Του Βελώνη Αντώνιου
Ιστορικός-Φιλόλογος
Η Συμφωνία που επετεύχθη πρόσφατα στις Βρυξέλλες μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και των Θεσμών επιβεβαιώνει το σενάριο της εξάντλησης της τετραετίας από την υπάρχουσα κυβέρνηση, κάτι καταστροφικό για τον τόπο, αφού η αδυναμία της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να διαχειριστεί τόσο τα οικονομικά όσο και τα εθνικά θέματα είναι δεδομένη.
Προσωπικά λόγω της εμπλοκής μου σε πολλές συζητήσεις με πολιτικό περιεχόμενο τόσο σε επίπεδο «καφενείου», αλλά κυρίως σε διάφορες συνεδριάσεις σχετικού περιεχομένου, θεωρούσα και συνεχίζω να πιστεύω πως οι ελληνικές εκλογές θα αργήσουν να πάρουν σάρκα και οστά για δύο συγκεκριμένους λόγους. Ο ένας είναι οι προγραμματισμένες Εθνικές Εκλογές σε πολλά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κυρίως στις χώρες της πρώτης γραμμής, που σε συνδυασμό με τον άλλο λόγο την άνοδο της ακροδεξιάς με εθνικιστικό μανδύα, μεταθέτουν το ελληνικό ζήτημα και τους τρόπους επίλυσης του αργότερα.
Η ευρωπαϊκή εκλογική αρένα θα στηθεί κάτω από πρωτοφανείς και περίεργες συνθήκες με τη σκιά του BREXIT και του «ειλικρινή» Ντόναλντ Τραμπ να θολώνουν τη σημερινή πραγματικότητα. Για τους Έλληνες οι εκλογικές διαδικασίες στην Ευρώπη θα έχουν τεράστια σημασία, αφού οι νέες ηγεσίες που θα προκύψουν θα κληθούν να διαχειριστούν και το ελληνικό ζήτημα, δεδομένου ότι η Ελλάδα στο άμεσο μέλλον θα βρίσκεται στην ίδια κατάσταση. Φυσικά, όπως δείχνουν τα δεδομένα, η σύμπλευση των κομμάτων που προσκτούνται στις αρχές της Αστικής Δημοκρατίας και είναι υπέρ της διατήρησης της Ευρωπαϊκης Ένωσης με νύχια και με δόντια ως έχει, θα τα αναδείξει νικητές κόβοντας την έξαρση της Ακροδεξιάς, με το όλο σκηνικό να θυμίζει τα χρόνια του Μεσοπολέμου. Συγκεκριμένα η Μέρκελ όπως και ο Μακρόν φαίνεται πως θα είναι οι τελικοί νικητές σε Γερμανία και Γαλλία αντίστοιχα, και συνεπώς στο τιμόνι της Ευρώπης για την επόμενη πενταετία.
Εδώ όμως δημιουργούνται οι εξής απορίες και αντίστοιχα προσωπικές εκτιμήσεις. Η άνοδος της Ακροδεξιάς αποτελεί συνέπεια της Κρίσης από την οποία διέπεται ο Καπιταλισμός από το 2008 και έπειτα. Η Αριστερά και γενικότερα τα κακέκτυπα του Μαρξισμού επιβιώνουν μόνο σε υποανάπτυκτες περιοχές τα οποία είναι άρρηκτα συνδεμένα με το ιστορικό τους παρελθόν με κορυφαίο παράδειγμα αυτό της Κίνας. Η Ευρώπη δοκιμασμένη από τον Σοσιαλιστικό Παράδεισο του Ψυχρού Πολέμου προσπαθεί να κάνει άλματα προς τα εμπρός κλείνοντας οριστικά αυτό το κεφάλαιο στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας με πρώτη και καλύτερη τη Ρωσία.
Για αυτό το λόγο η Ακροδεξιά «παίζει μπάλα» μόνη της απέναντι στα συστημικά κόμματα τα οποία φέρουν τεράστια ευθύνη για τη Κρίση σήμερα. Συνεπώς η ρατσιστική ρητορική ακόμη και στις πλούσιες χώρες του Βορρά προκύπτει από την έξαρση της προσφυγικής κρίσης με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα, αφού ο θεματοφύλακας της Ευρώπης, η Ελλάδα, αδυνατεί να τα σταματήσει. Ακόμη η πολιτική της λιτότητας και ο διαχωρισμός σε Βορρά και Νότο, με τους πρώτους να γίνονται πλουσιότεροι και οι δεύτεροι φτωχότεροι μέρα με τη μέρα οξύνει το πρόβλημα ακόμη περισσότερο.
Συμπεραίνοντας η επόμενη ημέρα που θα προκύψει από τις προσεχείς εκλογές στα ευρωπαϊκά κράτη, θα δώσει και πολλές απαντήσεις όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για όλη την ανθρωπότητα. Ιστορικά παραδείγματα υπάρχουν πολλά και δυστυχώς για κάποιους οι μνήμες του τελευταίου επεισοδίου της δεκαετίας του Μεσοπολέμου είναι νωπές και για όλους μας γνωστές. Η δημιουργία και η πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχε τα θετικά της όπως και τα αρνητικά της σημεία. Το σημαντικότερο είναι πως έχει πάψει να αποτελεί «Πεδίο των Μαχών». Ωστόσο σήμερα χωρίς ισχυρή πολιτική βούληση και στο ρόλο του σύγχρονου «Τσάμπερλεϊν» η Γηραιά Ήπειρος οδηγείται σε δύσκολα μονοπάτια σκάβοντας μόνη της έναν απέραντο λάκκο για τα παιδία της. Άραγε θα αντιδράσει πριν είναι αργά, αποφεύγοντας ένα σύγχρονο «Ντάντσιχ»;
Βελώνης Αντώνιος
Ιστορικός-Φιλόλογος
