Ήταν, θυμάμαι, ακριβώς 60 χρόνια πριν Άνοιξη του 1965, είχα πάρει το πτυχίο μου με διάκριση από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και συνέχιζα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές, όπως και τις πτυχιακές, με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο της Κοινοπολιτείας της Μασαχουσέτης στην μικρή πόλη Amherst που βρίσκεται δυτικά της πρωτεύουσας Βοστώνης.
Πέντε χρόνια αργότερα, το 1970, στο διακεκριμένο Κολλέγιο που έχει το όνομα της μικρής πόλης Amherst ήρθαν να σπουδάσουν σε πτυχιακό επίπεδο δυο συμπατριώτες μας οι οποίοι υπήρξαν και συγκάτοικοι στην Πανεπιστημιακή Εστία, ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς…
Ο Γιώργος Παπανδρέου από εκεί πήρε το πτυχίο Κοινωνιολογίας και αργότερα απέκτησε τον μεταπτυχιακό τίτλο Μάστερ στο London School of Economics στην Κοινωνιολογία της Ανάπτυξης. O Αντώνης Σαμαράς από εκεί πήρε πτυχίο στα Οικονομικά και μετά απέκτησε τον μεταπτυχιακό τίτλο Μάστερ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Harvard και τρείς δεκαετίες αργότερα μας Κυβέρνησαν διαδοχικά ως εκλεγμένοι Πρωθυπουργοί της Πατρίδας μας Ελλάδας…
Στην παρέα μεταπτυχιακών συμφοιτητών ήταν και ο μέχρι σήμερα αγαπητός φίλος συνταξιούχος πλέον και αυτός Καθηγητής του Πανεπιστημίου Bryant ο Κινέζος Χσι Λη. Με τον Λη συνυπηρέτησα για μικρό χρονικό διάστημα στο Πανεπιστήμιο Bryant όπου εκείνος παραμένει μέχρι σήμερα ενώ εγώ συνέχισα μεταπτυχιακές σπουδές σε Γερμανία και Αυστρία και μετά την αφυπηρέτηση από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας είμαι Καθηγητής στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham.
Στη διάρκεια των μεταπτυχιακών μας σπουδών στο Πανεπιστήμιο Μασαχουσέτης με τον Λη αναπτύξαμε την συνήθεια όταν βρισκόμασταν για φαγητό ή καφέ στην Λέσχη του Πανεπιστήμιου να ανταλλάσσουμε εθνικά ρητά και λαϊκές παροιμίες.
Ο Λη καταγόταν από την Ταιβάν, αρχικά γνωστή ως Φορμόζα, και Πρόεδρος της Πατρίδας του ήταν ο Εθνικιστής φίλο-Αμερικανός Στρατηγός Τσιανγκ Κάι-Σεκ ο οποίος μαζί με εκατομμύρια άλλους Εθνικιστές Κινέζους έφυγαν από την ηπειρωτική Κίνα μετά την επικράτηση το 1949 των Κομμουνιστών υπό την ηγεσία του Μάο Τσετούνγκ και την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
Ο τίτλος της σημερινής μου άποψης, που με τόση ευγένεια φιλοξενεί όπως κάθε εβδομάδα ο αγαπημένος αυτός ιστότοπος, είναι η πρώτη πρόταση από μια Κινέζικη Λαϊκή «ευχή» η οποία μόλις ολοκληρωθεί με την πρόσθεση της δεύτερης πρότασης καταλήγει να είναι «καλοπροαίρετη» κακή ευχή, για να μην πω κατάρα!..
Η ευχή-κατάρα σε ολοκληρωμένη μορφή είναι η παρακάτω:
«Σας εύχομαι να ζήσετε σε ενδιαφέρουσες εποχές. Αλλά να σας λείπουν οι απαιτούμενες δεξιότητες για την επιτυχή διαχείριση των προκλήσεων που χαρακτηρίζουν αυτές τις εποχές…»
Ο φίλος μου Λη, που μεγάλωσε στην Ταιβάν βιώνοντας, τότε και τώρα, την συνεχή απειλή της Κομμουνιστικής Κίνας να προσαρτήσει την Ταιβάν, χαμογελώντας έκανε την αυθαίρετη υπέρβαση να προσθέτει στην παραπάνω διατύπωση της ευχής-κατάρας τις λέξεις:
«και οι ΗΓΕΤΕΣ που σας Κυβερνούν να μην διαθέτουν τις απαιτούμενες δεξιότητες…»
Την «ευχή-κατάρα» ανέφερα για πρώτη φορά σε κείμενό μου όταν αρθρογραφούσα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ πριν μερικές δεκαετίες και έκτοτε έχω δει πολλά κείμενα που αναφέρονται μόνο στην πρώτη πρόταση, δηλαδή στην ευχή.
Έγιναν ξαφνικά ενδιαφέρουσες, στις οικονομικές τους διαστάσεις οι εποχές καθώς, κάνοντας πράξη τις προεκλογικές του υποσχέσεις, την περασμένη εβδομάδα ο Πρόεδρος Τραμπ επέβαλε δασμούς σε όλες τις χώρες του πλανήτη που εξάγουν τα προϊόντα τους στις ΗΠΑ με αποτέλεσμα να «ματώσουν» κυριολεκτικά τα χρηματιστήρια σε Ανατολή και Δύση όπως είχε γίνει και το 2020 με την πανδημία covid-19 και να απειλείται η διεθνής οικονομική σταθερότητα.
Ήδη ζούσαμε διεθνώς σε ενδιαφέρουσες, στις πολιτικές και ανθρωπιστικές τους διαστάσεις, εποχές καθώς μετρούσαμε δεκάδες χιλιάδες νεκρούς άμαχους στον πόλεμο Ισραήλ-Γάζα, ανατροπές στη Συρία, φυλάκιση Ιμάμογλου στην Τουρκία, συνεχιζόμενο Ρώσο-Ουκρανικό πόλεμο, την δραματικά κλονισμένη Γερμανική Οικονομία, την ξαφνική φυλάκιση και τον αποκλεισμό συμμετοχής στις επόμενες εκλογές της Λε Πεν στη Γαλλία μέχρι την απρόσμενη κόντρα ΗΠΑ-Καναδά για δασμούς και θέμα προσάρτησης, κλείνω την σημερινή λακωνική μου, αλλά επίκαιρη ανάμνηση αφήνοντας σε εσάς την απάντηση στην παρακάτω ανθρωποκεντρική ερώτηση:
«Στις τρέχουσες, όχι απλά ενδιαφέρουσες, αλλά επικίνδυνα ενδιαφέρουσες εποχές οι ΗΓΕΤΕΣ μας διαθέτουν τις απαιτούμενες δεξιότητες για να διαχειριστούν με επιτυχία τις προκλήσεις που τις χαρακτηρίζουν με επιπτώσεις που βιώνουμε εμείς οι Λαοί;»
