Άνεργε αναγνώστη μου, «θα κάνουμε την κρίση ευκαιρία» μάς έλεγαν τα «μεταμνημονιακά» κουβέρνα (σ.σ. καλό, ε!) πριν χάσεις τη δουλειά σου και μας κόψουν τις συντάξεις, για να σου και μας πάρουν την ψήφο.
Εργασία αυτή η οπτασία.
Άνεργε αναγνώστη μου, «θα κάνουμε την κρίση ευκαιρία» μάς έλεγαν τα «μεταμνημονιακά» κουβέρνα (σ.σ. καλό, ε!) πριν χάσεις τη δουλειά σου και μας κόψουν τις συντάξεις, για να σου και μας πάρουν την ψήφο.
Το θυμάσαι; Αν όχι, στις αρχές του Απρίλη, λουκέτο έβαλε και η «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ Αθηνών», αφήνοντας στον δρόμο κάμποσες εκατοντάδες εργαζομένους, δυστυχώς, και το χειρότερο;
Σήμερα, όλα, από την αναστολή του τηλεοπτικού σποτ: «Έλα Αλέκο, πουθενά φτηνότερα!», μέχρι τις διαδηλώσεις των άνεργων του Κινήματος «Ολονυκτία» στη Γαλλία, δείχνουν πως δεν υπάρχει περίπτωση να «τρουπώσεις» κάπου, κατά πως θα ‘λεγε κι ένας Βουτσάς, αλλά μη μου σεκλετίζεσαι, αφού μέσα στη στεναχώρια σου τα κακά νέα δεν αφήνουν να δεις το καλό και να λείπουν οι απορίες.
Διότι, αν μετατρέψεις τα ποσοστά ανεργίας σε εκλογικά ενός πολυσυλλεκτικού κόμματος, αυτό της «Εργασίας και Προκοπής», φέρ’ ειπείν, που θα ιδρύσετε όλοι εσείς οι απολυμένοι, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, κόβει να έχετε την πρωτιά στις επόμενες κάλπες για να βγούμε στο ξέφωτο εν κοινωνία, προσφέροντας μια περιποιημένη αφυπηρέτηση στους πολιτικούς μας, τι σκαρφίστηκα πάλι, ο άνθρωπος!
Άντε κι υπουργός, λοιπόν, να δούμε να διορίζεις σε καμιά θεσούλα τους ελέω λαού «μαυρισμένους», εσύ…
Ο φτωχούλης του λαού.
Εντάξει, αναγνώστη μου. Ο υπότιτλος παραπέμπει σε λογοτεχνικό αριστούργημα αλλά ο αναλυτής σιγά μην τολμήσει να τη δει Καζαντζάκης, όταν η «δεύτερη φορά αριστερά» ανάπτυξη, δεν φάνηκε ούτε εν μέσω Μαΐου, τις δημοσιονομικές προσαρμογές μέσα!
Τι θέλεις, δηλαδή; Πάνω στην προσπάθεια να αφηγηθούμε την εφιαλτική ανεργία τού 24% ή τη ζοφερή του 60% των νέων, που αντέτεινε ο Πρωθυπουργός στις «μπηχτές» του δόκτορος Σόιμπλε, περί (μη) εφαρμογής των συμπεφωνημένων κ.λπ. κ.λπ., τον περασμένο Γενάρη επί ελβετικού εδάφους, να βγάλουμε κανένα θρίλερ και να κοπεί η μιλιά μας;
Δεν νομίζω! Βλέπεις, γερά νεύρα δεν υπάρχουν πια, τα τσάκισε η κρίση, προς μεγάλη έκπληξη του μικροσυνταξιούχου, «Μήτσου», αναφωνούντος: «Όταν ανεξαρτήτως κωμωδίας ή δράματος στερηθήκαμε προγράμματος, ο παθός τού Νταβός δεν έγινε μαθός του Μποστ, τι να λέμε τώρα».
Ναι, για(!), ο Θεός να μας βγάλει ψεύτες. Όμως, με τους εργοδότες να προειδοποιούν ότι οι επερχόμενες «φοροκαταιγίδες» προοιωνίζονται απολύσεις, χτύπα ξύλο(!), φοβούμεθα μήπως αντί των κυβερνητικών υποσχέσεων για νέες θέσεις εργασίας επαληθευθεί ο «Καζαμίας 2016» της στήλης, από τον οποίο αναμεταδίδουμε:
Ελεγεία στην ανεργία.
Το Μεσοπρόθεσμο αυτό είναι κοινωνικό,
πρωτοφανές σε έμπνευση και καταπληκτικό.
Όλοι οι εργαζόμενοι εάν απολυθούνε
και άνεργοι στη θέση τους αμέσως προσληφθούνε,
τα πάντα βαίνουνε καλώς για τις επιχειρήσεις,
με το κουβέρνο ήσυχο από τις επικρίσεις,
αφού θα δίνονται μισθοί άπαξ στη διετία
και σύνταξη θα παίρνετε στα εβδομήντα τρία.
Το Κουαρτέτο συμφωνεί, δεν έχει αντιρρήσεις,
ασμένως δίνει άδεια για τις αποχωρήσεις
και όσοι απολύονται θα ‘ν’ ευχαριστημένοι,
αφού δεν θα αισθάνονται κούραση, οι καημένοι.
Βλέπετε, η πολλή δουλειά δεν θα μας ωφελήσει
και γάιδαρος κατάκοπος τα πόδια θα κλοτσήσει.
Εδώ, η αυλαία πέφτει, αναγνώστη μου, οπότε φρόντισε να δανειστείς κανένα κοστουμάκι, καθότι μέλλων υπουργός, το είπαμε, κι όσο για δουλειά να τη βγάλεις τσίφτικα επί του παρόντος; Υπομονή, μπόρα είναι, θα περάσει!…
-Ω-
