγγυάται κανείς πόσα χρόνια θα είναι στη μόδα.
Τι θα κάνεις λοιπόν; Θα τριγυρνάς με παλτό στο σπίτι σαν πρόσφυγας σε τσαντίρι; Ή μήπως θα κάνεις ελαφρό τροχάδην για να ζεσταθείς πράγμα προϋποθέτει ότι έχει τσιμπήσεις κάτι αλλιώς δεν κάνεις βήμα. Φυσικά τα ψυγεία θυμίζουν χρηματοκιβώτια χρεοκοπημένων επιχειρήσεων και ευτυχώς που είναι αεροστεγή και κρύα αλλιώς θα είχαν πιάσει αράχνες. Άλλωστε τι χρειάζονται; Μόνο για παγάκια. Φαγητό και τρόφιμα δεν προλαβαίνουν να μακροημερεύσουν. Το πολύ- πολύ τα βγάζεις στο μπαλκόνι κι αν είναι βορεινό το έλυσες το πρόβλημα.
Τώρα θα πει κάποιος γιατί ρε άνθρωπε του Θεού δεν μπαίνεις στο ψητό και γυροφέρνεις το θέμα; Και το θέμα είναι η επιδότηση της τιμής του πετρελαίου. Γιατί πλέον το βοήθημα που δίνει η κυβέρνηση θα είναι για ελάχιστους που με την οικονομική κατάσταση που πρέπει να έχουν για να το δικαιούνται, δεν θα μπορούν να το αγοράσουν!
Αλλά τι λέμε τώρα όταν οι κοινωνικές παροχές σε λίγο θα καταργηθούν τελείως και θα είναι φυσικό. Δεν μπορούν να κάνουν περήφανη διαπραγμάτευση αξιολύπητοι πολίτες. Τι θα έλεγε η κυρία πως την λένε αν προσερχόμενη στο ξενοδοχείο πολυτελείας όπου συναντάται με τους αρμόδιους έβλεπε ένα σωρό με πανό στα χέρια: Μια βοήθεια χριστιανοί, κρυώνουν τα παιδάκια μου, μαργώνουν οι παππούδες;
Πλην όμως δεν υπάρχει τέτοιος φόβος. Θα κατέφταναν τα ΜΑΤ και να δείτε για πότε θα ζεσταίνονταν. Όχι όπως επί επάρατων Σαμαροβενιζέλων όπου λιποθυμούσαν τα παιδάκια από την πείνα και ξύλιαζαν από το κρύο. Τώρα λοιπόν είμαστε πτωχοί μεν υπερήφανοι δε και αντιμετωπίζουμε στα ίσα τους δανειστές μας: Τι σας νοιάζει εσάς πώς θα ζεσταθούμε. Στο κάτω-κάτω θα καίμε χαρτονομίσματα. Το λέει και το άσμα: «θα τα κάψω τα λεφτά μου» προκειμένου να χαλάσουμε τις καρδιές μας. Πώς μάθαμε να ζούμε χωρίς να τρώμε; Έτσι θα μάθουμε να την περνούμε και χωρίς να ζεσταινόμαστε.
Βέβαια εδώ θα αναφέρουμε κάτι για να δείτε πόσο μυαλωμένοι είναι εκεί πάνω στου Μαξίμου. Πριν την ανακάλυψη της γεωργίας ο άνθρωπος μπορούσε να ζήσει μέρες χωρίς φαγητό γι’ αυτό άλλωστε αποθηκεύουμε λίπος. Επειδή δεν έχουμε λεφτά για ινστιτούτα αδυνατίσματος θα χάνουμε κιλά με τη μέθοδο του τουρτουρίσματος. Όταν τρεμουλιάζεις οι μύες κινούνται κι εκτός από τη γυμναστική καταναλώνουν ένα σωρό θερμίδες. Έτσι θα πετύχουμε μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: Και δεν θα ξοδεύουμε λεφτά για πετρέλαιο και θα γίνουμε στιλάτοι. Μυαλό χρειάζεται κι ευτυχώς εκεί επάνω τους περισσεύει.
Κώστας Δαλακιουρίδης
