Το κείμενο που ακολουθεί το είχα δημοσιεύσει σε εκτενέστερη μορφή το 2009 όταν υπηρετούσα ακόμη Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στην Θεσσαλονίκη…
Τώρα πια, όπως γνωρίζουν οι φίλες και οι φίλοι αναγνώστες είμαι πλέον συνταξιούχος (ΟΧΙ απόμαχος και καναπεδάτος αλλά ενεργός πολίτης έως ότου εγκαταλείψω τα εγκόσμια) …
Η χθεσινή συμμετοχή του κ Ζάεφ και η θερμότατη υποδοχή που του επιφύλαξαν ο Πρόεδρος κ Τσίπρας, και οι συμμετέχοντες στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ (που έδωσαν το όνομα του γεωγραφικού προσδιορισμού αλλά ΚΑΙ Εθνότητα και γλώσσα Μακεδονική στους κατοίκους του γειτονικού Κρατιδίου) μου έδωσαν την αφορμή να το φέρω ξανά στη δημοσιότητα και ευχαριστώ για την φιλοξενία
Το δίδαγμα της ιστορίας ήταν και παραμένει σαφές: «εμείς οι Έλληνες και οι Ελληνίδες κάθε φορά που στηθήκαμε ενωμένοι σαν μια σφιγμένη γροθιά απέναντι σε εξωτερικές επιβουλές και εσωτερικές διχόνοιες μεγαλουργήσαμε γράφοντας όχι μόνο στο βιβλίο της ιστορίας του Ελληνικού έθνους αλλά και ολάκερης της ανθρωπότητας σελίδες ψυχικού μεγαλείου, ανδρείας και αυτοθυσίας».
Δυστυχώς το ίδιο μάθημα της ιστορίας είναι πικρό καθώς πέρα από παιδιά του Λυκείου που εξετάζονται σε γνωστικά – επιστημονικά πεδία όπου η Ιστορία είναι απαραίτητη ΛΙΓΟΙ φαίνεται να διαβάζουν την ιστορία μας και, ακόμη χειρότερα σε διεθνές επίπεδο, ελάχιστοι από τους μεγαλόσχημους ρήτορες ελεγειών σε τάφους Ελλήνων ηρώων όπου έπεσαν και συνεχίζουν να πέφτουν «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» μοιάζει να θυμούνται αυτά που διάβασαν στα Κολλέγια και τα Πανεπιστήμιά Σορβόννης και Μονάχου μέσω Οξφόρδης και Καίμπριτζ, μέχρι το Χάρβαρντ και της Μασσαχουσέττης!….
Και επειδή διαθέτω την έξωθεν καλή μαρτυρία ότι έμαθα τόσα τουλάχιστον γράμματα όσο απαιτούνται για να διαβάζει κανείς και τις ίδιες τις γραμμές όπου αραδιάζονται οι κάθε λογής ρήσεις των κάθε λογής εν ενεργεία και «επί τιμή» εθνοπατέρων και εθνομητέρων αλλά και τα διαστήματα ΑΝΑΜΕΣΑ σε αυτές τις γραμμές καταθέτω τη σημερινή μου άποψη με πλήρη γνώση ότι κάποιους θα στενοχωρήσω …
Προφανώς για λόγους που εμείς οι Ελληνες ΔΕΝ γνωρίζουμε τόσο οι Ευρωπαίοι εταίροι μας όσο και οι Αμερικανοί το Κρατίδιο των Σκοπίων το αποκαλούν επισήμως εδώ και χρόνια… ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 σε βιβλίο που χρησιμοποιώ για μάθημά μου στο μεταπτυχιακό τμήμα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και είναι στην αγγλική γλώσσα διάβασα στο σημείωμα του εκδότη «Mc Graw Hill Book Company» τουτέστιν ενός από τους πλέον βαρβάτους διεθνώς εκδοτικούς οίκους ότι ο συγγραφέας του συγκεκριμένου βιβλίου Organizational Behavior καθηγητής Δόκτωρ Fred Luthans είχε λέει επισκεφθεί και είχε διδάξει ΜΕ ΥΠΟΤΡΟΦΙΑ του προγράμματος U.S.A.I.D. σε Πανεπιστήμια της Αλβανίας ( πάει καλά ) και της….άκουσον, άκουσον…. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ! ( εδώ σίγουρα κάτι δεν πάει καλά ). Με άλλα λόγια ούτε ο συγκεκριμένος εκδοτικός οίκος είναι γνωστός για τέτοιου είδους «λάθη» ούτε και η χορηγός της υποτροφίας του συναδέλφου κ Luthans είναι καμία άγνωστη φιλανθρωπικη ή φιλεκπαιδευτική εταιρεία καθώς είναι η United Stateς Agency for International Development ( δηλαδή η Αμερικανική Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης – το «μακρύ χέρι της Παγκοσμιοποίησης»)!..
Πιο επίσημη αναγνώριση των Σκοπίων ως Δημοκρατία της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ πέρα από τη λειτουργία πρεσβείας των ΗΠΑ στα Σκόπια δεν υπάρχει! Αυτά κάνουν οι ξένοι που δυστυχώς ΔΕΝ διαβάζουν ιστορία αλλά κόμικς. Γιατί, όμως, χρειάζεται να κάνουμε το ίδιο και εμείς; Σε τι οφείλεται αυτή η συνεχιζόμενη πρεμούρα της αναγνώρισης των ΣΚΟΠΙΩΝ από την ΕΛΛΑΔΑ με όνομα που θα περιέχει ως δεύτερο συνθετικό την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ;
Δεν μπορεί να μας θεωρείτε τόσο, μα τόσο αφελείς που να πιστεύετε ότι θα εκτονωθεί ο θυμός μας με μεμονωμένες αντιρρήσεις και διαμαρτυρίες…. Εάν το επιθυμητό ΔΕΝ είναι η καταρράκωση των 2 μεγάλων Κομμάτων και παράλληλα του κύρους του Κοινοβουλευτικού μας συστήματος από ένα τόσο ΜΕΓΑΛΟ πολιτικό εμπαιγμό τότε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να γίνει ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ψηφοφορία στη Βουλή των Ελλήνων για το όνομα των Σκοπίων.
Δεκαετίες ολάκερες η Ελλάδα αρνιόταν να αναγνωρίσει το Κράτος του Ισραήλ πίσω από την επίφαση της «φιλίας μας με τον Αραβικό Σύνδεσμο» και άλλα συναφή ενώ παράλληλα και εμπόριο κάναμε με το Ισραήλ και τους Άραβες και καλές σχέσεις με όλους είχαμε.
Γιατί πρέπει σώνει και καλά να δώσουμε στους απογόνους του Κίρο Γκλιγκόρωφ την ταυτότητα, την αναγνώριση που απεγνωσμένα ψάχνουν στις «διμερείς» (ανάθεμα την αφέλειά μας…) μεταξύ Ελλάδος και Σκοπιανών ….συνομιλίες;
Εμάς ως Έθνος δεν μας αρκεί ο προσδιορισμός του FYROM ή της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Με τον όρο αυτό στην περασμένη δεκαετία του ΠΑΣΟΚ και εμπόριο κάναμε και διπλωματικές σχέσεις αναπτύξαμε και βοηθήσαμε τους Σκοπιανούς με πολλούς τρόπους…
Και το τι εισπράξαμε ως αντάλλαγμα….αφήστε το!
Τα υπόλοιπα Έθνη έτσι και αλλιώς τους αποκαλούν ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, αλλά θα ήθελα, έστω και αν χαρακτηριστώ αφελής, να πιστεύω ότι κάπου σε κάποιο σκοτεινό επίπεδο του ατομικού και συλλογικού τους υποσυνείδητου αυτούς που έχουν διαβάσει και σέβονται την ιστορία θα τους τρώνε κάποιες τύψεις…
Υπάρχει λόγος Κύριοι και Κυρίες – 300 – της Βουλής, ή, έστω όσοι μένουν αφού αφαιρεθούν οι εκπροσώπους του ΚΚΕ και του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ -οι οποίοι ανέκαθεν ΔΕΝ είχαν πρόβλημα με το «Μακεδονικό ζήτημα» και τις αξιώσεις παλαιότερα του «συντρόφου» τους Κίρο Γκλιγκόρωφ και τώρα των διαδόχων του να απαλλάξουμε τη Διεθνή Κοινότητα από τις ενοχές της;…
Εάν υπάρχουν κάποιοι λόγοι τότε γνωστοποιήστε τους και σε μας να το χωνέψουμε!!!
Φυσικά, το ΜΟΝΟ ΗΘΙΚΟ και ΘΕΜΙΤΟ για μια τέτοιου ιστορικού μεγέθους απόφαση θα ήταν ένα ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ πανελλαδικό ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ( έτσι απλά και μόνο για να δούμε ποιοι στην Ελλάδα αντιλαμβάνονται ότι χρειάζεται να φυλάμε Θερμοπύλες και ποιοι αξιολογούν όσους θυσιάζονται για αυτές πίνοντας το ουίσκι ή τη βότκα τους από άκρου σε άκρο της Ελληνικής Επικράτειας…)
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
Καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας
