Για την οπισθοδρόμηση τού τίτλου, ουδεμία ευθύνη φέρουμε, ας όψεται η δημόσια δήλωση, τού βουλευτή του «Ποταμιού», κ. Γιώργου Αμυρά, διαρκούσης της συζητήσεως στη Βουλή επί της πρώτης παρτίδας, «ωχ μανούλα!», προαπαιτουμένων, ότι ο Οργανισμός Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας «ξέχασε» να περικόψει τις αποδοχές των εργαζομένων, ζημιώνοντας τον κρατικό κορβανά, περί τα 4,5 εκατομμύρια ευρώ, βεβαίως-βεβαίως, για να μην ξεχνιόμαστε.
Για την οπισθοδρόμηση τού τίτλου, ουδεμία ευθύνη φέρουμε, ας όψεται η δημόσια δήλωση, τού βουλευτή του «Ποταμιού», κ. Γιώργου Αμυρά, διαρκούσης της συζητήσεως στη Βουλή επί της πρώτης παρτίδας, «ωχ μανούλα!», προαπαιτουμένων, ότι ο Οργανισμός Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας «ξέχασε» να περικόψει τις αποδοχές των εργαζομένων, ζημιώνοντας τον κρατικό κορβανά, περί τα 4,5 εκατομμύρια ευρώ, βεβαίως-βεβαίως, για να μην ξεχνιόμαστε.
Μισό, λοιπόν, να ρίξει κομματάκι «αντισκωριακό» – τι γράφω, ο άνθρωπος! – στο φτωχό μυαλό του, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, για να πιάσουμε τις αναμνήσεις.
Και τι θύμησες, μάλιστα; Προκειμένου να ελέγξουμε την ποιότητα του «προϊόντος», πάμε ακόμα πιο πίσω, στη Δευτέρα, 12 του Οκτώβρη, με τον σύντροφο μικροσυνταξιούχο «Μήτσο», να αναζητεί εναγωνίως, από τηλεοράσεως, και τον Μανώλη Γλέζο, υποστείλαντα τον «αγκυλωτό» από τον Ιερό Βράχο, ως γνωστόν, ανάμεσα στους επισήμους τής εκδήλωσης, για την πρώτη έπαρση της γαλανόλευκης μετά τη γερμανική κατοχή, αλλά πού;
«Απόρριψη δεν τρατάρισε στην Κουμουνδούρου; Σειρά τους να τον “ξεχάσουν”!» υπενθύμισε, η μανδάμ «Μήτσαινα», προς μεγάλη απογοήτευση του συζύγου, ευλόγως, αναφωνούντος: « “Ω καιροί, ω (λ)ήθη!”, μην πιάσω στο στόμα τον Κικέρωνα!», οπότε ενισχύουμε το «αντισκωριακό» και αναπολούμε, εμμέτρως, σε παράφραση Μποστ…
Το «λάμδα» της λησμονιάς.
Ο Λούθηρος, ο Λάιμπνιτς, ο Λάο Τσε κι ο Λένιν,
το «λάμδα» το εξέτρεψαν απ’ την πεπατημένην
κι έκαναν επανάσταση, έκαστος στον τομέα του,
να χαίρεται η υφήλιος τη φαεινή ιδέα του.
Το ίδιο «λάμδα», προφανώς, είπε στον Λαφαζάνη,
στον Λεουτσάκο και λοιπούς, με τη δραχμή… «στεφάνι!»,
να κατεβούν στις εκλογές, ως Λαϊκή Ενότητα,
μα η Ελλάς δεν είν’ Χιλή κι έφαγαν τη… χυλόπιτα!
Βλέπετε, η Αριστερά, με «σήμα» την Ευρώπη,
μπήκε στο γήπεδο κομπλέ και έστρωσε το τόπι,
σαν πιάσανε το ένα-δυο, ο Δρίτσας πλάι στον Βίτσα,
πώς να τους ανακόψουνε τα φάουλ Λαπαβίτσα;
Μανώλη Γλέζο, άκουσες; Στη νόρμα της «Πλατφόρμας»,
ελάχιστοι υπάκουσαν, λόγω ευρώ της φόρμας,
Αλέξης δεδικαίωται, μαζί μ’ αυτόν κι οι φόροι,
σκούρα τα πράματα, λοιπόν, γίναμε Σκουροχώρι.
Ναι, για! Βλέπετε, το Σκουροχώρι Ηλείας άφησε πίσω κι ο μακαρίτης, Σπύρος Σκούρας, για να κατακτήσει τη βιομηχανία θεάματος της 20th Century, με το σινεμασκόπ φιλμ «Ο Χιτών», προσφέροντας ουκ ολίγα ιμάτια στους πένητες της μετακατοχικής Ελλάδας, όπου έσπευσε με το πρώτο αεροπλάνο, μόλις απελευθερωθήκαμε, για να μπορεί ο «Μήτσος», να επαναλαμβάνει, σήμερα, το παλαιό μότο:
Movies are Better than Ever – Ταινίες Καλύτερες από Ποτέ.
Εντάξει, όταν τα πράγματα είναι σκούρα, ο Σκούρας θα αποτελέσει εξαίρεση; Δεν ελπίζω και δώστε βάση.
Δυστυχώς, τον «Χιτώνα» ακολούθησε η παταγώδης αποτυχία της Λιζ Τέιλορ στον ρόλο της «Κλεοπάτρας» που μας οδήγησε σε παραίτηση από το τιμόνι τής 20th Century Fox, κι ο σύντροφος κάνει την αναπαράσταση, απαγγέλλοντας:
Με γκρέμισε η Τέιλορ, εμέ τον Σπύρο Σκούρα,
ωσάν Ανδρούτσος έπεσα απ’ τη σπρωξιά του Γκούρα.
Ας γίνει μάθημα αυτό στον λέοντα Μανώλη,
φτάνει μονάχα μια στραβή να σε ξεχάσουν όλοι.
Κι αυτά τα μέτρα τα σκληρά, εν μέσω Οκτωβρίου,
ποιος θα θυμάται, άραγε, στα τέλη Νοεμβρίου;
«Εγώ χαράτσια δεν ξεχνώ!» δήλωσε, η μανδάμ «Μήτσαινα», κι όσο για τη συνέχεια;
Παρότι σκούρα τα πράματα, το είπαμε, ίδωμεν. Ίδωμεν!…
-Ω-
