«Ο πολιτισμός μας κάνει ένα ανόητο λάθος όταν διατηρεί αποστάσεις μεταξύ επιστήμης και ποίησης: και τα δύο είναι εργαλεία με τα οποία μπορούμε να δούμε καλύτερα την πολυπλοκότητα και την ομορφιά του κόσμου» γράφει ο Ιταλός θεωρητικός φυσικός και συγγραφέας Carlo Rovelli.
Ο Οδυσσέας Ελύτης αναφέρει πως «‘Ένα τοπίο δεν είναι όπως το αντιλαμβάνονται μερικοί, κάποιο, απλώς, σύνολο γης, φυτών και υδάτων. Είναι η προβολή της ψυχής ενός λαού πάνω στην ύλη. Τα φυσικά στοιχεία, οι βράχοι, τα δένδρα, οι θάλασσες, που φλέγονται κάτω από τον ίδιο ήλιο και κατοικούνται από τις ίδιες υπερφυσικές δυνάμεις.»
Τόσο ο ποιητής όσο κι ο επιστήμονας έχουν ως αντικείμενο πραγμάτευσής τους τον άνθρωπο και τη Φύση. Κινητήρια δύναμή είναι ένα «γιατί» μια εσωτερική ανάγκη αναζήτησης.
Γη και δημιουργία ενός τόπου . . . διάλογος ενός λαού με το περιβάλλον . . . η γεωλογική δημιουργία του Αιγαίου ακολουθώντας την πορεία της “Γένεσις” του “Άξιοn Εστί” του Ελύτη, ποίηση, μύθος, φιλοσοφία και επιστημονική προσέγγιση είναι το αντικείμενο αυτού του βιβλίου.
Ένα χρέος πρέπει να βαραίνει κάθε ολοκληρωμένο επιστήμονα. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά σήμερα, στην εποχή της γνώσης και της πληροφορίας, ο σημερινός επιστήμονας είναι πλέον ανάγκη να στοχάζεται πάνω στην ειδικότητά του, αλλά και πέραν αυτής, για τις νέες ιδέες που απορρέουν από την επιστήμη του, για παλιά και νέα προβλήματα που απασχολούν την ανθρώπινη σκέψη. Είναι πολύ σημαντικό να δώσουμε στον κόσμο την ευκαιρία να αποκτήσει τις εμπειρίες από τις προσπάθειες της επιστημονικής έρευνας.
Βιογραφικό Σημείωμα:
Ο Σπύρος Παυλίδης είναι Ομότιμος Καθηγητής Γεωλογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πτυχιούχος των τμημάτων Φυσιογνωσίας (1973) και Γεωλογίας (1978), με μεταπτυχιακό κύκλο σεμιναρίων στη Γαλλία και Διδακτορική Διατριβή στη Νεοτεκτονική Γεωλογία (1985). Παρακολούθησε εκπαιδευτικά-ερευνητικά προγράμματα σε ΗΠΑ (Ρήγμα Αγίου Ανδρέα), Βρετανία, Ισπανία, Ιταλία, Κίνα, Σουηδία, Ταϊβάν και Ιαπωνία. Επιστημονικός Συνεργάτης στο Σεισμολογικό Σταθμό του Εργαστηρίου Γεωφυσικής του Α.Π.Θ, ενώ από το 1986 έως το 2018 υπηρέτησε όλες τις βαθμίδες Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού στο Τμήμα Γεωλογίας του Α.Π.Θ. και ως Καθηγητής Νεοτεκτονικής – Παλαιοσεισμολογίας.
Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας (2007-2011), Κοσμήτορας της Σχόλης Θετικών Επιστήμων (2010-2014), καθώς και Πρόεδρος της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας (2016-2021). Σήμερα είναι Πρόεδρος του ΔΣ του Αριστοτελείου Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Θεσσαλονίκης μέλος και του ΔΣ του Ινστιτούτου Μελέτης και Παρακολούθησης του Ηφαιστείου της Σαντορίνης (ΙΜΠΗΣ).
Είναι επίσης μέλος πολλών ελληνικών και διεθνών επιστημονικών ενώσεων.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι: Νεοτεκτονική – Σεισμοτεκτονική – Παλαιοσεισμολογία – Αρχαιοσεισμολογία, Ηφαιστειοτεκτονική, Γεωδυναμική, Θαλάσσια Σεισμικά Κύματα (Tsunami), Σεισμικά Ρήγματα του Ελλαδικού χώρου, Αλβανίας, Βουλγαρίας, Ιταλίας, Κίνας, Τουρκίας, καθώς επίσης Ιστορία, Φιλοσοφία, και Διδακτική των Γεωεπιστημών.
Έχει συγγράψει τρία πανεπιστημιακά εγχειρίδια: «Νεοτεκτονική» (σε συνεργασία με τον Καθηγ. Δ. Μουντράκη, University Studio Press 1986), «Γεωλογία των Σεισμών» (University Studio Press,2003/2016) και «Το Γεωσύστημα “ΓΑΙΑ”, κατανοώντας τη δομή και λειτουργία του πλανήτη μας» (σε συνεργασία με τον Αναπλ. Καθηγητή Αλ. Χατζηπέτρο, Liberal Books 2018). Δημοσίευσε επίσης δύο εκλαϊκευμένα επιστημονικά βιβλία: «ΠΑΝ-ΓΑΙΑ, μια διαφορετική βιο-γεωλογική διαδρομή στον πλανήτη Γη», (Leader Books 2007) και «Χρόνια Πολλά ΔΑΡΒΙΝΕ» (σε συνεργασία με τον Καθηγητή Χ. Χιντήρογλου, University Studio Press, 2013).
