“Η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Μόνο που αυτή τη φορά, κανείς δεν τρώει κουτόχορτο.
Οι μάσκες έχουν πέσει και η πολιτική κοροϊδία σε βάρος του μεγαλύτερου ποδοσφαιρικού συλλόγου της Πιερίας συνεχίζεται αδιάκοπα.
Χωρίς περιστροφές, γινόμαστε μάρτυρες μιας κακοστημένης φαρσοκωμωδίας, η οποία παίζεται στις πλάτες αυτών που πραγματικά πονάνε την ομάδα: των υπηρετούντων τον σύλλογο και του κόσμου.
Δεν χρειάζεται προσπάθεια για να καταλάβουμε τι συμβαίνει μιας και διαχρονικά το όνομα «Παπαδόπουλος» αποτελεί γνώριμη λύση προκειμένου να αποσείσουν οι προηγούμενες διοικήσεις τις ευθύνες τους.
Τι πρωτότυπο…
Αλήθεια, με αυτό το σκηνικό υπήρξε ποτέ πιθανότητα να δούμε κάτι διαφορετικό;
Στο δια ταύτα λοιπόν:
όσον αφορά τις πρόσφατες ανακοινώσεις που διαχύθηκαν, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι λυπούμαστε για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι ποδοσφαιριστές μας, οι οποίοι εύλογα ανησυχούν για το μέλλον τους.
Εκεί όμως που πραγματικά απογοητευόμαστε είναι με τις παρεμβάσεις απρόσωπων συνδεσμιτών – των ίδιων που ήταν άφαντοι όταν η ομάδα αγωνιστικά εξευτελιζόταν ή όταν μεθοδεύονταν η διάλυσή της.
Μπορεί κάποιος να πιστεύει ακόμα πως όλα αυτά είναι σύμπτωση;
Μήπως αυτή η ξαφνική τους «αφύπνιση» αποτελεί μέρος ενός προμελετημένου σχεδίου;
Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι όλες αυτές οι ανακοινώσεις δεν είναι ενορχηστρωμένες;
Ποιος αποκλείει πως το σενάριο δεν είχε γραφτεί εξ αρχής – ίσως και από τη στιγμή που τελείωσαν οι εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης;
Μας είναι πραγματικά δύσκολο, Τομ, να πιστέψουμε ότι φεύγεις επειδή σε ενόχλησαν οι ανυπόγραφες -και καφενειακού τύπου- ανακοινώσεις.
Αν δεν θες να μείνεις, πες το ξεκάθαρα και σταμάτα να θυματοποιείσαι προβάλλοντας ως αιτία την έλλειψη οικονομικής στήριξης.
Κάνε όμως το καλό και πες ειλικρινά τι σε ωθεί να εγκαταλείψεις το πλοίο λίγο πριν τον τερματισμό.
Μήπως εντέλει δεν ήθελες την άνοδο της ομάδας;
Μήπως γνώριζες εξαρχής τις οικονομικές συνέπειες μιας επικείμενης νέας ΠΑΕ;
Δώσε εξηγήσεις.
Μην κρύβεσαι πίσω από λογιστικές αναλύσεις και μεροκάματα ποδοσφαιριστών.
Την ιστορία την έχουμε ξαναδεί.
Δεν πουλάει άλλο.
Και για όσους αναρωτιούνται τι ακολουθεί: μπορεί να ‘χουμε μπροστά μας αβεβαιότητα, μπορεί το τοπίο να είναι θολό.
Αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο:
ο ΠΙΕΡΙΚΟΣ δεν θα χαθεί.
Θα ταλαιπωρηθεί, ναι – αλλά δεν θα χαθεί.
Και αν του δοθεί όραμα, αν του δοθεί προοπτική, τότε το γήπεδο (άλλο μεγάλο κεφάλαιο το γηπεδικό, όμως δεν είναι της παρούσης) θα γεμίσει πάλι.
Ο Πιερικός δεν ανήκει σε πρόσωπα.
Ανήκει στην ιστορία του, στις μορφές του και στον κόσμο του.
Και εκεί θα μείνει.
Μια ζωή Πιερικός!
Σύνδεσμος Φιλάθλων Πιερικού «οι Μελανόλευκοι»
